Bebek İsimleri Listesi - C Harfi İle Başlayanlar

Bebek İsimleri

C Harfi ile başlayan bebek isim listesi

02 Ekim 2023 Pazartesi - 00:21 (7 Ay önce)

İsim	Cinsiyet	Köken	Anlamı
Cabbar	Erkek	Arapça	(bkz. Cebbar)
Cabgu	Erkek	Arapça	1. Efendi, 2. Bey. 3. İleri gelen, saygın kimse.
Cabir	Erkek	Arapça	1. Cebreden, zorlayan. 2. Galip gelen. 3. Aziz ve kuvvetli olan. Allahın hükümlerini uygulamada güç kullanan. 4. Kırıkçı, kırık sancı. Cabir b. Abdullah b. el-Ensari: Sahabedendir (603-697). Birinci Akabe Beyatından sonra müslüman oldu. Rasulullahın bulun savaşlarına katıldı. Sahabenin bilginlerindendi. Kendisinden çok sayıda hadis rivayet edilmiştir
Cabire	Erkek	Arapça	(bkz. Cabir)
Cabiye	Erkek	Arapça	1. Hazine (bkz. Semahat). 2. Şamın güneybatısında, Çavlanda bir yer. 3. Havuz.
Cafer	Erkek	Arapça	Küçük akarsı. Çay. Cafer b. Muhammed: Lakabı es-Sadık olup 12 imamın 6.ncısıdır. Muhammed b. el-Bakırın yerine imamete geçmiştir. Cafer-i Tayyar: Hz. Alinin kardeşi olup, Mute savaşında bayrak tutarken iki elini de kaybederek şehid olmuştur. Bugün Mute civarında kabri bulunmaktadır
Çağa	Erkek	Türkçe	Çocuk
Çağaçar	Erkek	Türkçe	Çağ açacak kimse
Çağakan	Erkek	Türkçe	Çağı yakalayan, çağdaş
Çağan	Erkek	Türkçe	Bayram, şenlik
Çağanak	Erkek	Türkçe	Körfez, liman
Çağar	Erkek	Türkçe	1. Bayram. 2. Kalın ve kuvvetli deve kösteği. 3. Doğan kuşu.
Çağatay	Erkek	Türkçe	1. Yavru at, tay. 2. Doğu Türklerine, lehçelerine dayanılarak verilan ad. - Çağatay Han: Cengiz Hanın 2. oğlu Çağatay. Müslümanlara ve dinin emirlerine karşı politika uygulamakta ve Moğol yasasını tatbik etmekteydi. Gusl abdestini yasaklamıştı. Hristiyan dostu olarak bilinmektedir. Marco Polo kendisinin vaftiz edildiğini kaydetmiştir.
Çağdaş	Erkek	Türkçe	Aynı çağda yaşayan, çağa uygun
Çağıl	Erkek	Türkçe	Çağlayan suyun sesin
Çağılı	Erkek	Türkçe	1. Çağla ilgili. 2. Çakıl. 3. Çağla.
Çağın	Erkek	Türkçe	Yıldırım, şimşek
Çağkar	Erkek	Türkçe	Canlı, dinamik, çalışkan
Çağla	Erkek	Türkçe	Olgunlaşmamış meyve, bazı meyvelerin olgunlaşmadan, henüz yeşilken yenen hali
Çağlar	Erkek	Türkçe	Çağlayan, şelale (bkz. Şelale)
Çağman	Erkek	Türkçe	Çağın insanı
Çağnur	Erkek	Türkçe	Çağın nuru, zamanın nuru
Çağrı	Erkek	Türkçe	1. Çakır gözlü. 2. Mavi hareli göz. Çağrı bey (990-1060). Büyük Selçuklu devleti hükümdarı Tuğrul beyin kardeşi. Çağrı bey müslüman olduğunda Davud ismini aldı. Kardeşi Tuğrul ise Muhammed ismini almıştır.
Çağrıbey	Erkek	Türkçe	(990-1060) Selçuklu hükümdarı Tuğrul Bey’in kardeşidir. Tuğrul Bey’le devleti ortak yönetmişlerdir.
Cahid	Erkek	Arapça	Cehdeden, elinden geldiği kadar çalışan. Bu kelime Kuran-ı Kerimde "cihad et". "Allah yolunda savaşa çık" anlamında kullanılmıştır. - Dil kuralında "d/t" olarak kullanılmaktadır
Cahide	Erkek	Türkçe	(bkz. Cahid)
Cahit	Erkek	Bilinmiyor	Çalışan çaba gösteren / İnatçı, ayak direyen
Cahiz	Erkek	Arapça	1. Gözü pek, yürekli, cesur kimse. 2. Patlak gözlü. Daha çok lakap olarak kullanılmıştır. - Cahiz b. Ebu Osman, Basra Mutezile kelamcılarının ileri gelenlerinden. Bir köle olduğu halde ilimde ilerlemiş ve devrinin ünlü simalarından olmuştur.
Caiz	Erkek	Arapça	1. Geçer. 2. Caiz, İslamın mumaleta taalluk eden 5 ahkamından biridir. 3. İşlenmesi, yapılması "müsaade alınabilir" anlamında olup, şeran yasaklanmayan her fiili içerir.
Caize	Erkek	Arapça	1. Armağan, hediye. 2. Yol yiyeceği, azık. 3. Eski şairlere yazdıkları methiyeler için verilen bahşiş.
Çaka Bey	Erkek	Türkçe	Oğuzların Çavuldur boyundan olan Türk beyi. XI. yy. ilk yarısında İzmir bölgesinin hakimi oldu
Çakar	Erkek	Türkçe	Parıldayan, ışık veren
Çakıl	Erkek	Türkçe	Deniz kıyılarında veya derelerde suyun aşındırması ile sivrilikleri kaybolmuş, toparlak veya badem biçiminde ufak bir taş türü.
Çakır	Erkek	Türkçe	Mavimsi, mavi renkli, gri benekli gözleri olan kişi
Çakman	Erkek	Türkçe	1. Amacına erişen, ulaşan kimse. 2. Süt mavisi.
Çakmur	Erkek	Türkçe	1. Yarı uykulu bakış. 2. Sert taş. 3. Pinti.
Çalap	Erkek	Türkçe	1. Tanrı. 2. Ateş. -İsim olarak kullanılmaz.
Çalapkulu	Erkek	Türkçe	Tanrı kulu- Abdullah
Çalapöver	Erkek	Türkçe	Tanrının övgüsüne mazhar olmuş kişi
Çalgan	Erkek	Türkçe	Yatağı taşlık olan ve gürültüyle akan su
Calib	Erkek	Arapça	Çekici, celbedici, cazib
Calibe	Erkek	Arapça	Kendine çeken, celbeden, çekici
Çalkın	Erkek	Türkçe	Alev
Calp	Erkek	Arapça	Güçlü, kuvvetli, gayretli
Calut	Erkek	Arapça	Calut, Ad ve Semud kavimlerinin soyundandır. Hz. İsmailden evvel bir müddet Beni İsraile hükümdar oldu. Onlara zulmetti. Filistinde yaşayan Berberilerin krallarına Calut adı veriliyordu. Filistinlilere yaptığı zulümden dolayı Hz. Davud tarafından öldürülmüştür. Kuran-ı Kerimda üç yerde ismi geçmektedir (el-Bakara, 249-250-251). İsim olarak tercih edilmez
Cami	Erkek	Arapça	1. Derleyen, toplayan. 2. İçine alan. 3. Cuma namazı kılınan mescid. 4. En az sekiz bablık hadis kitabı. - Molla Cami: İranın XV. asırda yetişmiş büyük mutasavvıf, mütefekkir, alim ve şairi. Asıl adı Mevlana Nureddin Abdurrahman b. Nizameddindir. Birçok manzum ve mensur eserleri vardır.
Can	Erkek	Farsça	1. Can, ruh. Hayat. 2. Güç, kuvvet, hayatiyet, dirilik. 3. Gönül, yakın dost, çok sevilen arkadaş. 4. Mevlevi ve Bektaşi tarikatlarında dervişlerin birbirlerine hitabı. 5. Kişi, fert. 6. Sevgili.
Canal	Erkek	Türkçe	1. Gönül al. Kendini sevdir, sevilen biri ol.
Canalp	Erkek	Türkçe	Özünde yiğitlik, güçlülük olan kimse. Cana yakın yiğit
Canan	Erkek	Farsça	Sevgili, gönül verilmiş, sevilen kadın
Canay	Erkek	Türkçe	Ay gibi temiz, saf, parlak kimse
Canaydın	Erkek	Türkçe	Özü temiz, aydınlık ruhlu kimse
Canbek	Erkek	Türkçe	1. Özü pek. 2. Güçlü kişilikli kimse. Canbek Giray (1568-1636): Kırım hanı. Devlet Girayın torunu. Şakay Mübarek Girayın oğlu. Selamet Girayın son zamanlarında kalgay (veliaht) oldu. Arkasından han oldu. IV. Murat tarafından Rodosa sürüldü.
Canberk	Erkek	Türkçe	Güçlü, sağlam kimse
Canbey	Erkek	Türkçe	Canım gibi sevgili
Canbulat	Erkek	Türkçe	Canbulat en-Naşirî. Mısır Memlûk sultanı. Yaşbekin kölesiydi. Yaşbek, Canbulatı Sultan Kayıtbaya sattı. Kayıtbay kendisine önemli görevler verdi. Halep ve Şam valiliğine kadar yükseldi. 1500 yılında sultanlığı ele geçirdi
Candan	Erkek	Türkçe	1. Samimi, içten, kalbi. 2. Yakınlık belirten davranış.
Candaner	Erkek	Türkçe	İçten, samimi, dost kimse
Candar	Erkek	Türkçe	1. Silah taşıyan, can ve dar isimlerinden müteşekkil birleşik isim. 2. Osmanlıda, hassa askeri, kılıç askeri, idam hükümlerini infaz eden kimse. 3. Jandarma. Muhafız.
Candeğer	Erkek	Türkçe	Uğrunda can verilecek kadar güzel, değerli, sevilen
Candemir	Erkek	Türkçe	Özü güçlü, demir gibi sağlam kişilikli
Candoğan	Erkek	Türkçe	Cana doğan
Candost	Erkek	Türkçe	Gercek arkadaş ve dostluk
Canel	Erkek	Türkçe	İçten uzatılan el, dostluk eli
Canela	Erkek	Türkçe	Gözlerinin güzelliğinden içtenliği okunan
Caner	Erkek	Türkçe	Delikanlı, genç, dinamik. - Can ve er kelimelerinden birleşik isim
Canfeda	Erkek	Farsça	Canını veren, özverili kimse. Canfeda Hatun: III. Muradın annesinin en gözde cariyesiydi. Harem kethüdalığına getirildi ve sarayda büyük nüfuz kazandı
Canfer	Erkek	Farsça	1. Aydın bilgili. 2. Güçlü saygın.
Canfeza	Erkek	Farsça	Can artıran, cana can katan
Cangiray	Erkek	Türkçe	(bkz. Giray)
Cangül	Erkek	Türkçe	1. Gül gibi canlı. 2. Güzel, temiz kimse.
Cangün	Erkek	Türkçe	Doğduğu gün çok sevinilen kimse
Cangür	Erkek	Türkçe	Canlı, neşeli kimse
Canib	Erkek	Arapça	Ön taraf, cihet. -Türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır
Canipek	Erkek	Türkçe	– Yumuşak huylu (kimse).
Cankan	Erkek	Türkçe	Soyu temiz, asil kimse
Cankat	Erkek	Türkçe	Yaşamına can ekle, sevinçle dolu
Cankut	Erkek	Türkçe	1. Kişinin mutluluğu talihi, şansı, uğuru. 2. Mutlu talihli kimse.
Cannur	Erkek	Türkçe	Özü aydınlık, nurlu kimse
Canol	Erkek	Türkçe	Canım ol, can gibi içten ol
Canruba	Erkek	Farsça	Gönül alan, sevgili
Cansal	Erkek	Türkçe	(bkz. Can). -Can ve sal kelimelerinden birleşik isim
Cansel	Erkek	Türkçe	Hayat veren su. - Can ve sel kelimelerinden birleşik isim
Cansen	Erkek	Türkçe	Sen cansın, sevilensin
Canser	Erkek	Türkçe	(bkz. Can)
Canses	Erkek	Türkçe	(bkz. Canser)
Canset	Erkek	Türkçe	Küçük kraliçe, prenses
Cansev	Erkek	Türkçe	Sevecen - sıcak kanlı.
Cansever	Erkek	Türkçe	(bkz. Cansın)
Cansın	Erkek	Türkçe	Canım gibisin, canımsın.
Cansoy	Erkek	Türkçe	Asil, soylu, cana yakın
Cansu	Erkek	Türkçe	1. Hayat veren su, tazelik. 2. Sevgili, sevimli.
Cansun	Erkek	Türkçe	(bkz. Cansu)
Cantekin	Erkek	Türkçe	Tek can, eşsiz can
Cantez	Erkek	Türkçe	Tez canlı, aceleci
Cantürk	Erkek	Türkçe	İyi hasletlere sahip Türk
Canver	Erkek	Türkçe	Canlı, haşere
Çapan	Erkek	Türkçe	Tatar, ulak, postacı
Çare	Erkek	Türkçe	1. Bir sonuca varmak, ortadaki engelleri kaldırmak için tutulması gereken yol, çıkar yol, çözüm yolu. 2. Bir şeyi önleme, tedavi yolu, deva.
Carullah	Erkek	Arapça	Allaha yakın. Allah dostu. Carullah Zemahşeri: Müfessir, alim
Çavaş	Erkek	Türkçe	1. Güneş. Güneşli yer. 2. Güney.
Cavid	Erkek	Farsça	Baki, daimi, ebedi
Cavidan	Erkek	Farsça	Daimi kalacak olan, sonrasız, ebedi
Cavide	Erkek	Farsça	(bkz. Cavidan)
Cavit	Erkek	Farsça	(bkz. Cavid)
Çavlan	Erkek	Türkçe	Büyük çağlayan
Çavlı	Erkek	Türkçe	Ava alıştırılmamış doğan. Çavlı Çandar: (Öl. 1146). Selçuklu emiri. Sultan Mesud döneminde yararlı işler yaptı
Çavreş	Erkek	Kürtçe	Erkek için = Gözükara - Yakışıklı / Kadın için = siyah gözlü - güzel.
Çavşin	Erkek	Kürtçe	Maviş, mavi gözlü.
Çavuş	Erkek	Türkçe	Askerde bir rütbe
Çaykara	Erkek	Türkçe	Küçük akarsu, yazın kuruyan küçük akarsu
Cazim	Erkek	Arapça	1. Kesin. 2. Kesin kararlı. Cazim Mehmed: Türk şair (1725).
Cebbar	Erkek	Arapça	1. Cebreden, zorlayıcı. 2. Kuvvet, kudret sahibi Allah, Allahın isimlerinden. 3. Becerikli. 4. Gökyüzünün güneyinde bulunan bir yıldız kümesi.
Cebe	Erkek	Arapça	1. Zırh. 2. Osmanlıda silah ihtiyacını karşılayan aracın adı. Cebeci ocağı, Yeniçeri ocağının kaldırılmasıyla ilga edilmiş, kaldırılmıştır. Cebe Ali Bey: Türk komutan (XV. yy.) İstanbulun fethine kendi sipahileriyle katıldı. Ele geçirdiği kapı kendi adıyla anıldı. Cibali kapısı.
Cebel	Erkek	Arapça	1. Dağ. 2. Tarıma elverişsiz arazi.
Ceberut	Erkek	İbranice	İbranice "kudret" anlamına gelmektedir. Yeni Eflatuncu filozoflar ile işraki felsefesine tabi olan mutasavvıflara verilen ad
Cebir	Erkek	Arapça	1. Zorlamak. 2. Düzeltme, onarma. 3. Kırık veya çıkık bir kemiği yerleştirip sarmak.
Cebire	Erkek	Arapça	(bkz. Cebir)
Cebrail	Erkek	Arapça	1. Peygamberlere vahiy getiren dört büyük melekten biri. 2. Cibril, İbranice Allahın kulu. 3. Az çok zorla olgunlaştırmak. Cebrail b. Ömer. Batı Karahanlı hükümdar (1099-1102).
Ceda	Erkek	Osmanlıca	Bol yağmur, rahmet hediye, ihsan, in’am avantaj, kazanç.
Cedis	Erkek	Arapça	Arabistanın yerli kabilelerinden birinin adı
Cehdi	Erkek	Arapça	Uğraşan, çalışan. Çaba ve gayret gösteren
Cehid	Erkek	Arapça	Çalışma, çabalama, uğraşma. - Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır
Cehm	Erkek	Arapça	Cehm b. Safvan: İslam kelamcısı. Mürcie ve Mutezile kelamından kendisine ait inanç kaidelerini belirleyerek özel bir akım geliştirmiştir. Öğrencileri II. yy.a kadar Cehmiye inancını taşıyarak, Tirmizde yaşadılar. Daha sonra Eşariye mezhebine girmişlerdir
Cehven	Erkek	Arapça	Kurtubada yerleşmiş, birçok alim, fakih, vezir yetiştirmiş meşhur bir Arap ailesi
Celadet	Erkek	Arapça	1. Gözüpeklik. 2. Yiğitlik. 3. Kahramanlık.
Celal	Erkek	Arapça	1. Büyüklük, ululuk azamet. 2. Hiddet, öfke. 3. Allahın "Kahhar, cebbar, mütekebbir" gibi sertlik ve büyüklük ifade eden sıfatları. Kuranda Rahman suresi 27, 78. ayetlerde geçmektedir. Zül Celali; Celal sahibi Allah.
Celaleddin	Erkek	Arapça	1. Dini savunan. 2. Dinin ululadığı, övdüğü. Celaleddin Harizmşah: Son Harizm hükümdarı (Öl. 1231). Celaleddin Rumi: Ünlü Türk mutasavvıfı, Mevlana. - Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılmaktadır.
Celalettin	Erkek	Arapça	Büyüklük ululuk, hışım
Celasun	Erkek	Türkçe	1. Kahraman, cesur, atak, delikanlı, yiğit. 2. Genç sağlıklı, gürbüz.
Celayir	Erkek	Türkçe	Moğol kavminin bir kolu olup birçok kabileyi bünyesinde toplamıştır. Celayirliler devleti, kendisine İlhanlılar devletini örnek almıştır
Çelebi	Erkek	Türkçe	1. Efendi, nazik ve kibar. 2. Şehir terbiyesi almış okuryazar kimse. 3. Osmanlı devletinin ilk devirlerinde şehzadelere verilen unvan. Musa Çelebi, Süleyman Çelebi. - Mevlevi tarikatının başı bu adla anılırdı. Mevlana veya Hacı Bektaş soyundan olan kimse.
Çelen	Erkek	Türkçe	1. Yakışıklı delikanlı. 2. Tepelerin kar tutmayan kuytu yeri. 3. Açıkgöz, becerikli, kurnaz. 4. Evlerin dışında bulunan saçak.
Çelgin	Erkek	Türkçe	Yaralanarak kaçan av hayvanı
Çelik	Erkek	Türkçe	1. Su verilip sertleştirilen demir. 2. Çok güçlü kuvvetli. 3. Kısa kesilmiş dal.
Çelikel	Erkek	Türkçe	Çelik gibi güçlü el
Çeliker	Erkek	Türkçe	Çelik gibi güçlü kimse
Çelikhan	Erkek	Türkçe	Güçlü hakan, yönetici
Çelikkan	Erkek	Türkçe	Güçlü soydan gelen kimse
Çeliköz	Erkek	Türkçe	(bkz. Çelik)
Çeliksu	Erkek	Türkçe	(bkz. Çelik)
Çelikyay	Erkek	Türkçe	Güçlü, kuvvetli
Celil	Erkek	Arapça	1. Büyük, ulu. (bkz. Celal). Allah için sıfat olarak kullanılır. 2. Osmanlı devletinde vezir ve müşir rütbelerinde bulunanlara hitapta bu sıfat kullanılırdı. 3. Güzel sanatlarda bir yazı stili.
Celilay	Erkek	Türkçe	Ulu, yüce ay
Celile	Erkek	Arapça	(bkz. Celil)
Celvet	Erkek	Arapça	1. Yerini yurdunu terk etmek. 2. Tasavvufta, kulun, Allanın sıfatlarıyla halvetten çıkışına ve fena fillahda fani oluşuna denilir. Celvetiye; Aziz Mahmud Hüdayinin kurduğu tarikatının adı.
Cem	Erkek	Arapça	1. Toplama, biraraya getirme, yığma. 2. Hükümdar, şah. 3. Süleyman Peygamberin lakabı. 4. Büyük İskenderin lakabı. Cem Sultan: Fatih Sultan Mehmedin Çiçek hatundan olma oğlu (1459-1495).
Cemal	Erkek	Arapça	Yüz güzelliği, zahiri ve batıni güzellik. Allahın rahmetle tecellisi. Allahın lütuf, ihsan, rıza sıfatlarının karşılığı
Cemalettin	Erkek	Arapça	Güzellik taşıyan
Cemali	Erkek	Osmanlıca	Allah’ın, güzellik, ikram, ihsan, ince sanat gibi mânâları ihtivâ eden sıfatlarına verilen isim.
Cemalleddin	Erkek	Arapça	1. Dinin cemali, parlak yüzü. Daha çok şeref unvanı olarak kullanılmıştır. el-Cevad el-İsfahani tarafından ilk defa kullanılmıştır.
Cemalullah	Erkek	Arapça	Allahın lütfü, bağışı
Çeman	Erkek	Farsça	1. Salına salına yürüyen. 2. Nazlı sevgili.
Cemanur	Erkek	Arapça	Yüz Nuru/ Güzellik Nuru
Çemenzar	Erkek	Farsça	Otlak. Çimenlik
Cemhan	Erkek	Türkçe	Hükümdarlar hükümdarı, Büyük İskender’in lakabı
Cemil	Erkek	Arapça	1. Güzel erkek. 2. İyilikle anma. 3. Eskiden okullarda verilen başan kağıdı.
Cemile	Erkek	Arapça	1. Güzel kadın. 2. Gönül almak amacıyla yapılan davranış. 3. İlk Emevi devrinde yaşamış meşhur Arap şarkıcısı.
Ceminur	Erkek	Arapça	Işık, nur topluluğu, çok nurlu, aydınlık kimse
Cemre	Erkek	Arapça	1. Ateş. 2. Kor halinde ateş. 3. Şubat ayında azar azar artan sıcaklık. 4. Hacıların Mina’da şeytan taşlaması. Küçük taş parçası. Arafat’ta hacıların şeytan taşlamaları.
Cemresu	Erkek	Türkçe	Cemre ve Su kelimelerinin birleşiminden meydana gelen bir isim. Bknz. Cemre
Cemşasb	Erkek	Farsça	1. Hz. Süleyman. 2. Cemşidin oğlu.
Cemşid	Erkek	Farsça	Cemşasbın babası
Cenab	Erkek	Arapça	"Yan"manasına gelir. Şeref, onur ve büyüklük terimi olarak kullanılır. Hazret, Cenab-ı Hakk, Cenab-ı Halik, Allah. - Dil kuralı açısından "b/p" olarak kullanılmaktadır
Cenan	Erkek	Arapça	Kalb, yürek, gönül
Cenap	Erkek	Arapça	Manevi büyüklük / Onur
Cengaver	Erkek	Farsça	Savaşçı, silahşor. Savaşı seven, savaşkan, dövüşken.
Cengel	Erkek	Farsça	Orman
Cenger	Erkek	Farsça	(bkz. Cengaver)
Cengiz	Erkek	Türkçe	Cengiz Han. Moğol İmparatorluğunun kurucusu, asıl adı Timuçindir. Moğolcada Çing sıfatının çoğulu olarak, güçlü, kuvvetli anlamındadır. İslam ülkelerine düzenlediği seferlerle acımasız ve gaddarca müslümanları katletti. İslam medeniyetine büyük ölçüde tahribat verdi
Cengizhan	Erkek	Arapça	Eski moğollarda moğol hükümdarı.
Cenk	Erkek	Farsça	Harp, savaş, kavga. - İsim olarak kullanılması uygun değildir. Hz. Peygamberin değiştirdiği isimlerden birisi
Cenker	Erkek	Türkçe-Farsça	İyi savaşan, savaşçı
Cenkeri	Erkek	Türkçe	Savaş askeri, savaş için yaratılmış olan. "savaşçı"
Cenktuğ	Erkek	Türkçe	Cenk ve tuğ kelimelerinin birleşiminden oluşmuş bir isimdir.
Cennet	Erkek	Arapça	1. Uçmak. 2. Bahçe. 3. Çok ferah ve havadar yer. 4. Firdevs. - Allahın insanlara müjdelediği, ölümden sonraki alemde bulunan, Allaha inanan, günah işlememiş veya günahlarından temizlenmiş olanların gireceği fevkalade güzel yer. 8 cennet olduğu rivayet edilmiştir. Daru1-Celal, Darus-Selam, Cennetül-Meva, Cennetü1-Huld, Cennetün-Naim, Cennetül-Firdevs, Cennetül-Karar, Cennetü1-Adn.
Çerağ	Erkek	Farsça	1. Yağ kandili, lamba, mum. 2. Atın şaha kalkması. 3. Çırak edilme. 4. Bir memuriyete ve ihsana nail olan. 5. Vazifesinden emekli edilen.
Cercis	Erkek	Latince	Erguvan çiçeğinin latince de ki adı.
Ceren	Erkek	Türkçe	Halk ağzında "ceylan" anlamına gelir
Çeri	Erkek	Türkçe	Asker, savaşçı
Cerib	Erkek	Arapça	Hububat için kullanılan bir ölçek
Cerir	Erkek	Arapça	İp, halat. Yular anlamında. Sahabeden bu ismi taşıyanlar vardır.
Cerit	Erkek	Arapça	1. Verimsiz çorak yer. 2. Bekar.
Çerme	Erkek	Türkçe	1. Çay kıyılarında sulu ve yeşil yer. 2. Akarsuların topraktan çıkan sızıntısı. 3. Kaynak.
Cesaret	Erkek	Arapça	Yüreklilik, korkusuzluk
Cesim	Erkek	Arapça	İri, büyük, kocaman, ulu, mühim
Cesimi	Erkek	Arapça	İri, büyük
Çeşman	Erkek	Farsça	Gözler
Çeşmiahu	Erkek	Farsça	Ahu gözlü kadın, ceylan gözlü güzel
Çeşminaz	Erkek	Farsça	1. Süzerek bakma, bakış. 2. Nazlı nazlı bakan göz. 3. Güzel gözlü sevgili.
Çeşpan	Erkek	Farsça	Layık, uygun, münasip, yakışır
Cesur	Erkek	Arapça	Cesaretli, yürekli, yiğit, gözüpek, atılgan
Çetin	Erkek	Türkçe	1. Sert, işlenmesi, elde edilmesi, çözümü zor, sarp, müşkil. 2. İnatçı, azimli, şedid.
Çetinalp	Erkek	Türkçe	(bkz. Alp)
Çetinay	Erkek	Türkçe	(bkz. Çetin)
Çetinel	Erkek	Türkçe	(bkz. Çetin)
Çetiner	Erkek	Türkçe	(bkz. Çetin)
Çetinöz	Erkek	Türkçe	(bkz. Çetin)
Çetinsoy	Erkek	Türkçe	(bkz. Çetin)
Çetinsu	Erkek	Türkçe	(bkz. Çetin)
Cevad	Erkek	Arapça	1. Cömert, eli açık. 2. İhsan eden. - Dil kurumuna uygun olarak "d/t" ye dönüştürülür.
Cevahir	Erkek	Arapça	1. Cevherler, elmaslar, kıymetli taşlar. 2. Mayalar, özler.
Cevale	Erkek	Bilinmiyor	Cevval yada cevahir anlamında
Cevan	Erkek	Farsça	Genç, taze, delikanlı. - Cüvan şeklinde kullanılabilir, (bkz. Civan)
Cevat	Erkek	Bilinmiyor	İyilik, güzellik, olgunluk, kusursuzluk
Cevdet	Erkek	Arapça	1. İyilik, güzellik. 2. Olgunluk. 3. Büyüklük. 4. Tazelik. 5. Kusursuzluk. Cevdet Paşa: Osmanlı devlet adamı. Tarihçi ve hukukçu (1822-1895).
Cevher	Erkek	Arapça	1. Öz, maya. 2. Başlı başına, kendiliğinden olan. 3. Tıynet, cibilliyet, soydan gelen, haslet, tabii istidat. 4. Kıymetli taş. 5. Ebcet hesabında yalnız noktalı harfleri hesaplamaya dayanan tarih düşürme şekli. 6. Kılıç namlusuna yapılan menevişli süs.
Cevhere	Erkek	Arapça	(bkz. Cevher). Hicri 5. asırda Bağdatta yaşamış meşhur bir İslam hanımı
Çevik	Erkek	Türkçe	Çabuk davranan, hızlı ve hareketli
Çevikcan	Erkek	Türkçe	(bkz. Çevik)
Çevrim	Erkek	Türkçe	1. Sınır. 2. Girdap. 3. Sürekli ve düzenli değişme.
Cevriye	Erkek	Arapça	1. Haksızlık. 2. Eza, cefa, eziyet, gadir, zulüm, sitem.
Cevval	Erkek	Arapça	Koşan, dolaşan, hareket eden, canlı
Cevza	Erkek	Arapça	Güneşin Mayıs ayında girdiği ikizler burcu. Ebced
Ceyda	Erkek	Arapça	Uzun boyunlu ve güzel
Ceydahan	Erkek	Türkçe	(bkz. Ceyda
Ceyhan	Erkek	Türkçe	Güney Anadoluda Toroslardan doğan ve Akdenize dökülen nehir
Ceyhun	Erkek	Türkçe	1. Orta Asyada Amu-Deryaya Arap ve Farslıların vermiş olduğu ad. 2. Tevrata göre cennetin 4 nehrinden biri.
Ceykan	Erkek	Bilinmiyor	Anlamı yada doğruluğu konusunda bilgi sahibi olan ziyaretçilerimiz bize ulaşabilirler.
Ceyla	Erkek	Farsça	İnsanlığa atfedilmiş, bağışlanmış.
Ceylan	Erkek	Türkçe	Hızlı koşan, biçimli bacakları olan ve güzel gözleriyle tanınan bir gazel cinsi
Ceylin	Erkek	Farsça	Cennetin kapısı , cennete açılan kapı
Ceylinay	Erkek	Türkçe	Ceylin cennetin kapısı, cennete açılan kapı - Ay yılın 12 bölümünden biri. Dünya ’nın uydusu
Ceylinaz	Erkek	Arapça	Cennetin kapısındaki görevli melek
Ceysu	Erkek	Bilinmiyor	Su gibi berrak olan
Ceza	Erkek	Türkçe	Karşılık, mukabil, ivaz.
Cezlan	Erkek	Arapça	Mutlu
Cezmi	Erkek	Arapça	1. Cezm ile ilgili. 2. Kat-i karar ve niyete ait. 3. Kesmek.
Cezmiye	Erkek	Arapça	(bkz. Cezmi)
Cezri	Erkek	Arapça	Kökle ilgili, kökten
Cezzar	Erkek	Arapça	Deve kasabı. -Daha çok lakab olarak kullanılır. Cezzar Ahmet Pasa (?-Akka 1804). Osmanlı vezirlerindendir
Çiçek	Erkek	Türkçe	1. Bitkilerin üreme unsurlarını ihtiva eden renkli veya beyaz renkte açan, çok defa kokulu, sonradan meyve veya tohum haline gelen kısımları (bkz. Şükûfe). 2. Bitki, çiçek açan bitki. 3. Bazı şeylerin toz haline getirilmiş özü, kükürt çiçeği. 4. Kumaş veya başka şeyler üzerine yapılan renkli veya renksiz süsleme.
Çıdam	Erkek	Türkçe	Sabır, tahammül
Çığ	Erkek	Türkçe	Karın rüzgarla yere düşmesi
Çiğdem	Erkek	Türkçe	Zambakgillerden, soğanlı otsu, çeşitli renklerde çiçek açan kır bitkisi, mahmur çiçeği
Cihad	Erkek	Arapça	1. Din uğrunda düşmanla savaşma. 2. İslam uğrunda çalışma. Cihad müslümanlara farz kılınmıştır. Mallarıyla, canlarıyla savaşan müminler övüldüğü gibi, bu mücadele uğruna canını veren kişi şchidlik makamıyla yüceltilip taltif edilmişlerdir. Kuranda defalarca tekrarlanan bir emirdir. - Dil kuralına uygun olarak "d/t" olarak kullanılmaktadır.
Cihan	Erkek	Farsça	1. Dünya, alem, kainat, yeryüzü, yerküresi. 2. Dünyada yaşayan insanların tümü. Cihan Ara Begüm: Hint-Türk hükümdarı Şahcihan ile adına Taç Mahalin yapıldığı Mümtaz Mahalin kızı. Dindarlığı ve ihlaslı oluşu sebebiyle "Zamanın Fatıması" olarak anıldı.
Cihan Banu	Erkek	Farsça	Dünyaca tanınmış kadın
Cihandar Şah	Erkek	Farsça	Delhi, Türk-Hind İmparatorlarının 13.sû olup Şah Alem Bahadırın büyük oğludur
Cihandide	Erkek	Farsça	Dünyayı gezip görmüş
Cihanefruz	Erkek	Farsça	Dünyayı parlatan, aydınlatan
Cihaner	Erkek	Farsça	Dünyaya bedel kişi, yiğit
Cihanfer	Erkek	Farsça	Cihanı, dünyayı aydınlatan, nurlu, ışıklı
Cihangir	Erkek	Farsça	Dünyaya egemen olan, dünyayı zabteden kimse. Fatih. Osmanlı şehzadelerinin ortak adıdır
Cihangül	Erkek	Farsça	(bkz. Cihan)
Cihanmert	Erkek	Farsça	(bkz. Cihaner)
Cihannur	Erkek	Farsça	Dünyayı aydınlatan, nurlu, ışıklı. - Türk-Hind padişahı Ekberin büyük oğlu
Cihanşah	Erkek	Farsça	Cihanın şahı. - Kara-Koyunlu padişahlarından Timurun ölümünden sonra kaybedilen yerleri geri almıştır
Cihanser	Erkek	Farsça	Cihanın başı
Cihansuz	Erkek	Farsça	1. Cihan yakan. 2. Gaznelilerden Buhran Şahı mağlup edip, Gaznice ve Bust şehirlerini yakıp-yıkan, gaddar vahşi Alaeddin-Hüseyine verilen ad.
Cihat	Erkek	Arapça	Din uğruna savaşmak
Cilasun	Erkek	Türkçe	Babayiğit, boylu, boslu, delikanlı, gürbüz
Çilay	Erkek	Türkçe	Ayın üzerinde beliren açık renk lekeler
Çile	Erkek	Farsça	l. Zevk ve sefadan el çekerek kuytu bir yerde yapılan 40 günlük ibadet. 2. Eziyet, sıkıntı. 3. İbrişim, yün vs. demeti.
Çilek	Erkek	Türkçe	Bir meyve.
Çilem	Erkek	Türkçe	Bana ait olan çile.
Çiler	Erkek	Bilinmiyor	Güzel öten, güzel ötüşlü
Çılga	Erkek	Türkçe	1 - Giresun yöresinde "küçük ark, su yolu" anlamındadır. 2 - Sivas yöresinde "tarla, bağ ve yoncalık gibi yerlerin kenarındaki ince yol" anlamındadır. 3 - Çankırı yöresinde "yemeni üzerine bağlanan ince kumaş parçası" anlamındadır. 4 - Kırgızca’da "iplik iplik akan akarsu" anlamındadır. Kaynak : Vikisözlük
Çiltay	Erkek	Türkçe	Üzerinde benekler bulunan tay
Cilve	Erkek	Arapça	1. Hoşa gitmek için yapılan davranış. 2. İşve, naz. 3. Yeni gelin duvağının kaldırılması merasiminin ve bu münasebetle güveyin geline verdiği hediyenin (Türk yüz görümlüğü) adıdır.
Cilvenaz	Erkek	Türkçe	Nazı özellikle yapan / Cilveyle nazı birarada bulunduran
Cinan	Erkek	Arapça	Cennetler, yedi göğün üstünde ve Arş ile Kürsinin altındaki sekiz cennet
Çınar	Erkek	Farsça	Çınar ağacı
Çınay	Erkek	Farsça	Soylu ay, ayın en parlak zamanı
Çinel	Erkek	Türkçe	Doğru, dürüst, namuslu kimse
Çiner	Erkek	Türkçe	(bkz. Çinel)
Çınla	Erkek	Türkçe	Yankı, Ses getiren
Çintar	Erkek	Türkçe	Sabah vakti
Çintay	Erkek	Türkçe	Soylu at
Cinuçen	Erkek	Türkçe	Üstün, galip, zafer kazanmış
Çinuçin	Erkek	Türkçe	Üstün, galip, zafer kazanmış
Çırağ	Erkek	Farsça	Meşale, ışık, kandil (bkz. Çerağ)
Çiray	Erkek	Farsça	1. Yüz çizgileri, yüz güzelliği. 2. Beniz, yüz. 3. İnsan resmi.
Çire	Erkek	Farsça	1. Maharetli, becerikli. 2. Kahraman, yiğit.
Ciryal	Erkek	Arapça	1. Bir nevi kırmızı boya. 2. Altının kırmızılığı. 3. Temiz renk. 4. Saf.
Çise	Erkek	Türkçe	İnce yağmur, çisenti.
Çisem	Erkek	Bilinmiyor	Çiseleyen yağmur
Çisil	Erkek	Bilinmiyor	İnce yağmur.
Çitra	Erkek	Farsça	Afganistanda bir kabile. Büyük ekseriyetle ari ırktan olup narin yapılı, güzel gözlü ve gür saçlı, hoş ve cazip tavırlı olmalarına rağmen haşin, sert yapılı ve gaddar olarak bilinmektedirler
Civan	Erkek	Farsça	Genç, delikanlı, yakışıklı. - (bkz. Cevan, cuvan)
Civanbaht	Erkek	Farsça	Mutlu, şanslı (kimse)
Civanmert	Erkek	Farsça	Cömert, eli açık genç, delikanlı
Çiya	Erkek	Kürtçe	Dağ anlamına gelmektedir.
Çoğa	Erkek	Türkçe	Çocuk, yavru
Çoğahan	Erkek	Türkçe	(bkz. Çoğa)
Çoğan	Erkek	Türkçe	Kökü ve dalları sabun gibi köpüren bitki, çöven
Çoğaş	Erkek	Türkçe	Güneş
Çoğun	Erkek	Türkçe	Çok defa, ekseriya
Çokay	Erkek	Türkçe	1. Köy zengini, çiftlik sahibi. 2. Eşkıya.
Çokman	Erkek	Türkçe	Topuz, gürz
Çolpan	Erkek	Türkçe	1. Çoban yıldızı. 2. Aciz, beceriksiz, zavallı. 3. Zühre, venüs.
Cömert	Erkek	Türkçe	1. Elinde olanı harcayan, eli açık. 2. Başkalarına yardımdan kaçınmayan.
Coşan	Erkek	Türkçe	Coşku duyan, heyecanlı (kimse)
Coşar	Erkek	Türkçe	(bkz. Coşan)
Coşkun	Erkek	Türkçe	1. Coşmuş, galeyana gelmiş. 2. Duyarlı, aşın hareketli.
Coşkuner	Erkek	Türkçe	Coşan kimse
Coşkunsu	Erkek	Türkçe	Sel, gürültüyle akan su
Cübeyr	Erkek	Arapça	Küçük kahraman, küçük yiğit. Sahabe isimlerindendir
Cudi	Erkek	Arapça	l. Cömert, eli açık. 2. İyilik severlikle ilgili.- Dicle nehri kıyısında bir dağ. Nuhun gemisinin tufandan sonra bu dağın üzerinde durduğu söylenir.
Cudiye	Erkek	Arapça	(bkz. Cudi)
Cüheyna	Erkek	Arapça	Bir kabile ismi. Daha fazla bilgi sahibi ziyaretçilerimiz bizimle iletişime geçebilirler.
Cüheyne	Erkek	Arapça	Ünlü bir Arap kabilesidir. Kızıldeniz-Vadil-Kura arasında yaşamaktadırlar
Cuma	Erkek	Arapça	1. Haftanın beşinci günü. 2. Müslümanların ibadet ve Bayram günü. 3. Cuma günü kılınan öğle namazı. 4. Toplanma. Sure-i Cuma Kuranın 62. suresi.
Cumali	Erkek	Türkçe	Cuma günü doğan
Cümane	Erkek	Arapça	Tek inci anlamında. Hz. Ali (r.a.)nin kızkardeşi ve Rasulullahın amcasının kızı olan hanım sahabi
Cumhur	Erkek	Arapça	1. Halk, ahali. 2. Kalabalık, başıboş kalabalık. 3. Takım, heyet. - Tekke musikisinde koro tarafından okunan ilahi.
Cüneyd	Erkek	Arapça	1. Küçük asker, askercik. Cüneyd-i Bağdadi: Ünlü mutasavvıf.
Cüneyt	Erkek	Arapça	Büyük bir mutasavvuf
Cüreyc	Erkek	Boşnak	Kuvvet