Bebek İsimleri Listesi - B Harfi İle Başlayanlar

Bebek İsimleri

B Harfi ile başlayan bebek isim listesi

02 Ekim 2023 Pazartesi - 00:22 (7 Ay önce)

İsim	Cinsiyet	Köken	Anlamı
Baba	Erkek	Türkçe	1. Kendi dölünden çocuğu olan erkek. 2. Birinci dereceden erkek akraba. 3. Koruyucu, velinimet. 4. Saygı ifadesi olarak yaşlılara verilen unvan. 5. Ecdad, Ata. 6. Tekke büyüğü. 7. Zencilerde görülen saraya benzer bir hastalık. - Baba Oruç. Oruç Reis. Türk denizcisi Barbaros Hayrettin Paşanın lakabı.
Babür	Erkek	Türkçe	1. Böbürlenme. 2. Hükümdar. - Babürşah. Zahirettin Muhammed (1483-1530). Hindistandaki Türk-Hint İmparatorluğunu kuran kişi.
Bade	Erkek	Farsça	Şarap, içki. İsim olarak kullanılmaz
Badegül	Erkek	Farsça	Bade ve gül kelimelerinin birleşiminden meydana gelmiş bir isimdir. Bade : Şarap, içki. Kadeh. Gül : Küçük ve dikenli bir ağaçta olup şeklinin ve kokusunun güzelliği ile meşhur bir çiçek.
Badem	Erkek	Farsça	1. Gülgillerden ülkemizin her bölgesinde yetişen ağaç. 2. Bu ağacın yaş ve kuru yenen meyvesi.
Badi	Erkek	Farsça	1. Rüzgara veya havaya ait. 2. Geçici. Badi Ahmed (1839-1908). Türk yazar ve şair.
Badiye	Erkek	Arapça	Çöl, kır
Bağatur	Erkek	Türkçe	Cesur yiğit
Bağdagül	Erkek	Türkçe	Değeri ölçülemeyen gül
Bağdaş	Erkek	Türkçe	Yakın arkadaş, dost
Bağdat	Erkek	Arapça	İrakın başkenti olan tarihsel kent. Bağdat Hatun: (XIV. yy.) Emir Cobanın güzelliğiyle ünlü kızı. İlhanlılar devletinin son hükümdarı Ebu Said Bahadır Han ile evlenmiştir. Bahadır Hanın ölümünden sorumlu tutularak Arpa Han tarafından öldürüldü
Bağış	Erkek	Türkçe	1. Bağışlanan şey, ihsan. 2. Sıçrayış, atlama.
Bağışcan	Erkek	Türkçe	(bkz. Bağış)
Bağışhan	Erkek	Türkçe	(bkz. Bağış)
Bağlam	Erkek	Türkçe	1. Cinsleri ayrı ya da birbirlerine yakın olan şeylerin bir arada bağlanmışı, demet, deste. 2. Bir koşuttaki dörtlüklerin herbiri. 3. Herhangi bir olayda, olaylar durumlar ilişkiler örgüsü ya da bağlantısı. 4. Dilbilgisinde, önce veya sonra gelen kelimeyi etkileyen belirleyen birim ya da birimler bütünü. -Erkek veya kadın adı olarak kullanılır.
Baha	Erkek	Arapça	1. Güzellik, zariflik. 2. Parıltı. 3. Alışma, dadanma. - Bahailik mezhebinin kurucusu.
Bahaddin	Erkek	Arapça	Dinin güzelligi. Dinin değerlisi. - Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır
Bahadır	Erkek	Farsça	Cesur, yiğit, bağatur. Timur soyundan Hindistanda hükümdarlık yapmış Türk lider
Bahadırhan	Erkek	Türkçe	(bkz. Bahadır)
Bahaeddin	Erkek	Arapça	(bkz. Bahaddin). Bahaeddin Ahmed Efendi (Bursa 1741-1794): Osmanlı dönemi tarihçilerinden. Müderrislik ve kadılık yaptı
Bahamra	Erkek	Arapça	Irakta bir yer
Bahanur	Erkek	Türkçe	Değerli Işık
Bahar	Erkek	Farsça	1. Kışla yaz arasındaki mevsim. 22 Martla Haziran arası, ilkyaz. 2. Güzellik, güzel. 3. Sığır gözü, papatya, sığır papatyası, sarı papatya. 4. Put, çelipa, sanem. 5. Atılmış pamuk. 6. Ölçek. 7. Karanfil, tarçın, karabiber gibi kokulu şey.
Bahaullah	Erkek	Arapça	Allah katında değer ve kıymet sahibi
Bahir	Erkek	Arapça	1. Deniz, derya. 2. Yalancı, ahmak, alık. 3. Ekin sulayıcı, sulayan. 4. Belli, besbelli, açık, apaçık. 5. Işıklı, parlak, güzel. Bahir (Abdurrahman) İst. 1688-1746). Osmanlı dönemi kadılarından. Şair, bestekar.
Bahira	Erkek	Arapça	1. Kulağı yarık dişi deve veya koyun. Hayvan yavru doğurduğunda veya 5 yavru dişi olduğu zaman hayvanın kulağı kesilerek belirtilirdi. - Kuran-ı Kerim, bu adetleri kaldırmıştır.
Bahire	Erkek	Arapça	1. Işıklı, parlak, güzel. 2. Dikenli ağaç. 3. Açık, apaçık. 4. Çok koşan cins deve. 5. Vapur.
Bahise	Erkek	Arapça	Söz eden, bahseden
Bahit	Erkek	Arapça	Bahtı açık şanslı
Bahra	Erkek	Arapça	Timur devletinin güney sınırını koruyan eski bir sınır kalesi
Bahri	Erkek	Arapça	1. Denize ait denize mensup, denizle ilgili. 2. Denizci, levent. 3. Tüyünden kürk olan, patkada denilen, gagası kaşığa benzer bir çeşit deniz ördeği.
Bahriye	Erkek	Arapça	1. Donanmaya ait (bkz. Bahri). 2. Libya çölünde vahalar grubu, Bahriye, Mısırın büyük vahalar grubunun en kuzeyinde olan aşırı verimli vahalardır. 3. Gönlü geniş, cömert vaha gibi verimli.
Bahşende	Erkek	Osmanlıca	Bağışlayan, ihsan eden. Afveden.
Bahtever	Erkek	Türkçe	Şah Avrangzebin gözde kadınlarından biri
Bahtı	Erkek	Arapça	1. Bahtla, kaderle ilgili. 2. Kimi Divan şairlerinin ortak mahlası.
Bahtınur	Erkek	Arapça	Talihli, şanslı, yazgısı parlak
Bahtişen	Erkek	Farsça	Talihi, kaderi, kısmeti şen. (bkz. İkbal)
Bahtiser	Erkek	Farsça	Talihli, şanslı, iyi yazgılı. İşleri başından beri iyi giden
Bahtiyar	Erkek	Farsça	1. Bahtlı, talihli. 2. Mesud, mutlu. Bahtiyar (Ebu Mansur) (942-978). Büveyhilerin hükümdarlarından biri.
Bakanay	Erkek	Türkçe	– Gökyüzünde duran ay, açık seçik.
Baki	Erkek	Arapça	1. Allahın isimlerindendir. Genellikle "abd" takısı alarak kullanılır, (bkz. Abdülbaki). Kalıcı, sürekli, devamlı. Varlığının sonu olmayan. Ölümsüz. 2. Artan, kalan, geriye kalan. 3. Korunmuş. Baki: - Ünlü Türk şairlerinden olup asıl adı Abdülbaki Mahmuddur.
Bakinaz	Erkek	Farsça	Sürekli nazlanan, çok nazlı
Bakır	Erkek	Farsça	l. İnceleyen, tetkik edip açıklayan. 2. Arslan. 3. Hz. Hüseyinin Zeynel-Abidinden torununun adı.
Bakiye	Erkek	Arapça	Şehvetli kadın. İsim olarak kullanılmaması uygundur
Bakiye	Erkek	Arapça	Ağlayan kadın. Hüzünlü kadın
Bakyazı	Erkek	Türkçe	Sevilen bir olaydan sonra verilen ziyafet
Bala	Erkek	Türkçe	1. Çocuk yavru. 2. Yüksek, yüce, yukarı, (bkz. Ali). 3. Azat. 4. Yedek atı.
Balaban	Erkek	Türkçe	1. Çocuk bekçisi. 2. Gürbüz canlı, cüsseli, insan veya hayvan. Balaban: Gıyasud-Din Uluğ Hanın IV. yy. başlarında Aybek tarafından İltutmuşdan sonraki en büyük hükümdar.
Balahan	Erkek	Türkçe	Çocuk hakan, yavru kağan.
Balahatun	Erkek	Türkçe	Üstün, asil kanlı. Değerli soy mensubu. Balahatun: Şeyh Edebalinin kızı ve Osman beyin karısı
Balaman	Erkek	Türkçe	(bkz. Balaban)
Balamir	Erkek	Türkçe	Eski bir Türk kağanı. (IV. yy.) Alanları ve Ostrogotları yenerek batıya sürdü
Balatekin	Erkek	Türkçe	(bkz. Balaban)
Balca	Erkek	Türkçe	Bal damlası, bal gibi
Balcan	Erkek	Türkçe	(bkz. Baldan)
Baldan	Erkek	Türkçe	Bal gibi tatlı, şirin, hoş
Baldemir	Erkek	Türkçe	Güçlü, kuvvetli, şirin
Baler	Erkek	Türkçe	Tatlı dilli, cana yakın kimse
Balgın	Erkek	Türkçe	1. Bala doymuş. 2. Çok tatlı, bal gibi.
Balhan	Erkek	Türkçe	Hazar denizi sahilinde Anuderyanın eski yatağının denize vardığı yerde bir dağ silsilesi
Bali	Erkek	Arapça	Eski, koca, köhne
Balibey	Erkek	Türkçe	Osmanlı beylerinden. Bosna beyi olarak Kanuninin Belgrad Seferine katıldı. Mohaç savaşında (1526) düşmanı iki yandan çevirerek zaferin kazanılmasında büyük payı oldu
Balım	Erkek	Türkçe	1. Kardeş. 2. Çok sevgili, samimi arkadaş.
Balın	Erkek	Türkçe	(bkz. Balım)
Balisoy	Erkek	Türkçe	Eski, köklü soydan gelen
Balizza	Erkek	Arapça	Çok zarif çok güzel ve çok ahlaklı bayan manasına geliyor.
Balk	Erkek	Türkçe	Şimşek
Balkan	Erkek	Türkçe	1. Sarp ve ormanlık sıradağları. 2. Avrupanın güneydoğu bölgesine verilen isim. Bulgaristan, Yunanistan, Yugoslavya, Arnavutluk ve Romanyayı içerir.
Balkar	Erkek	Türkçe	1. Kuzey Kafkasyada yaşayan bir Türk boyu. Kıpçaklann bir kolu. 2. Bu boya mensup kişi.
Balkı	Erkek	Türkçe	1. Parıltı, ışık. 2. Güzel parlak, süslü. 3. Şimşek.
Balkır	Erkek	Türkçe	Parıltı, ışık, şimşek. Balkır Rıza: (Öl. 1945). Türk Karagöz oyunu ustası
Balkız	Erkek	Türkçe	Şirin, tatlı, hoş. Belkıs adının örfte söylenişi
Balkoç	Erkek	Türkçe	(bkz. Balkı)
Balsan	Erkek	Türkçe	(bkz. Balım)
Bangu	Erkek	Türkçe	1. Haykırış, bağırış. 2. Gökgürültüsü, yankı.
Banu	Erkek	Farsça	1. Kadın hatun, hanım. 2. Kraliçe, prenses. 3. Gelin. 4. Şarap ve gül suyu gibi şeylerin şişesi. 5. Yusuf ve Zeliha öyküsünün kadın kahramanı. - Banu Hanım (Cevheriye Banu). Türk halk şairi. (1864-1914 Çankırı). Kadiri tarikatı bağlılarından.
Banugül	Erkek	Farsça	(bkz. Banu)
Banuhan	Erkek	Farsça	(bkz. Banu)
Barak	Erkek	Türkçe	Oğuzların Bayat boyuna mensup bir oymak. Gaziantep, Kilis ve Nizip çevresinde yaşarlar. - Barak Han: Çağatay hükümdarı (1266-1271)
Baran	Erkek	Farsça	1. Yağmur. Mevsim-i Baran, yağmur mevsimi.
Baransel	Erkek	Türkçe-Farsça	(bkz. Baran)
Baray	Erkek	Türkçe	Ezeli, öncesi olmayan, öncesiz
Barbaros	Erkek	İtalyanca	Kırmızı sakal. Baba-Oruç. Türk denizci kaptan-ı derya. Oruç Gazinin İtalyanlarca meşhur olan ismi. Kanuni döneminde yaşayan ünlü denizci. Barbaros Hayrettin olarak bilinmekte.
Barçın	Erkek	Türkçe	Bir tür ipekli kumaş
Bargu	Erkek	Türkçe	Varılacak, gidilecek anlamındadır.
Barhan	Erkek	Farsça	Farça bir isim, bar oyununun ağası anlamına geliyor. Anlamının eksik yada yanlış olduğunu düşünüyorsanız bize ulaşabilirsiniz.
Barık	Erkek	Türkçe	1. Sivri tepeler arasındaki uçurum, yüksek kayalıklardaki çatlaklıklar. 2. Yeşillik, çayırlık yer.
Barik	Erkek	Arapça	1. Parıldayan. 2. Nazik, dakik, ince. Fikr-i Barik İnce düşünce.
Barika	Erkek	Arapça	Şimşek, yıldırım parıltısı
Barıkhan	Erkek	Türkçe	(bkz. Barık)
Barım	Erkek	Türkçe	Varlık, servet, zenginlik
Barın	Erkek	Türkçe	1. Bütün, hep. 2. Güç kuvvet. 3. Göğüs. 4. Moğol devrinde Orta Asyada büyük beyliklerden biri.
Barış	Erkek	Türkçe	1. Savaşsızlık durumu. 2. Savaştan sonra silah bırakma, uzlaşma sulh. 3. Dirlik, düzenlik.
Barışcan	Erkek	Türkçe	(bkz. Barış)
Barkan	Erkek	Türkçe	1. Çöllerde rüzgarın esme yönüne dikey doğrultuda oluşan ay biçimindeki küçük kumsal külle. 2. Hareketli kumul.
Barkın	Erkek	Türkçe	Yolculuk eden, yolcu gezgin
Barlas	Erkek	Türkçe	Kahraman, savaşçı
Bars	Erkek	Türkçe	l. Kaplana benzeyen yırtıcı hayvan. 2. Arı oğulu. -İsim olarak kullanılmaz. Barsbay: (el-Melikü1-Eşref (Öl. 1438). Mısır Memluklan sultanı. Çerkez hanedanındandır.
Bartu	Erkek	Türkçe	En eski Türk kağanlarından biri
Barut	Erkek	Türkçe	Yanıca - yakıcı madde
Başak	Erkek	Türkçe	Sağlam, dayanıklı
Başak	Erkek	Türkçe	1. Tahıl tanelerini taşıyan kısım, sünbüle: Buğday başağı. 2. Hasattan artakalan şey. 3. Okun uç kısmındaki sivri demir.
Başar	Erkek	Türkçe	Başarılı ol, işi sonuçlandır
Başaran	Erkek	Türkçe	Başaran.
Başarman	Erkek	Türkçe	Yaptığı işi başarıyla sonuçlandıran
Başay	Erkek	Türkçe	Birinci, ilkay
Başbuğ	Erkek	Türkçe	Başkumandan, hükümdar. - Eski Türklerde orduya kumanda eden hükümdar veya komutanlar.
Başeğmez	Erkek	Türkçe	Buyruk altına girmeyen, kişilikli
Başer	Erkek	Türkçe	(bkz. Başar)
Basir	Erkek	Arapça	1. Göz. 2. Görme. 3. Allahın sıfatlarından, herşeyi gören ("Abd" takısı almadan kullanılmaz).
Başir	Erkek	Arapça	1. Müjdeci. 2. Güler yüzlü, mesut, mutlu. (bkz. Beşir).
Basiret	Erkek	Arapça	1. Göz açıklığı, inceden inceye etraflı derin görüş. 2. Ön görüş, seziş.
Başkaya	Erkek	Türkçe	– Kayaların başı, güçlü, kuvvetli.
Başkaynak	Erkek	Türkçe	İlk kaynak. Ana kaynak
Başkur	Erkek	Türkçe	Türk çadırlarının çevresindeki kanatlan örten bölümlerin üst tarafına bağlanan ve 18 cm eni olan kuşak
Başkurt	Erkek	Türkçe	Ural dağlan bölgesinde yaşayan ve Türklerin Kıpçak kolundan olan bir boy. Asıl ismi Başkırttır. Ural dağlannın güneyinde yerleşiktirle
Başkut	Erkek	Türkçe	Kutlu, talihli kimse
Başok	Erkek	Türkçe	Önde olan yiğit
Başol	Erkek	Türkçe	Başta ol, önder ol
Başöz	Erkek	Türkçe	Önemli soydan gelen
Basri	Erkek	Arapça	Basralı, Basra şehrinde oturan. Hasanı Basriye izafeten kullanılmıştır
Basriye	Erkek	Arapça	(bkz. Basri)
Başsoy	Erkek	Türkçe	(bkz. Başöz)
Baştuğ	Erkek	Türkçe	(bkz. Başman)
Baştugay	Erkek	Türkçe	(bkz. Başok)
Batı	Erkek	Türkçe	Güneşin battığı yön ve bu yöndeki ülkeler. Erkek ve kadın adı, birleşik isim yapılarak kullanılır
Batıboy	Erkek	Türkçe	Türklerin göç sonucu batıya yerleşen oymakları
Batıgül	Erkek	Türkçe	Batıda açan yetişen gül
Batıhan	Erkek	Türkçe	(bkz. Batı)
Batıkan	Erkek	Türkçe	Batı+han Batının Hanı ya da Batının Kanı anlamında
Batın	Erkek	Arapça	Allah ın 99 isminden biri
Batır	Erkek	Türkçe	Yiğit, kahraman, bahadır
Batıray	Erkek	Türkçe	(bkz. Batır)
Batırhan	Erkek	Türkçe	(bkz. Batır)
Battal	Erkek	Arapça	1. Cesur, kahraman. 2. Pek büyük. 3. İşe yaramaz, hantal. 4. İşsiz. Battal Gazi: Emevilerin VII. yy. Bizansa düzenledikleri sefer ve savaşlarda ün salmış komutanı.
Batu	Erkek	Türkçe	Üstün gelen, gücü yeten, galip
Batuğ	Erkek	Türkçe	(bkz. Batu)
Batuhan	Erkek	Türkçe	Altınordu devletinin kurucusu (1204-1255). Cengiz Hanın torunu
Batur	Erkek	Türkçe	Kahraman, yiğit, cesur, bahadır
Baturalp	Erkek	Türkçe	Yiğitler yiğidi
Baturay	Erkek	Türkçe	(bkz. Batur)
Baturhan	Erkek	Türkçe	(bkz. Batur)
Baver	Erkek	Farsça	Tasdik, inanma. Sağlam, pek doğru
Bayar	Erkek	Türkçe	1. Ulu, yüce saygın, soylu. 2. Ekilmemiş toprak.
Bayazıd	Erkek	Arapça	(bkz, Bayezid)
Baybars	Erkek	Türkçe	Bahri Memlüklerin sultanı olup Kıpçak ülkesinde doğmuştur. Baybars (el-Melikül-Zahir Rüknettin). (1223 Şam - 1277). Eyyubi hanedanını ortadan kaldırıp Abbasi halifeliğinin yeniden kurulmasını sağladı
Baybaş	Erkek	Türkçe	Zengin, ileri gelen, saygın
Baybek	Erkek	Türkçe	(bkz, Baybaş)
Baybora	Erkek	Türkçe	Fırtına
Bayça	Erkek	Türkçe	Zengin, varlıklı
Baycan	Erkek	Türkçe	(bkz. Baybaş)
Baydak	Erkek	Türkçe	Bayrak
Baydan	Erkek	Türkçe	Şımarık, gururlu, kendini beğenmiş
Baydar	Erkek	Türkçe	Kırım yarımadasında Sivastopol şehrinin güneyinde tartada bir Türk köyü. Güzellik ve bereketiyle ünlüdür
Baydır	Erkek	Türkçe	Güçlü, kuvvetli
Baydu	Erkek	Türkçe	İlhanlı devleti hükümdarı Hulagunun torunu. 11 ay İlhanlı devleti hükümdarı oldu
Baydur	Erkek	Türkçe	Güçlü, kuvvetli, cesur
Bayduralp	Erkek	Türkçe	(bkz. Baydur)
Bayer	Erkek	Türkçe	Zengin, varlıklı kimse
Bayezit	Erkek	Arapça	Çeşitli zamanlarda yaşamış Osmanlı şehzadelerinin genel adı. Bayezit l. (Bursa 1360-Alaşehir 1403). Yıldırım, Osmanlı padişahı. I. Muratın Gülçiçck Hatundan olma oğlu
Baygüç	Erkek	Türkçe	Zengin ve güçlü kimse
Bayhan	Erkek	Türkçe	Bay ve han kelimelerinin birleşiminden meydana gelmektedir.
Bayındır	Erkek	Türkçe	İmar edilmiş, mamur
Baykal	Erkek	Türkçe	Yaban kısrağı Orta Asya Türk ülkelerinde yaşar
Baykam	Erkek	Türkçe	Hekim, doktor
Baykan	Erkek	Türkçe	(bkz, Baygüç)
Baykan	Erkek	Türkçe	Bay soyundan, zengin. Baykan (XIV. yy. Kars). Türk halk şairi. Timurun 1386da Karsı Karakoyunlulardan alması üzerine ünlü bir destan yazdı. Anadolu-Azerbaycan sahasının en eski aşığıdır
Baykara	Erkek	Arapça	1. Helak olma, mahvolma. 2. Böbürlene böbürlene, salınarak yürüme. 3. Malı çok olma. Baykara: Timuroğullan şehzadesi. Timurun torunu Şeyh Ömerin oğludur.
Baykoca	Erkek	Türkçe	Varlıklı, saygın
Baykurt	Erkek	Türkçe	(bkz. Baykoca)
Baykut	Erkek	Türkçe	Kutlu talihli
Baykutay	Erkek	Türkçe	(bkz. Baykut)
Baylan	Erkek	Türkçe	1. Nazlı, şımarık. 2.Bayla büyüdü bir dediği iki edilmedi.
Bayman	Erkek	Türkçe	Varlıklı, saygın
Bayraktar	Erkek	Türkçe	Bayrak taşıyan.
Bayram	Erkek	Türkçe	1. Neşe ve sevinç günü. Dini bakımdan hususi değeri olan ve milletçe kutlamalar yapılan gün veya günler.
Bayrı	Erkek	Türkçe	Çok eski zamanlarda var olmuş, eskiden beri var olan
Bayru	Erkek	Türkçe	(bkz. Bayrı)
Bayrualp	Erkek	Türkçe	(bkz. Bayru)
Bayruhan	Erkek	Türkçe	(bkz. Bayru)
Baysal	Erkek	Türkçe	Soylu, ünlü kişi
Baysan	Erkek	Türkçe	Zengin, tanınmış
Baysu	Erkek	Türkçe	(bkz. Baysan)
Baysungur	Erkek	Türkçe	Akkoyunlu hükümdarlarından. Gıyased-Din Baysungur. Timurun torunu ve Şahruh Mirzanın oğlu. Büyük bir hattattır ve resim ve sanatın koruyucusu olarak tanınmıştır
Baytal	Erkek	Türkçe	1. Kısrak. 2. Bayır, yokuş.
Baytekin	Erkek	Türkçe	(bkz. Baytal)
Baytugay	Erkek	Türkçe	(bkz. Tugay)
Baytüze	Erkek	Türkçe	(bkz. Tüze)
Baytüzün	Erkek	Türkçe	(bkz. Tüzün)
Bayülken	Erkek	Türkçe	(bkz. Ülgen)
Bedahşan	Erkek	Farsça	Amu-deryanın kaynağı olan Percin yukarı mecrasının sol sahilindeki dağlık memleket
Bedahşi	Erkek	Farsça	(bkz. Bedahşan)
Bedayi	Erkek	Arapça	Eşi benzeri olmayan güzel, mükemmel, yeni şeyler
Bedel	Erkek	Arapça	1. Değer, kıymet. 2. Bir şeyin yerine verilen, yerini tutan şey, karşılık.
Bedi	Erkek	Arapça	1. Bir şeyi örneği olmadığı halde meydana getiren. 2. Yoktan vareden. Allahın 99 isminden birisidir. 3. Söz estetiği, halin muktezasına uyan delilleri açık şekilde belirtme ve sözü güzelleştirme yollarına ait bilgiler toplamı. 4. Güzel, güzellik. Bedi b. Mansur. Hanefi fıkıh alimi (Sivas-1223). El-Bahru1-Muhit adlı bir fıkıh eseri vardır.
Bedia	Erkek	Arapça	1. Yüksek estetik değerde, sanat eseri. 2. Beğenilen ve takdir edilen şey. Eşi az bulunur güzellikte. 3. Ülkü, ideal.
Bedid	Erkek	Farsça	Meşhur, görünür, açık meydanda. (Hüveyda)
Bedih	Erkek	Arapça	Şan ve şerefi büyük olan
Bedihe	Erkek	Arapça	1. Düşünmeden, birden bire söylenen güzel söz. 2. Başlangıç.
Bedihi	Erkek	Arapça	Besbelli, açık-apaçık
Bedii	Erkek	Arapça	Eşi, benzeri olmayan
Bedinur	Erkek	Arapça	(bkz. Bedi)
Bedir	Erkek	Arapça	Dolunay, ondört gecelik ay
Bediran	Erkek	Farsça	1. İşleri kötü idare eden. 2. Çapkın kadın.
Bedirhan	Erkek	Farsça	İleri görüşlü, aydın lider
Bedirnisa	Erkek	Arapça	Dolunay kadar güzel kadın anlamdadır.
Bediüzzaman	Erkek	Arapça	1. Zamanın harikası. 2. Asrın mükemmel insanı. - Daha çok lakab olarak kullanılır. - Bediüzzaman Said Nursi: Son devrin meşhur müslüman alimlerindendir. Hayatının önemli bir kısmı İslami düşüncelerinden ötürü hapislere girip çıkmakla geçti. Risale-i Nur Külliyatını telif etmiştir.
Bedran	Erkek	Farsça	1. Sert başlı at.2. Daima. 3. Hoş latif, yakışıklı.
Bedreddin	Erkek	Arapça	1. Dinin nuru, ışığı. 2. Dinin aydınlığı, dinde bilgelik. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır.
Bedreke	Erkek	Farsça	Yol gösteren, kılavuz
Bedrettin	Erkek	Türkçe	Ayın ondördü gibi ışık saçan, temiz ve yüce
Bedri	Erkek	Arapça	1. İçi altın dolu kese. Bedr-i Dilşan b. Mehmed b. Oruç b. Gazi b. Şeban: (XV. yy. il yarısı) Türk şairlerinden. Murat II. adına yazdığı Murat namesi ünlüdür. 2. Ayla ilgili, ayın ondördü gibi güzel.
Bedriye	Erkek	Arapça	1. Ay gibi. Ay kadar güzel. Aya ait. 2. Sühreverdiyye tarikatının altı şubesinden biri.
Bedrulcemal	Erkek	Arapça	1. Ay yüzlü. 2. Fatımi devleti vezir ve serdarlarındandır. 2 defa Şam valisi olmuştur. (1013-1094).
Bedrunnisa	Erkek	Arapça	Dolunay yüzlü kadın
Bedük	Erkek	Türkçe	Büyük, yüce, gösterişli, önemli
Begüm	Erkek	Farsça	Kadın hükümdar, prenses. Doğu Türk hükümdarlarının harem ve kızlarına isim olarak verilirdi
Begün	Erkek	Türkçe	Gün
Behçet	Erkek	Arapça	1. Sevinç. 2. Güzellik, güleryüzlülük. 3. Şirinlik. Bu kelime Kuran-ı Kerimin Neml suresi 60. ayetinde geçmektedir.
Behiç	Erkek	Arapça	Şen, güzel, güler-yüzlü adam. Kuran-ı Kerimde adı geçen kelimelerdendir. - (bkz. Hac, ayet 5)
Behice	Erkek	Arapça	Şen, güzel, güleryüzlü kadın. (bkz. Behiç)
Behire	Erkek	Arapça	1. Güzel kadın. Soyu-sopu temiz kadın. 2. Şişmanlıktan dolayı nefes darlığı olan.
Behişt	Erkek	Farsça	1. Cennet. 2. Uçmak.
Behiye	Erkek	Arapça	Behadan güzel
Behlül	Erkek	Arapça	1. Çok gülen, çok gülücü. 2. Hayır sahibi, çok iyi adam. 3. Bir İslam sofisi, Behlül-i Dana. Harun er-Reşidin kardeşinin adı olup, delice hareketleriyle meşhur olmuştur.
Behman	Erkek	Farsça	1. Filan filanca. 2. Fars takviminde 11. aya ve her ayın 2. gününe delalet eder.
Behmar	Erkek	Farsça	Çok ziyade, fazla
Behmenyar	Erkek	Farsça	İbn Sina mektebine mensup ve Arapça telifleri olan filozof. (X-XI. yy.). İbn Sinanın kitaplarını şerhetmişir
Behnan	Erkek	Arapça	Güleç, güler-yüzlü, iyi huylu ve daima gülen adam
Behnane	Erkek	Arapça	Güleryüzlü, iyi huylu ve daima gülen kadın
Behra	Erkek	Farsça	l. Onun için ondan dolayı. 2. Bir Arap kabilesi olup Hunus ovasında yerleşmişlerdir.
Behram	Erkek	Farsça	1. Merih yıldızı. 2. Her ayın 20. gönü. 3. Acem pehlivanlarından birinin adı. 4. İran hükümdarlarından birkaçının adı ki en meşhuru yaban eşeği avına pek düşkün olan "Behram Gûr"dür.
Behramşah	Erkek	Farsça	1. (bkz. Behram). 2. Gazne sultanı. 3. Kirman Selçukluları hükümdarı.. 4. Eyyubilerin büyük şairi.
Behrem	Erkek	Arapça	Asfur çiçeği kırmızı gül
Behzad	Erkek	Arapça	Ressam, minyatürcü. - Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır
Behzat	Erkek	Arapça	Doğuştan iyi, soylu kişi
Bejna	Erkek	Kürtçe	Boyu, endamı güzel.
Bekata	Erkek	Türkçe	İleri gelen, saygın. Soylu, isim yapmış sülaleden
Bekbars	Erkek	Türkçe	(bkz. Bekata)
Bekdemir	Erkek	Türkçe	(bkz. Bekata)
Bekdil	Erkek	Türkçe	1. Doğru sözlü, mert. 2. Gönlü zengin. Baygönüllü.
Bekem	Erkek	Bilinmiyor	Sağlam, dayanıklı aynı zamanda bir ağaç ismi.
Beki - Bekri	Erkek	Türkçe	El değmemiş, Bakir, Tertemiz, bozulmamış.
Bekil	Erkek	Arapça	Yakışıklı, süslü delikanlı, genç
Bekir	Erkek	Arapça	1. Sabahları erken kalkmayı alışkanlık edinen kimse, bakir. 2. Yeni doğmuş. 3. Öncesi, İsmaili zümresine ait büyük bir Arap kabilesi.
Beklen	Erkek	Türkçe	Beklenilen kişi
Bekriye	Erkek	Arapça	1. Her şeyin evveli, ilk çocuk. 2. Genç ve taze kız. 3. Dişi deve yavrusu.
Beksan	Erkek	Türkçe	1. Tanınmış, ünlü, saygın. 2. Bey ünvanı taşıyan.
Bektaş	Erkek	Farsça	1. Akran. 2. Eş, müsavi. - Bektaşi: Hacı Bektaş Veli tarikatına mensubolan kişi, Horasanda gelip Anadoluya yerleşen Hacı Bektaş Veli tarafından kurulduğu ileri sürülen tarikata mensup ilk zamanlan bilinmeyen bu tarikat, sonradan batıni bir hüviyet kazanmıştır.
Bektöre	Erkek	Türkçe	Güçlü, değişmez töreleri olan, törelerine bağlı
BelAm	Erkek	Arapça	1. Terbiyesiz, aç gözlü, pisboğaz, obur. 2. Hz. Musa hakkında İsrailoğullarını kandırarak yalan söyleyip dünya menfaatından ötürü gerçeğe sırtını dönen, bilge olmasına rağmen küfrü tercih edip Hz. Musaya beddua etmesiyle tanınmış olan "Belam b. Baura" adında İsrail kabilesinden bir zatın adı. İsim olarak konulmaz.
Belazuri	Erkek	Arapça	II. yy. Arap tarihçilerinin en büyüklerinden. (Ahmet b. Yahya) Belazur usaresi içmiş ve şuurunu kaybederek öldüğü için kendisine bu ad verilmiştir
Belce	Erkek	Türkçe	İki kaşın arası.
Belçim	Erkek	Arapça	Çim yaprağı
Belek	Erkek	Türkçe	1. Hediye, armağan. 2. Selçukluların Dersim, Gere, Harput ve Halep emiri.
Belemi	Erkek	Arapça	Peygamber çiçeği,mavikantaron olarak bilinen çiçek
Belemir	Erkek	Arapça	Peygamber Efendimiz’in(S.A.S) en sevdiği çiçek
Belen	Erkek	Türkçe	1. Dağ beli, dağın aşılacak yeri, dağlık yer. 2. Akdeniz bölgesinde İskenderunda Suriyenin Kuzeye ulaşan büyük yolun Amanos dağlarım aştığı geçit üzerinde bulunan kasaba.
Belge	Erkek	Türkçe	Bir gerçeğe tanıklık eden şey
Belgin	Erkek	Türkçe	1. Alamet, nişan, marka. 2. Tam ve kesin olarak belirlenmiş, sarih.
Belhi	Erkek	Türkçe	Belh şehrine mensup (Afganistan)
Beliğ	Erkek	Arapça	1. Fasih ve düzgün konuşan. 2. Açık, yeterli, tam.
Belik	Erkek	Türkçe	Saç örgüsü
Belin	Erkek	Türkçe	Gözlerini açıp baka kalmış şaşkın
Belinay	Erkek	Türkçe	Ayın gölün yüzeyine yansıması, Peygamber Çiçeği
Belit	Erkek	Türkçe	Başka bir önermeye götürülemeyen ve kanıtlanamayan, böyle bir geri götürme ve kanıtı da gerektirmeyip, kendiliğinden apaçık olan ve böyle olduğu için öteki önermelerin temeli ve ön dayanağı olan temel önermeye belit denir. Eş anlamlısı aksiyom.
Beliz	Erkek	Bilinmiyor	İşaret, im, iz.
Belkıs	Erkek	Arapça	Müslümanların seba melikesine verdikleri isim. - Güneşe tapan bir kavmin kraliçesi iken Hz. Süleymana biat ederek kendisiyle evlenmiş ve müslüman olmuştur. Kuranda ismi lafzen geçmemiştir. Fakat Hz. Süleymanla arasında geçen olaylar Neml suresinde anlatılır. Kuranda bahsedilen kadının o olduğu rivayet edilir
Belma	Erkek	Bilinmiyor	Yumuşak, sakin, telaşsız (kimse).
Belmanur	Erkek	Bilinmiyor	Belma ve nur isimlerinden meydana gelmiştir.
Beltan	Erkek	Türkçe	Dağların bel verdiği yerden doğan sabah güneşi
Benal	Erkek	Bilinmiyor	Ben-Al
Benan	Erkek	Bilinmiyor	Parmakla gösterilecek kadar güzel
Benazir	Erkek	Arapça	Bir tane. Eşsiz, tek anlamlarını taşır.
Bende	Erkek	Farsça	1. Bağlanmış kimse, tutsak. 2. Kul, köle. 3. Yürekten bağlı. 4. Büyük aşkla seven.
Bender	Erkek	Farsça	Deniz veya büyük nehir üzerindeki liman. Ticaret limanı
Bengi	Erkek	Türkçe	Sonu olmayan, hep kalacak olan, sonsuz, ebedi
Bengialp	Erkek	Türkçe	(bkz. Bengi)
Bengisan	Erkek	Türkçe	(Bengi)
Bengisoy	Erkek	Türkçe	(bkz. Bengi)
Bengisu	Erkek	Türkçe	Ebedilik, ölümsüzlük veren su, Ab-ı hayat
Bengü	Erkek	Türkçe	Ebedi, sonu olmayan
Bengübade	Erkek	Türkçe	Parıldayan,ışık saçan
Bengül	Erkek	Türkçe	Üzerinde benekler bulunan gül
Beniz	Erkek	Türkçe	Türkçe anlamı "Yüz rengi" dir.
Benna	Erkek	Arapça	Yapı yapan, mimar, kalfa, dülger
Bennur	Erkek	Türkçe	Ben nur gibi parlak ve güzelim anlamında kullanılan bir ad.
Bensu	Erkek	Türkçe	Su gibi aziz benlik
Bera	Erkek	Arapça	1. Fazilet. 2. Seçkin olma vasfı. 3. Olgunluk. el-Bera b. Azib: Ashabdandır. (Küfe-691). Bedir gazası dışında bütün savaşlara katıldı. Rey ve Kazvini fethetti. Kufede vefat etti
Berat	Erkek	Arapça	1. Resmi belge, imtiyaz belgesi. 2. Osmanlıda bir kimseye verilen nişan, rütbe veya toprak imtiyazını gösterir belge.
Beray	Erkek	Türkçe	Ayın en ışıltılı, en parlak hali
Berca	Erkek	Farsça	Yerinde tam doğru ve münasip
Berceste	Erkek	Farsça	1. Seçilmiş, beğenilmiş. 2. Güzel, hoş, latif.
Berçin	Erkek	Farsça	Toplayıcı
Bercis	Erkek	Arapça	1."Müşteri" denilen yıldız, Jüpiter gezegeni. 2. Sütü çok olan deve.
Berdan	Erkek	Bilinmiyor	1. Çukurova yöresinde bir nehir ismi. 2. Hoş kokulu dağotu.
Bereket	Erkek	Arapça	1. Bolluk. 2. Meymenet, saadet, mutluluk, Allah vergisi.
Berem	Erkek	Osmanlıca - Farsça	1. (C.: Ebrâm) Kumar oyununa dâhil olmayan. 2. Asma ve kabak çardağı. * Üzüm çubuklarının altına konulan çatal şeklindeki ağaç. Herek.
Beren	Erkek	Türkçe	Güçlü, kuvvetli, akıllı
Berfin	Erkek	Farsça	1. Kardan yapılmış. 2. Tertemiz, kar gibi beyaz.
Berfu	Erkek	Bilinmiyor	Kar tanesi.
Bergen	Erkek	Bilinmiyor	Anlamı konusunda bize yardımcı olabilirsiniz.
Bergin	Erkek	Türkçe	(bkz. Berkin)
Bergüzar	Erkek	Farsça	Hediye, hatıra, andaç
Bergüzin	Erkek	Farsça	Seçkin, beğenilmiş makbul
Berhan	Erkek	Bilinmiyor	Han soyundan, Hanla ilgili, han üzerine.. (Han=Hakan)
Berhuz	Erkek	Farsça	Dağarcık, torba
Beri	Erkek	Arapça	1. Salim, kurtulmuş. 2. Temiz, Arınmış.
Beria	Erkek	Arapça	Olgunluk ve güzelliğiyle akranlarından üstün olan sevgili
Berid	Erkek	Arapça	1. Haberci. 2. Eskiden müslüman devletlerde posta ve haber alma örgütünün adı.
Berika	Erkek	Arapça	Şimşek parıltısı.
Berikanur	Erkek	Arapça	Bknz. Berika ve Nur
Beril	Erkek	Bilinmiyor	Arınmış, aklanmış
Berin	Erkek	Farsça	1. En yüksek, çok yüce. 2. Soylu.
Berire	Erkek	Arapça	İnam ve ihsan sahibi. Saliha ve vazifesini yapan hanım
Berivan	Erkek	Bilinmiyor	Dağ çiçeği. Kayalık yerlerde yetişen ve etrafında hiçbir bitkinin yaşamasına izin vermeyen bir bitki türü.
Berjan	Erkek	Çerkezce	Çevik anlamına gelmektedir.
Berk	Erkek	Türkçe	1. Sağlam, kuvvetli. 2. Katı, sert. Şiddetli. 3. Hızlı. 4. Orman. 3. Arı, şimşek, yaprak.
Berk Yaruk	Erkek	Türkçe	Selçuklu Sultanı. (Öl. 1104). Melikşahın oğlu
Berka	Erkek	Arapça	Kuzey Afrikada eski bir şehir
Berkalp	Erkek	Türkçe	Sağlam yiğit kişi
Berkan	Erkek	Arapça	1. Şakıma, parıldama. 2. Kıvırcık tüylü kuzu postu kürkü.
Berkant	Erkek	Türkçe	Güçlü, bozulmaz, yemin
Berkay	Erkek	Türkçe	(bkz. Berk)
Berkcan	Erkek	Türkçe	Berk ve Can kelimelerinden meydana gelmektedir. Bakınız : Berk ve Can
Berke	Erkek	Türkçe	1. Kama. 2. Altınordu hükümdarı. Cengiz Hanın torunu ve Cucinin 3. oğludur.
Berkel	Erkek	Türkçe	güçlü el
Berkem	Erkek	Türkçe	Benim Berke - m.
Berken	Erkek	Kürtçe	Gülümseme, gülmeye yakın
Berker	Erkek	Türkçe	Güçlü, sağlam kişilikli
Berki	Erkek	Türkçe	Şimşek gibi parlak
Berkin	Erkek	Türkçe	Sağlam güçlü kuvvetli
Berkkan	Erkek	Türkçe	Güçlü soydan gelen
Berkman	Erkek	Türkçe	Güçlü, sağlam, kişilikli
Berksan	Erkek	Türkçe	Güçlü tanınan kimse
Berksoy	Erkek	Türkçe	(bkz. Berksan)
Berksu	Erkek	Türkçe	Soğuk ve keskin su
Berkün	Erkek	Türkçe	Sağlam, güçlü tanınmış
Bermal	Erkek	Farsça	Dağ tepesi, doruk. - (bkz. Şahika, zirve)
Berna	Erkek	Farsça	Genç delikanlı, yiğit
Berra	Erkek	Arapça	Doğru sözlü, hayır işleyen kimse
Berrak	Erkek	Arapça	1. Duru, saf, bulanık olmayan, nurlu. 2. Şimşek, parıltı. 3. Kulağa hoş gelen ses.
Berraka	Erkek	Arapça	Aydınlık görünüşlü güzel kadın
Berran	Erkek	Farsça	Kesen, kesici, keskin
Berre	Erkek	Arapça	Peygamberimiz hanımlarından ikisinin ilk isimlerini değiştirmiştir. Biri Cüveyriye, diğeri Zeynep binti Cahş annemizdir. Her ikisinin ilk isimleri "Berre" idi. ayrıca üvey kızının adı da "Berre" iken onu "Zeynep" olarak değiştirmiştir. Berre manası temizleyicidir. Ancak " O kendi nefsini temizler" diyerek kibir ve gurura sebep olmaması için değiştirmiştir.
Berrin	Erkek	Farsça	Yüksek yüce
Berru	Erkek	Arapça	1- İyilik eden, iyiliği ve mükâfâtı çok olan. 2- Sözünü yerine getiren.
Berşan	Erkek	Farsça	Ümmet. Bir peygamberin din ve kitabını kabul ve tasdik eden kimse
Berşe	Erkek	Türkçe	Hep, bütün, çok
Bertan	Erkek	Avarca	1 - Sabahın en erken meyvesi. Şafak Yemişi. 2 - Avarcada Yüregin gizemli gözü.
Berter	Erkek	Farsça	Üstün, yüksek nitelikli, değerli
Bertuğ	Erkek	Türkçe	Engel tanımayan, güçlükleri aşan
Berva	Erkek	Lazca	Fırtına anlamını taşımaktadır.
Berzah	Erkek	Arapça	İnsanların ölümden sonra kıyamete kadar bekleyeceği yerdir. Ayrıntılı bilgi için : http://tr.wikipedia.org/wiki/Berzah
Berzali	Erkek	Arapça	Ebul-Kasım b. Muhammed. - Arap tarihçilerinden-dir
Berzan	Erkek	Kürtçe	Kam, şaman, yol gösteren.
Berzen	Erkek	Farsça	Yöre, mahalle, yol
Besalet	Erkek	Arapça	Korkusuzluk, yüreklilik
Besamet	Erkek	Arapça	Güleryüzlülük, şenlik
Beşareddin	Erkek	Arapça	Dinin müjdesi. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır
Beşaret	Erkek	Arapça	1. Müjde, muştu, iyi haber. 2. Güler yüzlülük, gülümseme.
Besim	Erkek	Arapça	Güleryüzlü, güleç adam
Besime	Erkek	Arapça	(bkz. Besim)
Beşir	Erkek	Arapça	1. Müjde getiren müjdeci. 2. Güleryüzlü güleç adam. Kurani bir kavramdır. İnsanlara Allahın emir ve nimetlerini, cennet ve mükafatı haber veren peygamberler ve Kuran için kullanılmıştır.
Beşire	Erkek	Arapça	1. Müjde getiren, müjdeci. 2. Güleryüzlü, güleç hanım
Bestami	Erkek	Arapça	Bir Evliya İsmi
Beste	Erkek	Farsça	1. Kapalı, bağlı, bitiştirilmiş bağlanmış. 2. Müzikte, şarkının makam ve ahengi.
Beşuş	Erkek	Arapça	1. Okşadıkça süt veren deve. 2. Araplarca çok meşhur ve meşum bir kadın.
Betigün	Erkek	Türkçe	Beti + Yüz (Bet: benizdeki gibi) Gün : Aydınlık, aydınlık yüz
Betik	Erkek	Türkçe	Yazılı olan şey, yazılmış yapıt
Betil	Erkek	Arapça	Temiz, iffetli
Betim	Erkek	Türkçe	1. Bir nesnenin kendine özgü belirtilerini tam ve açık bir biçimde, söz ya da yazıyla anlatma, tasvir. 2. Herhangi bir şeyin resmi ya da heykeli.
Betül	Erkek	Arapça	1. Bakire. 2. Erkekten çekinen, erkeklere yaklaşmayan namuslu kadın. 3. Ayrı kök salan fidan. 4. Hz. Meryemin lakabı. 5. Hz. Muhammed (s.a.s)in kızı Hz. Fatımanın lakabı.
Betülay	Erkek	Arapça	(bkz. Betül).
Beyan	Erkek	Arapça	1. Bildirme, söyleme, açıklama. 2. Belagat ilimlerinden ikincisi. 3. Belli apaçık.
Beyati	Erkek	Arapça	1. Gece uyuma, gece iş görme, geceyi işiyle geçirme. 2. Türk müziğinin en eski makamlarından olup, hala kullanılmakta olan bir makamdır.
Beyaz	Erkek	Arapça	1. Ak, en açık renk. 2. Aydınlık. 3. Deri rengine göre bir insan ırkı. 4. Yumurta akı. -Mahalli yerlerde kadın adı olarak kullanılmakladır.
Beyazıt	Erkek	Arapça	Ebu Yezid, Yezidin babası, kısaltılmıştır. - Arapçadan Türkçeleşmiş
Beybars	Erkek	Türkçe	(bkz. Baybars)
Beybolat	Erkek	Türkçe	Çelik gibi güçlü, saygın kimse
Beycan	Erkek	Türkçe	(bkz. Beybolat)
Beyda	Erkek	Arapça	1. Tehlikeli yer. 2. Sahra, çöl. 3. Mekke ile Medine arasında düz bir yer.
Beyhak	Erkek	Arapça	Horasanın Nişabur eyaletinde bir bölge
Beyhaki	Erkek	Arapça	el-Beyhaki: Arap müellifi olup muhaddis ve Şafii fakihlerindendir
Beyhan	Erkek	Türkçe	Hükümdarların üstünü. Seçkin han. Beyhan Sultan: Mustafa III. kızı
Beykal	Erkek	Türkçe	(bkz. Beycan)
Beykan	Erkek	Türkçe	(bkz. Beycan)
Beyna	Erkek	Arapça	"iki el arasındaki sevgi" anlamındadır. Kuran’ da yer alan bir kelimedir.
Beyrek	Erkek	Türkçe	1. Çok nazik, efendi, bey. 2. Hüzünlü.
Beysan	Erkek	Türkçe	(bkz. Beycan)
Beysun	Erkek	Türkçe	Nazik insan
Beytiye	Erkek	Arapça	Eve ait, evle ilgili
Beytöre	Erkek	Türkçe	Baş adet, adetleri yerine getiren
Beytullah	Erkek	Arapça	Kabe
Beyza	Erkek	Arapça	1. Daha ak, çok beyaz. 2. Günahtan kaçınmış. Günahla kirlenmemiş.
Beyzade	Erkek	Türkçe	1. Beyoğlu. 2. Soylu kimse. - Farsçadan birleşik isim olarak Türkçeleştirilmiştir.
Beyzagül	Erkek	Türkçe	Lekesiz, tertemiz gül anlamındadır.
Beyzanur	Erkek	Arapça	Işık saçan nur
Beyzavi	Erkek	Arapça	Beyzavi (Abdullah b. Ömer). İranda yaşamış Tefsir ve Kelam alimi. Şafii mezhebindendir. Tefsirin yanında fıkıh usulü, kelam ve irab hakkında eserler vermiştir
Bezen	Erkek	Türkçe	Süs, benek, zinet
Bezmi Alem	Erkek	Arapça	Dünya meclisi, sohbet toplantısı. Bezm-i Alem Sultan. Sultan Abdülmecidin annesi
Biat	Erkek	Arapça	Bağlılığını, itimadını bildirmek. Birisinin hakemliğini veya hükümdarlığını kabul etmek. El tutarak bağlılığını alenen izhar etmek. Bağlılığını tazelemek. * Rey vermek.
Bican	Erkek	Farsça	1. Cansız, ruhsuz. 2. Canını esirgemeyen, şehit.
Bidayet	Erkek	Arapça	Başlama, başlangıç
Bidil	Erkek	Türkçe	Hindistanda yerleşmiş Farsça yazan büyük Türk şairi
Bige	Erkek	Türkçe	Evlenmemiş, çouğu olmamış
Bihay	Erkek	Kürtçe	Bilge, bilgili.
Bihruz	Erkek	Farsça	İyi gün, güzel gün anlamında. Bihruze Hatun: Şah İsmailin zevcesi. Çaldıranda yenilip her şeyini bırakan Şah İsmailin zevcesi
Bihter	Erkek	Farsça	Pek iyi, daha iyi
Bihterin	Erkek	Farsça	En iyi, pek iyi
Bike	Erkek	Türkçe	Benzersiz, eşsiz
Bilad	Erkek	Arapça	Şehirler bölge, eyalet, memleket isimlerini ifade için terkiplerde kullanılır
Bilal	Erkek	Arapça	Su gibi ıslatan, ıslatış, ıslaklık. Bilal b. Raba: İslamın ilk müezzini, Habeş asıllı olup İslamı köle olarak ilk kabul edenlerden birisidir
Bilan	Erkek	Türkçe	Süslü ve işlemeli kılıç kemeri
Bilay	Erkek	Türkçe	Ay gibi asil ol
Bildar	Erkek	Farsça	1. Bel, belleyen, yer kıran, kürek çeken. 2. İstihkam neferi.
Bilek	Erkek	Türkçe	Güç, kuvvet
Bilen	Erkek	Türkçe	Bilgili, görgülü, anlayışlı
Bilge	Erkek	Türkçe	Bilgili, iyi geniş, derin, bilgi sahibi kimse
Bilge Hatun	Erkek	Türkçe	Kutluk Hanın annesi. Türk hükümdarı (VIII.yy-)
Bilgealp	Erkek	Türkçe	(bkz. Bilge)
Bilgehan	Erkek	Türkçe	Göktürk hakanı (683-734). Babası Kutluğ İlteriş Handır
Bilgekağan	Erkek	Türkçe	(bkz. Bilge). Bilge Kağan (683-734). Göktürk hakanı. İkinci Göktürk hanedanlığının kurucusu
Bilgekan	Erkek	Türkçe	Bilgin soydan gelen
Bilgem	Erkek	Türkçe	Bilgili, çok bilen. İyi ahlaklı, olgun ve örnek kimse.
Bilgen	Erkek	Türkçe	(bkz. Bilge)
Bilger	Erkek	Türkçe	Akıllı, bilgili, bilge, bilgin
Bilgin	Erkek	Türkçe	Bilgili kişi (alim, karşılığı olarak da kullanılmaktadır)
Bilginur	Erkek	Türkçe-Farsça	Bilginin ışığı, bilginin aydınlığı
Bilgiser	Erkek	Türkçe-Farsça	(bkz. Bilginer)
Bilgiye	Erkek	Türkçe	Bilgin hanım.- Yanlış yapılmış isimlerdendir
Bilgün	Erkek	Türkçe	(bkz. Bilgin)
Bilkan	Erkek	Türkçe	Bilgili
Billur	Erkek	Arapça	1. Bazı cisimlerin tabi olarak aldıkları geometrik şekil. 2. Duru, berrak, kesme cam, kristal. 3. Necef taşı. (Mec.) Temiz, pırıl pırıl insan.
Bilmen	Erkek	Türkçe	Bilen, anlayan, bilgili
Bilsen	Erkek	Türkçe	Kendini bil
Biltay	Erkek	Türkçe	(bkz. Bilmen)
Bilun	Erkek	Bilinmiyor	Yarım Ay
Binali	Erkek	Arapça	Alinin oğlu
Binalp	Erkek	Türkçe	Yiğitler
Binay	Erkek	Türkçe	Bin tane ay, çok kuvvetli ışık
Binhan	Erkek	Türkçe	Hanların hanı
Binkan	Erkek	Türkçe	Soylu kanlar
Binnar	Erkek	Türkçe	Ateş topları, aynı zamanda bin nar tanesi anlamı taşır.
Binnaz	Erkek	Türkçe	1. Nazlı. 2. Cilveli. 3. Allaha yalvaran.
Binnur	Erkek	Türkçe	1. Nurla özdeşleşmiş. 2. Bin tane nur.
Bintuğ	Erkek	Türkçe	(bkz. Binkan)
Birûnî	Erkek	Farsça	Reyhan Muhammed b. Ahmed el-Biruni: Büyük İslam bilgini (973-Gazne 1048). İbn Sinadan ders altı. Hindistana gitti. Sanskritçe öğrendi. Pozitif ilimlerin hepsiyle ilgilendi ve bu konuda birçok kitap yazdı
Birant	Erkek	Türkçe	1. Özel, tek yemin. 2. Özelliği olan yemin.
Birat	Erkek	Türkçe	1. Asil, soylu, bir aileye mensup. 2. İlk erkek çocuğa verilen isim.
Biray	Erkek	Türkçe	Ay gibi tek, eşsiz
Birben	Erkek	Türkçe	Bir ve Ben in birleşiminden oluşmuş bir isimdir. Sadece ben olarak anlamlandırılabilir.
Bircan	Erkek	Türkçe	Tek, eşsiz
Birce	Erkek	Türkçe	Tek, eşsiz, biricik
Bircis	Erkek	Arapça	Gezegen, Jüpiter, müşteri yıldızı, bercis
Birdal	Erkek	Türkçe	Bir tane, tek dal
Birge	Erkek	Türkçe	1. Kamçı. 2. Birlikte, beraber.
Birgi	Erkek	Türkçe	Batı Anadoluda İzmir ilinin Ödemiş ilçesinin merkezi, Bozdağ eteklerinde kurulmuştur
Birgit	Erkek	Türkçe	Birleşik, birleşmiş, birlik almış
Birgivi	Erkek	Türkçe	Birgivi: Büyük din ve dil alimi (d. 1522) İmam Birgivi lakabıyla şöhret olmuş, vasiyetnamesi ve ilmihali o dönem halkının ihtiyacını karşılamıştır
Birgül	Erkek	Türkçe	Bir tane, tek gül. Kıymetli gül
Birhan	Erkek	Türkçe	Tek yönetici
Biricik	Erkek	Türkçe	Tek, bir tane, emsalsiz
Birim	Erkek	Farsça	Bir tanem, biriciğim
Birindar	Erkek	Kürtçe	Yaralı anlamına gelmektedir.
Birkan	Erkek	Türkçe	Soylu
Birke	Erkek	Arapça	1. Büyük havuz. 2. Gölcük. 3. Göğüs.
Birma	Erkek	Hintçe	Çin Hindinde bir yer. Birmanya diye de tanınır. Birmanya müslümanları ülkelerinin % 30una ulaşmışlardır
Birmen	Erkek	Türkçe	Tek olan, benzeri olmayan kimse
Birol	Erkek	Türkçe	Tek ad, bir ol
Birsen	Erkek	Türkçe	Sadece sen, tek sen
Birsev	Erkek	Türkçe	Tek sevgili
Birsin	Erkek	Arapça	Yonca
Birsu	Erkek	Türkçe	Özel bir su, biricik su gibi
Birtan	Erkek	Türkçe	Bir tane, tek
Birten	Erkek	Türkçe	Tek yegane.
Birun	Erkek	Farsça	1. Dışarı. 2. Dış harici. 3. Osmanlı Devletinde saray dışında vazifeli memurlar.
Bişar	Erkek	Farsça	1. Esir tutsak. 2. Altın, gümüş kakmalı işlemeler. 3. Saçılan şey, saç. 4. Güçsüz, dermansız.
Bişr	Erkek	Arapça	Güler yüzlü kişi, güleç, sevimli. Bişr b. Bera: Sahabedendir. Babası Bera b. Marun Akabe beyatına katılanlardandı. Bişr, iyi bir savaşçı ve okçuydu. Yahudi bir kadının verdiği zehirli eti yiyince zehirlenerek şehid oldu
Bistami	Erkek	Farsça	(bkz. Bistem). - Bayezid Bistami: Ünlü mutasavvıf, hayatı hakkında çok az şey bilinmektedir
Bistem	Erkek	Farsça	Horasan eyaletinde El-Bürz eleklerinde bir şehir. Hüsrev 2. Pervizin dayısı Bistam tarafından kurulduğu için bu ismi almıştır. Elmaslanyla ünlüdür
Bitengül	Erkek	Türkçe	Güllerin bitmesi
Bleda	Erkek	Türkçe	Batı hun hükümdarı olan Attila’nın erkek kardeşi
Boğaç	Erkek	Türkçe	Küçük yaşta boğa öldürdüğü için kendisine bu ad verilen, Dede Korkut hikayelerindeki bir kahraman. Dirse Hanın oğlu
Boğaçhan	Erkek	Türkçe	(bkz. Boğaç)
Boğataş	Erkek	Türkçe	Ünlü Türk beylerinden biri
Böke	Erkek	Türkçe	1. Kahraman, güçlü kimse. 2. Önder, başkan, reis. 3. Kabadayı, cesur efe. 4. Güreşçi, pehlivan.
Bolgan	Erkek	Türkçe	Eski Türk adlarından
Bolhan	Erkek	Türkçe	(bkz. Bolgan)
Bora	Erkek	İtalyanca	Araziden çıkan şiddetli rüzgar
Boran	Erkek	Türkçe	Rüzgar, şimşek, gökgürültüsü, sağanak yağmurun birlikte olduğu iklim hadisesi. Boran Hatun: Emevi halifesi Memunun zevcesi
Boranalp	Erkek	Türkçe	(bkz. Boran)
Boratay	Erkek	Türkçe	(bkz. Boran)
Börçetin	Erkek	Türkçe	Eski tarihçilere göre Türkleri Ergenekondan kurtaran demircinin adı
Böritigin	Erkek	Türkçe	Karahanlı hükümdarı. Maveraünnehire hakim oldu. Bastırdığı paralarda İbrahim b. Nasr adıyla anılır (XI. yy.)
Börteçin	Erkek	Farsça	Yoğun sevgi tapınmak
Botan	Erkek	Farsça	Botan Dicle Nehri’nin bir koludur. İsmini geçmişteki Botan (Kentrites) Krallığı’ndan alır. Sokrates’in öğrencisi Ksenephon M.Ö 400 yılında yazdığı Anabasis (Onbinlerin Dönüşü) adlı kitabında nehirden oldukça fazla bahsetmiştir.
Boyla Bağa Tarkan	Erkek	Türkçe	Anlamı iyice bilinmemekle birlikte. Orhun yazıtlarında vezir Tonyukuka verilen unvan olarak geçer
Boyla Kutlug Yargan	Erkek	Türkçe	Eski Türklerde birleşik rütbe unvanı. Suci yazıtında Kırgız kabilesinden Yaplakar Kan Atanın ünvanı olarak geçer
Boylan	Erkek	Türkçe	Kibirli, mağrur
Boyraz	Erkek	Türkçe	Kuzey rüzgarı
Boysan	Erkek	Türkçe	Uzun boylu, yakışıklı delikanlı
Boysel	Erkek	Türkçe	Uzun boylu
Bozan	Erkek	Türkçe	Büyük Selçuklu Emiri. Selçuklu Sultanı Melikşaha büyük yardımları dokundu. Kazanılan birçok zaferde etkin rol oynadı
Bozbey	Erkek	Türkçe	Kır beyi, gri
Bozbora	Erkek	Türkçe	Fırtına
Bozdoğan	Erkek	Türkçe	Bir şahin türü
Bozer	Erkek	Türkçe	Beyaz tenli
Bozkaya	Erkek	Türkçe	(bkz. Bozer)
Bozkurt	Erkek	Türkçe	Göktürk efsanelerinde yer alan kutsal hayvan
Bozun	Erkek	Türkçe	1. Büyük Selçuklu emirinin adı. 2. Sürülmemiş tarla.
Bozyel	Erkek	Türkçe	Yağmur getiren lodos rüzgarı
Bozyiğit	Erkek	Türkçe	(bkz. Bozer)
Bucak	Erkek	Türkçe	Genellikle, geniş verimli bakımlı alanlara verilen ad
Budak	Erkek	Türkçe	1. Ağacın dal olacak sürgünü. 2. Dal. 3. Dalın gövde içindeki sert bölümü.
Budesur	Erkek	Bilinmiyor	Su gibi tatlı iyi huylu şeker cana yakın
Budun	Erkek	Türkçe	Halk, kavim, ahali
Budunalp	Erkek	Türkçe	(bkz. Budun)
Buğçe	Erkek	Bilinmiyor	Cennette bulunan sarmaşığın ismi aynı zamanda yere düşen ilk kar tanesi.
Buğlem	Erkek	Arapça	Cenneti müjdeleyen melek
Buğra	Erkek	Farsça	1. Büyük erkek deve, iki hörgüçlü deve. 2. Turna kuşu, turna sürüsünün önünde uçan turna horozu. 3. Harizm hükümdarlarından birinin lakabı.
Buğrahan	Erkek	Türkçe-Farsça	1. X. yy.ın başlarında Orta Asyadaki yağma boyundan çıkan ve ilk İslam devletinin Türk hükümdarlarının birçoğuna verilen ünvan. 2. İliğ ve Karahanlı sülalesinden birçok hükümdarların unvanıdır. - Tarık Buğra, Saltuk Buğra.
Buhari	Erkek	Arapça	(Hi: 194-256) Buhâralı. 600 bin hadisten seçilen 7275 hadis ile en mu’teber ve en sahih Sahih-i Buharî ismi ile anılan hadis kitabının yazarı. (Bak: Kütüb-ü Sitte)(Buharî ve Müslim ki, Kur’andan sonra en sahih kitab olduklarını, ehl-i tahkik kabul etmiş. M.)
Buhayra	Erkek	Arapça	1. Küçük deniz. 2. Mısırın kuzeybatısında bir şehir.
Buhri	Erkek	Arapça	1. Tütsüye ait. 2. Denize ait.
Buhtan	Erkek	Arapça	Yalan, iftira. - İsim olarak kullanılmaz
Buka	Erkek	Arapça	1. Ülke, yer. 2. Büyük bina. 3. Ben, benek. Buka Han: Altınordu devletinin Bayagut boyundan Nogay Yarguçi adlı prensin oğlu
Buket	Erkek	Farsça	Çiçek demeti
Bukle	Erkek	Farsça	Kıvrılmış, küçük lüle şeklinde saç
Büklüm	Erkek	Türkçe	Bükülmüş kıvrılmış şeylerin oluşturduğu halka
Bukra	Erkek	Arapça	Sabah.
Bükre	Erkek	Osmanlıca	(Kaynak:Osmanlıca Sözlük) Erken. Sabah vakti.
Bulak	Erkek	Türkçe	Kaynak, pınar, çeşme
Bülbül	Erkek	Arapça	1. Sesinin güzelliğiyle ünlü ötücü kuş. 2. Sesi çok güzel olan kimse. Bülbül Hatun: Bayezid II.in eşi. (Öl. Bursa 1515). Şehzade Ahmedin annesi.
Bülent	Erkek	Farsça	Yüce yüksek, ala, ulu
Bulgar	Erkek	Türkçe	Olgun, bilgili, görgülü, hoşgörülü kimse
Bulut	Erkek	Türkçe	Su buharlarının yoğunlaşmasıyla meydana gelen ve gökyüzünde mahiyetine göre farklı yükseklikte bulunan hava kütlesi
Bumin	Erkek	Türkçe	Göktürk devletinin kurucusu (Öl. 552). Avarlarla arası açılınca, savaşarak onları çökertti ve merkezi Ötüken olmak üzere Göktürk devletini kurdu (552). Aynı yıl öldü
Buminhan	Erkek	Türkçe	(bkz. Bumin)
Bünyamin	Erkek	Arapça	Yakub peygamberin en küçük oğlu
Burak	Erkek	Arapça	Berk-Yıldırımdan türetilmiştir. - Hz. Muhammedin Mirac’daki bineği. Kur’an’da böyle bir isim geçmemekle beraber, İslam kaynaklarında böyle bir binitin olduğuna dair rivayetler vardır. Burak Reis: (Öl. 1499). Osmanlı denizcilerinden
Burç	Erkek	Arapça	1. Süryanice Burgus kelimesinin Arapçalaştınlmış hali. 2. Kalenin köşelerine yapılan daha yüksek ve daha kalın çıkıntı kule. 3. Yuvarlak bina. 4. Güneşin ayrıldığı oniki kısımdan herbiri. 5. Tek hisar.
Burçak	Erkek	Türkçe	Baklagillerden, taneleri yemiş olarak kullanılan bir bitki
Burçe	Erkek	Türkçe	Küçük takım yıldız
Burçhan	Erkek	Türkçe	(bkz. Burç)
Burçin	Erkek	Türkçe	Dişi geyik
Burcu	Erkek	Türkçe	Güzel koku
Bürde	Erkek	Arapça	1. Hırka, Arapların gece üzerlerine örttükleri, gündüz giyindikleri elbise. 2. Kab b. Züheyrin yazdığı kaside. Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.s) tarafından beğenilmiş ve Peygamberimiz hırkasını çıkararak şaire giydirmiştir. Bu yüzden bu kaside "Kaside-i bürde" olarak tanınır.
Burgaç	Erkek	Türkçe	Anafor, girdap.
Bürge	Erkek	Türkçe	Bir yerde duramayan canlı, taşkın kimse
Burhan	Erkek	Arapça	1. Delil hüccet. 2. Hakkı batıldan, doğruyu yanlıştan ayıran delil. 3. İlahi aydınlık.
Burhaneddin	Erkek	Arapça	Dinin delili. Burhaneddin Mahmud b. Taceddin el-Buhari (Öl. 1149). Hanefi fıkıh alimi. Önemli yapıtı. el-Muhit el-Buharidir. - Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır
Burhanettin	Erkek	Arapça	Dinin kanıtı, dinin delili, ispatı
Burkan	Erkek	Türkçe	Uygur Türklerinin Budaya verdikleri ad
Burkan	Erkek	Arapça	Yanardağ, volkan
Burkay	Erkek	Türkçe	Gücenmiş, kırılmış kimse.
Bürke	Erkek	Arapça	1. Martı. 2. Havuz, gölcük.
Burkhan	Erkek	Türkçe	Put, heykel, Buda heykeli. - İsim olarak kullanılması yanlıştır
Burma	Erkek	Türkçe	1. Burmak işi. 2. Sarığıburma tatlısının bir adı.3. Burularak yapılmış bilezik. 4. Sıfat Burulmuş, burularak yapılmış, kıvrılmış: 5. Hadım etme, iğdiş etme. 6. Halk ağzında Musluk. 7.Halk ağzında Eğrilmek için bükülmüş yün. 8. Halk ağzında Yaş iken burularak kurutulan ot. 9. Halk ağzında Kuru incir.
Buse	Erkek	Farsça	Öpüşmek, öpmek.
Busem	Erkek	Türkçe	(Bu kelimede iyelik eki var yani sahiplenme eki (m)) Benim Olan
Busena	Erkek	Arapça-Farsça	Öpüşmek, öpmek anlamına gelen buse ve 1. Övgü ile ilgili. 2. Şimşek parıltısı anlamlarına gelen sena isimlerinin birleşiminden oluşmuştur.
Büşra	Erkek	Arapça	Müjde, sevinçli haber
Büşranur	Erkek	Arapça	Büşra ve Nur kelimelerinin birleşiminden oluşmuş bir isimdir.
Büte	Erkek	Türkçe	Fidan
Büteyra	Erkek	Arapça	1. Güneş. 2. Sabah.
Buyan	Erkek	Türkçe	1. Mutluluk, uğur, talih. 2. İyi biliş, sevab.
Buyruk	Erkek	Türkçe	1. Belirli bir davranışta bulunmaya zorlayıcı güç. 2. Egemen. 3. Emir. 4. Kendi başına hareket eden.
Buyrukalp	Erkek	Türkçe	(bkz. Buyruk)