Yüce kitabımız Kuran-ı Kerim'de Allah'a düşmanlık eden ve ilahlık iddia eden 3 büyük düşmanından bahsedilmektedir. Bunlar firavun, nemrut ve şeddat'tır. 

Bunlardan üçüncüsü yani şeddat H.z. İbrahim A.S. dan birkaç 100 yıl önce hüküm sürmüştür. Şeddat Ad Kavminin hükümdarlığını yapmıştır.

Ad Kavmi ve İrem Şehri

Allah Ad Kavmine boy pos, zenginlik ve bereket vermiştir. Ad Kavmi çok zengin, çok bereketli topraklara sahipti. Son derece güçlü ve uzun ömürlü kimselerdi. Rahatlık had safhadaydı. Ünleri her yere yayılmıştı. Hatta saygıda kusur edilmeyen ve çok iyi ağırlanan kimselere ağıd elçisi gibi derlerdi. Heryere bağlar, bahçeler, süslü havuzlar her tepeye saraylar inşaa ediyorlardı. Bu yatıklarının kendilerini ölümsüz kılacağını zannediyorlardı. Göz alıcı bir güzellik ve görkemli yapılar şehrin her yerine yayılmıştı. 

O dönemdeki insanların boyları 100 metreyi, ömürleri ise 1000 seneyi buluyordu. Hatta bazılarının kemikleri sahabe döneminde görüldüğünde, sahabeler metrelerce yürüdüğünde sadece dizine varabilmişlerdir. Birçok müfessir Nuh Tufanından birkaç nesil sonra gelen kavmin Ad Kavmi olduğunu söylemektedir. Buna göre yeni ve farklı bir neslin gelmesi ise Kuran-ı Kerim'de şöyle haber verilmiştir "Onların ardından namazı bırakan, şehvetlerine uyan bir nesil geldi. İşte bunlar azgınlıklarının karşılığını göreceklerdir." 

Ayrıca Efendimiz S.A.V zamanında yahudiler onun peygamber olup olmadığını anlamak için "Yeryüzünde Allah'a ortak koşan kimdir?" diye sordular. Çünkü bu soruyu ancak bir peygamber bilebilirdi. Efendimiz A.V. da "Bu kişi H.z. Nuh A.S ın torunlarından At oğlu kral Şeddat'tır" dedi. 

Şeddat yoldan çıkmış, büyüklük taslamış ve yeryüzünde bizden daha güçlü kim var diyerek Allah'ı inkar etmiş ve zalim bir kral olmuştur. Şeddad kendisini tanrı olarak ilan etmiş ve cennete benzer bir şehir inşa etmeye kalkışmıştır. Bu kibirli davranışları ve Allah'a karşı gelmesi sebebiyle Şeddad'ın şehri asla tamamlanmamış ve kendisi de helak olmuştur.