Bebek İsimleri Listesi - I ve İ Harfi İle Başlayanlar

Bebek İsimleri

I ve İ Harfi ile başlayan bebek isim listesi

02 Ekim 2023 Pazartesi - 00:15 (7 Ay önce)

İsim	Cinsiyet	Köken	Anlamı
İbadullah	Erkek	Arapça	1. Allahın kullan, insanlar, (bkz. Abdullah). 2. Çok, pek çok.
İber	Erkek	Arapça	İbretler, alınan kötü dersler
İbhac	Erkek	Arapça	Sevindirme, sevindirilme
İbiş	Erkek	Türkçe	l. Ortaoyunu ve kukla tiplerinde gülünç şahıs. 2. Avanak, sersem. Daha çok takma isim olarak kullanılır.
İbn	Erkek	Arapça	Erkek çocuk demektir. Araplarda birçok şahıs babalarının isimleriyle anılmıştır. İbn Abbas (Abdullah): Rasulullah in amcası Abbasın oğlu. Sahabedendir
İbra	Erkek	Arapça	Beri kılma, beraat etme, temize çıkarılma, aklanma.
İbrahim	Erkek	Arapça	1. İnananların babası. 2. Hakların babası. 3. Kuranda ismi geçen İbrahim peygamber.
İbret	Erkek	Arapça	1. Bir olaydan, kötü bir durumdan ders alma. 2. İbret alınacak olay, iş, acaip, tuhaf.
İbrin	Erkek	Arapça	Yüzü parlak, güzel olan sevgili
İbrinşak	Erkek	Arapça	Ağaçta, çiçek açma, ağacın çiçeğinin tomurcuğunu yarıp çıkması
İbriz	Erkek	Arapça	Halis, saf altın
İbsan	Erkek	Arapça	İnsanın yüzü veya huyu güzel olma
İbşar	Erkek	Arapça	Müjde verme, müjdeleme, muştulama
İcab	Erkek	Arapça	1. Lazım gelme, gerçek. 2. Bir sözleşme için ilk söylenen söz. 3. Olumlama, olumlu hale gelme.
İcabet	Erkek	Arapça	1. Kabul etme, kabul edilme. 2. Razı olma, uyma.
İcabi	Erkek	Arapça	(bkz. İcab)
İcazet	Erkek	Arapça	1. İzin, ruhsat. 2. Diploma.
İci	Erkek	Farsça	1. Hükümdar veziri vekili. 2. Atmaca.
İçkin	Erkek	Türkçe	Varlığın içinde bulunduğu varlığın yapısına karışmış olan. 2. Yalnızca bilinçte olan. 3. Deney içinde kalan, deneyi aşmayan. 4.Dünya içinde dünyada olan
İclal	Erkek	Arapça	1. Büyültme, saygı gösterme, ikram. 2. Büyüklük, kudret ve kuvvet.
İcma	Erkek	Arapça	Dağınık şeyleri toplama, biraraya getirme
İcmal	Erkek	Arapça	1. Özetleme. 2. Özet. 3. Cem, toplama.
İçöz	Erkek	Türkçe	İçli, özlü değerli
İçten	Erkek	Türkçe	Yürekten, candan, samimi. En önemli, can alıcı noktasından
İdicanan	Erkek	Arapça	Sevgilinin bayramı
Idık	Erkek	Türkçe	Kutsal, mübarek
İdikut	Erkek	Türkçe	1. Kutlu, saadetli. 2. Yüksek rütbeli. 3. Eski Türklerde bir hükümdar ünvanı.
Idıkut	Erkek	Türkçe	1. Eski Türklerde bir şan. 2. Devlet yönetme gücü.
İdil	Erkek	Yunanca	1. Kır hayatını konu edinen yazı veya şiir, aşk hakkında. 2. Küçük ve şairane resim. 3. İçten ve saf aşk.
İdilsu	Erkek	Yunanca-Türkçe	Su için yazılmış şiir şarkı.
İdlal	Erkek	Arapça	Naz etme, nazlanma, aşın derecede nazlanma
İdris	Erkek	Arapça	1. Meyvesi hoş kokulu, kerestesi güzel bir kiraz türü. 2. İlim ve fende ileri seviyede olan anlamında. 3. Kuran-ı Kerimde ismi geçen İdris peygamber. 4. İlk kez giysi dikip giydiği için terzilerin, ilk kez kalem kullandığı için yazarların piri sayılmaktadır.
İfakat	Erkek	Arapça	1. Hastalıktan kurtulma, iyileşme. 2. Ayılma.
İfaza	Erkek	Arapça	1. Feyizlendirme, feyz ve nur verme. 2. Kabı taşıncaya kadar doldurma.
İfdal	Erkek	Arapça	1. Lütuf ve bağış.
İffet	Erkek	Arapça	1. Afiflik, temizlik. 2. Namus.
İfhar	Erkek	Arapça	Onurlandırma, üstün etme
İftihar	Erkek	Arapça	1. Şeref, şan. 2. Övünme.
İğdemir	Erkek	Türkçe	Marangozlukta ağaç delmek için kullanılan çelik araç
İhlas	Erkek	Arapça	1. Halis, temiz doğru sevgi. 2. Gönülden gelen dostluk, samimiyet, doğruluk, bağlılık. 3. Kuran-ı Kerimin 112. suresinin adı.
İhmirar	Erkek	Arapça	Kızarma, kızıllık.
İhsan	Erkek	Arapça	1. İyilik etme. 2. Bağış bağışlama. 3. Verilen bağışlanan şey. 4. Lütuf, iyilik.
İhtimam	Erkek	Arapça	Dikkatle çalışma, önemle inceleme
İhtiram	Erkek	Arapça	Saygı, hürmet
İhtişam	Erkek	Arapça	Büyüklük, göz alıcılık, gösterişlilik, görkem
İhvan	Erkek	Arapça	1. Sadık, samimi candan dostlar. 2. Aynı tarikata mensup insanlar.
İhya	Erkek	Arapça	1. Diriltme, diriltilme, canlandırma. 2. Taze can verircesine iyilik lütfetme. 3. Yeniden kuvvetlendirme. 4. Uyandırma, canlandırma, tazelik verme. 5. Allahın sıfatlarından.
İkan	Erkek	Arapça	Sağlam biliş, bilme
İkbal	Erkek	Arapça	1. Birine doğru dönme. 2. Baht-talih. 3. İşlerin yolunda gitmesi, bahtlı, saadetli, mutlu olması. 4. Arzu, istek.
İkbar	Erkek	Arapça	Büyük, ulu görme, görülme.
İkdam	Erkek	Arapça	1. İlerleme. 2. İlerlemeye çalışma.
İklil	Erkek	Arapça	Taç esfer
İklim	Erkek	Yunanca	Bir ülke ya da bölgenin ortalama hava durumunu belirleyen meteorolojik olayların tümü
İklima	Erkek	Arapça	Adem a.s ilk kız çocuğu dünyaya gelen engüzel 3 kadından biri
Iknat	Erkek	Arapça	1. Allaha dua etme, yalvarma. 2. İnkisar etme. 3. Namazda kıyamı uzatma ve hacca devam etme.
İkra	Erkek	Arapça	HZ. Muhammed (S.A.V) inen ilk Vahy. Oku Anlamına Geliyor.
İkram	Erkek	Arapça	1. Hürmet, saygı gösterme. 2. Ağırlama. 3. Bir şeyi hediye, armağan olarak verme. 4. Hesap dışı yapılan inceleme.
İkramullah	Erkek	Arapça	Allahın ikramı, nimeti, bağışı
İkranur	Erkek	Arapça	Herşeye rabbin ismi ile başlayan, nurlu insan.
İksir	Erkek	Arapça	1. Ortaçağ kimyacılarının olağanüstü etkili güçte varsaydıkları cisim. 2. Etkili, yarar şurup. 3. En etkili neden.
İktidaullah	Erkek	Arapça	Allaha tabi olma, uyma
İla	Erkek	Arapça	YEVM-İL KIYAME Kıyamete kadar.
İlaf	Erkek	Arapça	Sevmek, bir şeyleri birleştirmek, üst üste koymak anlamlarını taşır. Kureyş suresinde bulunur.
İlayda	Erkek	Bilinmiyor	Su perisi
İlaydan	Erkek	Türkçe	Su kenarlarında yetişen küçük bir bitki türü
İlbaşı	Erkek	Türkçe	Selçuklularda köy yöneticisi
İlber	Erkek	Türkçe	Uygur ve karluklarda hükümdara bağlı yüksek devlet memuru, idareci anlamında "ilteber" veya "elteber" unvanları kullanılmıştır. Diğer yandan türkçe’de "ilver" anlamında "ilber" sözü kullanılmaktadır.
İlbey	Erkek	Türkçe	Bir müddet "vali" karşılığında resmen kullanılan uydurma kelime
İlbeyi	Erkek	Türkçe	Eski Türklerde ve Osmanlılarda bazı oymak beyleri ve ileri gelenler için kullanılan ünvan
İlbilge	Erkek	Türkçe	Bir ülkenin tanınmış saygın, bilgin kişisi
İlcan	Erkek	Türkçe	Ülkenin canı, sevdiği kişisi
Ilcan	Erkek	Bilinmiyor	Anlamı konusunda bilgi sahibi olan ziyaretçilerimiz bize yardımcı olabilirler.
İldemir	Erkek	Türkçe	Ülkenin en sağlam, güçlü, kuvvetli kişisi
İldeniz	Erkek	Türkçe	1. Ülkenin denizi. İldeniz Şemseddin: Azerbaycan Atabeyleri diye de anılan İldenizler Sülalesinin kurucusu. Kıpçaklardandır. (Öl. 1175).
Ildır	Erkek	Türkçe	1. Parıltı, parlayış. 2. Alacakaranlık.
Ildız	Erkek	Türkçe	1. Yıldız. 2. Gündönümünden 10 gün önceki zaman.
İlenç	Erkek	Türkçe	İlenmek amacıyla söylenen söz, ilenme
İley	Erkek	Farsça	1. Huzur. 2. Yan, yön, karşı taraf.
İlgar	Erkek	Türkçe	1. Eski Türklerde at koşularına ve tören olarak yapılan koşulara verilen ad. 2. Atın dört nala koşması.
Ilgar	Erkek	Türkçe	1. Çok çabuk, hızlı. 2. Hücum, akın. 3. Verilen söz. 4. Havanın parlak, açık olması. 5. Öfke.
İlgari	Erkek	Türkçe	1. Artukluların Mardin ve Silvan kolundan iki Atabeyin adı. 2. Komutan, önder.
Ilgaz	Erkek	Türkçe	1. Atın dört nalla koşması. 2. Hücum, akın. 3. Çankırı ilinin ilçe merkezi. 4. Batı Karadeniz bölgesinin en yüksek dağ kitlesi.
Ilgazer	Erkek	Türkçe	(bkz. Ilgar)
İlgi	Erkek	Türkçe	1. İki nesne arasındaki bağ, alaka. 2. Kimyada bir cismin başka bir cisimle birleşmeye olan meyli.
Ilgı	Erkek	Türkçe	1. Soy sop. 2. Sürü. 3. Çoban. 4. Hısım, akraba.
Ilgım	Erkek	Türkçe	1. Serap. (bkz. Serap). 2. Gök erimi, serap. 3. Belli belirsiz.
Ilgın	Erkek	Türkçe	Kumlu topraklarda yetişen ve çit bitkisi olarak kullanılan ağaççık
İlgü	Erkek	Türkçe	Engel, mania.
İlgül	Erkek	Türkçe	1. Ülkenin gülü. 2. Çok güzel kadın.
İlgün	Erkek	Farsça	Halk, ahali
İlham	Erkek	Arapça	1. Allah tarafından insanın gönlüne doldurulan şey. 2. Peygamberin gönlüne gelen ilahi düşünceler. 3. Günlük, olağan şey. 4. İçe-gönüle doğma.
İlhami	Erkek	Arapça	(bkz. İlham)
İlhan	Erkek	Farsça	Moğol hükümdarlarına verilen unvan
Ilıcan	Erkek	Türkçe	Ilıkça, biraz ılık
İlig	Erkek	Türkçe	Hükümdar ve hükümdar ailesi mensuplan
İlighan	Erkek	Türkçe	Karahanlı hükümdar.
İlkan	Erkek	Türkçe	1. İlk kan. 2. İranda İlhanlılardan sonra bir devlet kuran Türk hükümdarı.
İlkay	Erkek	Türkçe	Yeni ay, ayın ilk hali
İlkbahar	Erkek	Türkçe	Yılın ilk mevsimi, bahar
İlkbal	Erkek	Türkçe	İlk doğan kız çocuklarına verilen ad
İlkben	Erkek	Türkçe	Ben ilkim anlamında
İlkcan	Erkek	Türkçe	İlk doğan erkek çocuklarına verilen ad
İlke	Erkek	Türkçe	1. Kendisinden türetilen ilk madde. 2. Temel düşünce, temel kanı, umde, prensip. 3. Temel bilgi. 4. Öncül. 5. Davranış kuralı.
İlkehan	Erkek	Türkçe	Yeni ilkeler, kanunlar koyan hükümdar, yönetici
İlkem	Erkek	Türkçe	İlke kelimesinin iyelik eki almış hali. İlke’nin anlamı : 1. Kendisinden türetilen ilk madde. 2. Temel düşünce, temel kanı, umde, prensip. 3. Temel bilgi. 4. Öncül. 5. Davranış kuralı.
İlker	Erkek	Türkçe	İlk doğan çocuk
İlkercan	Erkek	Türkçe	İlker: İlk doğan çocuk ve Can: Hayat İsimlerinden meydana gelmiştir.
İlkim	Erkek	Türkçe	İlk doğan çocuklara verilen ad
İlkin	Erkek	Türkçe	Önce, öncelikle, uydurma bir kelime
İlknaz	Erkek	Türkçe	İlk doğan kız çocuklarına verilen isim
İlknur	Erkek	Türkçe	İlk ay, ayın ilk hali
İlksel	Erkek	Türkçe	Uzun süre çocuğu olmayanların daha sonra ikiz ve üçüz çocukları olduğunda verilen isim
İlksen	Erkek	Türkçe	(bkz. İlknaz)
İlkser	Erkek	Türkçe	İlk baş, ilk önce, birinci
İlksev	Erkek	Türkçe	(bkz, İlknaz)
İlkut	Erkek	Türkçe	Kutlu, mutlu, uğurlu ülke
İlkutay	Erkek	Türkçe	Kutsal ülke
İlkyar	Erkek	Türkçe	İlk sevgili manasındadır.
İlkyaz	Erkek	Arapça	İlkbahar, yaz başlarında doğanlara verilen ad
İlliyyun	Erkek	Arapça	Gökyüzünün ve cennetin en yüksek tabakası
İlma	Erkek	Arapça	1. Parlatma. 2. Belirleme, işaret etme.
İlmen	Erkek	Türkçe	Bir ülke halkından olan kimse, yurttaş
İlmi	Erkek	Arapça	İlimle, bilgi ile ilgili
İlmiye	Erkek	Arapça	İlme ait, ilme mensup
İlsak	Erkek	Arapça	Birleştirme, kavuşturma
İlsavun	Erkek	Türkçe	Ülkeni düşmanlardan koru
İlşen	Erkek	Türkçe	Mtlu, şen ülke
İlsev	Erkek	Türkçe	Ülkeni sev, ülkesini seven
İlseven	Erkek	Türkçe	(bkz. İlsev)
İlsu	Erkek	Türkçe	Ülkenin suyu, bereketi, bolluğu
İltan	Erkek	Türkçe	Ülkeni tanı, ülkesini tanıyan seven
İltay	Erkek	Türkçe	(bkz. İltan)
İlteber	Erkek	Türkçe	Eski Türklerde vali, kumandan anlamlarında unvan
İltekin	Erkek	Türkçe	Tek ve eşsiz ülke
İltemir	Erkek	Türkçe	(bkz. İltekin)
İltemiz	Erkek	Türkçe	(bkz. İltekin)
İltemür	Erkek	Türkçe	(bkz. İltekin)
İlter	Erkek	Türkçe	Yurdunu seven, koruyan, gözeten
İlteriş	Erkek	Türkçe	Bkz. İlter
İlticaullah	Erkek	Arapça	Allaha sığınma, iltica etme
İltifaf	Erkek	Arapça	1. Sarınma, bürünme, örtünme. 2. Çiçeklerin bürüm bürüm katmerleşmesi.
İltifat	Erkek	Arapça	1. Yüzünü çevirip bakma. 2. Dikkat. 3. Hatır sorma, gönül alma. 4. Sözünü başka bir kişiye çevirme.
İltika	Erkek	Arapça	Rast gelme, kavuşma, karşılaşma, buluşma
İltikaullah	Erkek	Arapça	Allaha kavuşma, hidayete erme
İlve	Erkek	Bilinmiyor	Ilımlı
İlyas	Erkek	İbranice	Yağmurlara hükmeden İsrail peygamberi. Kuran-ı Kerimde 3 yerde adı geçen peygamberin ismidir. Hızır (a.s.) olduğunu söyleyenler vardır
İmad	Erkek	Arapça	Direk, kolon
İmadeddin	Erkek	Arapça	1. Dinin direği. Daha çok unvan olarak kullanılır. -Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır.
İmam	Erkek	Arapça	1. Namazda kendisine uyulan kimse. 2. Önde bulunan, önayak olan kimse. 3. Halife. Devlet başkanı. 4. Mezhep kuran yüksek dereceli alim. 5. Hz. Ali neslinden gelen. 6. İmam-ı Âzam: Hanefiyye mezhebinin kurucusu.
İman	Erkek	Arapça	Din inancı , kutsal inanç,İslam Dini’ne inanma.
İmar	Erkek	Arapça	Şenlendirme, bayındırma
İmareddin	Erkek	Arapça	Dini alanda yenilik yapan, dinin yönlendirdiği kimse. - Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır
İmdad	Erkek	Arapça	1. Yardım eden. 2. Yardıma gönderilen kuvvet. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır.
İmdat	Erkek	Arapça	Yardım dilemek, yardım istemek, yardım beklemek
İmer	Erkek	Türkçe	Çok zengin, varlıklı
İmge	Erkek	Türkçe	Hayal karşılığı olarak kullanılan ve Fransızca İmaj kelimesine benzetilerek uydurulan kelime
İmran	Erkek	Arapça	1. Evine bağlı kalan. 2. Hz. Meryemin babası, Âl-i İmran: İmran ailesi. Musa, Harun-Meryem ve İsa. - Kuran-ı Kerimin 3. suresi.
İmre	Erkek	Macarca	Büyük birader ağabey, sevgili kişi. Kökü daha eskilere Gothlar’a dayanıyor.
İmren	Erkek	Türkçe	Görülen bir şeyi veya herhangi bir isteği elde etmek istemi, gıbta
İmruz	Erkek	Farsça	Bugün
İnak	Erkek	Arapça	Gerçek dost, arkadaş, sırdaş
İnaka	Erkek	Arapça	Aşın güzelliği ve çekiciliği ile hayat verme, verilme
İnalkut	Erkek	Türkçe	İnanılan doğru, uğurlu ve kutlu kimse
İnaltekin	Erkek	Türkçe	(bkz. İnalkut)
İnamullah	Erkek	Arapça	Allahın nimeti, iyiliği
İnan	Erkek	Arapça	1. Dizgin. 2. İdare etme, yürütme. 3. (Tür.) Bir kimse ya da şeyin doğruluğunu büyüklüğünü ve gücünü sarsılmaz bir duygu ile benimseme, iman.
İnanç	Erkek	Türkçe	1. Bir fikre olan bağlılık, kesin kabul. 2. İman. 3. Kesin kabulle bağlanılan şey. 4. İnanılır şey. 5. Doğru, emin.
İnanöz	Erkek	Türkçe	Özünde inanç olan, iman eden
İnara	Erkek	Hint-Avrupa	Hitit ve Hurrian mitolojisinde Fırtına tanrısı Teshub’un kızı ve bozkır vahşi hayvanlarının tanrıçası.
İnare	Erkek	Arapça	Nurlandırma, aydınlatma
İnayet	Erkek	Arapça	1. Dikkat. 2. Gayret, özenme. 3. Lütuf, ihsan, iyillik.
İnayetullah	Erkek	Arapça	Allahın lütfü. Allahın ihsanı. İnayetullah Kenbu: Şah Cihan dönemini anlatan, Şahcihanname isimli yapıtın sahibi. Hintli tarihçi, yazar
İnci	Erkek	Türkçe	1. İstiridye cinsinden deniz hayvanlarının içinde çıkan parlak, yuvarlak ve ziynet eşyası olarak kullanılan kıymetli taş. 2. Küçük, temiz ve sevimli. 3. Kıymetli.
İncifem	Erkek	Arapça	İnci gibi güzel ağızlı
İncifer	Erkek	Türkçe-Farsça	İnci gibi parlak güzel
İncila	Erkek	Arapça	1. Parlama, cilalama. 2. Görünme, belli olma. 3. Parlaklık, ışık.
İncilay	Erkek	Türkçe	Ayın en ince olan zamanı. - İnci ve ay kelimelerinden birleşik isim
İnciser	Erkek	Türkçe-Farsça	Baş inci, en güzel inci
İndira	Erkek	Arapça	1. Girişim. 2. Öne geçme. 3. Bulut altından sıyrılma.
İnfakullah	Erkek	Arapça	Allahın yardımı, nafakası, infakı
İnkiyadullah	Erkek	Arapça	Allaha boyun eğme, teslim olma, kendini teslim etme
İnşat	Erkek	Arapça	Neşelendirme, (bkz. Neşet)
İnşaullah	Erkek	Arapça	Allahın yapması, meydana getirmesi
İnşilal	Erkek	Arapça	1. Şelale oluşturma. 2. Şiddetle dökülme, atılarak akma.
İnşirah	Erkek	Arapça	1. Açılma. 2. Açıklık, ferahlık. - Kuran-ı Kerimde bir süre adı.
İnşirak	Erkek	Arapça	1. Çatlayıp yarılma, yarık olma. 2. Parlama.
İpar	Erkek	Türkçe	1. Yüksek dağların kar tutmayan yerlerinde yetişen bir çeşit dikenli otun sarımtrak çiçekleri, kurusa bile uzun süre kokusu gitmez. 2. Güzel koku, misk, anber.
İpek	Erkek	Türkçe	İpekböceği denilen ve dut yaprağı ile beslenen kurdun ördüğü koza çözülerek elde edilen, kumaş dokumada kullanılan parlak ve ince tel
İrade	Erkek	Arapça	1. İstem. 2. Emir. 3. (bkz. İstem).
Irak	Erkek	Türkçe	(bkz. Uzak)
Iraz	Erkek	Türkçe	(bkz. Irak)
İrca	Erkek	Arapça	1. Geri çevirme, geri döndürme. 2. (Kim.) indirgeme.
İrem	Erkek	Arapça	1. Cennet bahçesi. 2. Ok veya kurşun atılan nişan tahtası. 3. Cenk denilen musiki aleti ve bunu icad edenin adı. 4. Ad kavmi zamanında, Şeddad tarafından cennete benzetilme amacıyla yapılan bahçe olup, Şam’da veya Yemen’de bulunduğu söylenir. Kur’an-ı Kerim’de Fecr Suresinde Geçmektedir.
İren	Erkek	Arapça	1. Özgür, hür.
İrena	Erkek	Bulgarca	Su perisi
İrfan	Erkek	Arapça	1. Bilme, anlama. 2. Gerçeği sezme, kavrama gücü. 3. Dini gerçek ve sırlan biliş. 4. Kültür.
İrfat	Erkek	Arapça	Yardım etme, bir şey verme
İrgün	Erkek	Türkçe	Sabahın erken saatleri
İris	Erkek	Bilinmiyor	Gözbebeği, göznuru. Göze parlaklık ve renk veren bölüm.
Irız	Erkek	Türkçe	Cesur, yiğit
Irmak	Erkek	Türkçe	Çoğunlukla denize dökülen, genişliği ve taşıdığı su niceliği bakımından en büyük akarsu, nehir
İrman	Erkek	Farsça	1. Çağrısız gelen kimse. 2. Dalkavuk. 3. Eğreti. 4. Arzu, istek. 5. Pişmanlık.
İrmegan	Erkek	Farsça	1. Uğurluluk, saadet, ikbal. 2. Terbiye eden.
İrsad	Erkek	Arapça	1. Hazırlama. 2. Hazır olma.
İrşad	Erkek	Arapça	1. Doğru yolu gösterme uyarma.
İrşadullah	Erkek	Arapça	Allahın irşadı
İrsalullah	Erkek	Arapça	Allahın göndermesi, yollaması, Allahtan gelen
İrsen	Erkek	Arapça	Miras olarak, anadan babadan geçerek
İrtek	Erkek	Türkçe	1. Şafak vaktinde doğan. 2. Masal, efsane.
İrtiza	Erkek	Arapça	Razı olma, uygun bulma, beğenme, seçme
İrva	Erkek	Arapça	Suya kandırma
İrza	Erkek	Arapça	Gönlünü etme, hoşnut etme
İrziz	Erkek	Arapça	1. Titreme. 2. Dolu tanesi. 3. Dik ses.
İsa	Erkek	Arapça	Dört büyük peygamberden biri. Dört büyük kitaptan İncilin kendisine gönderildiği, Firavunlarla verdiği muhteşem mücadeleyle bilinen büyük peygamber. Kuranda 25 yerde ismi geçmektedir
İsabet	Erkek	Arapça	1. Düşme, (isabet). 2. Düşme, çıkma. 3. Değme, tutma. 4. Yerindelik, yazılmazlık.
İsad	Erkek	Arapça	1. Yüceltme, yükseltme. 2. Kutlu kalma.
İsade	Erkek	Arapça	(bkz. İsad)
İsaf	Erkek	Arapça	Bir isteği, dileği yerine getirme
İsar	Erkek	Arapça	1. İkram, bahşiş. 2. Cömertlikle verme. 3. Dökme, saçma, serpme. 4. Kendi muhtaç olduğu halde bahşiş verme.
İsare	Erkek	Arapça	(bkz. İsar)
İsase	Erkek	Arapça	1. Göz ucuyla bakma. 2. Camiyet. 3. Zenginlik, servet.
İşcan	Erkek	Türkçe	Çalışmayı seven, çalışkan
İsfendiyar	Erkek	Farsça	İran mitolojisinde adı geçen hükümdarın adı
İsfid	Erkek	Farsça	1. Ak, beyaz renkli. 2. (bkz. Esfid).
İshak	Erkek	İbranice	1. İbranice "Gülme" anlamına geldiği söylenir. 2. Hz. İbrahimin 2 oğlundan biri olan ve Yakub (a.s.)un babası. Peygamberdir. Kuranda 17 yerde ismi geçen peygamberlerdendir.
Işık	Erkek	Türkçe	1. Bazı cisimler tarafından tabii halde ve akkor haline gelinceye kadar ısıtıldığında yayılan, cisimleri görmemizi sağlayan ışıma, aydınlık, ziya, nur (bkz. Ziya, nur). 2. Aydınlatma cihazı, mum, lamba, ampul, fener. 3. Işık tutma, bir konuda aydınlatıcı bilgi vermek.
Işıkalp	Erkek	Türkçe	(bkz. Işık)
Işıkay	Erkek	Türkçe	(bkz. Işık)
Işıker	Erkek	Türkçe	(bkz. Işık)
Işıkhan	Erkek	Türkçe	(bkz. Işık)
Işıl	Erkek	Türkçe	Çok aydınlık, parlak ışık
Işılar	Erkek	Türkçe	1. Parlayan, ışıldayan. 2. Neşeli, canlı, şen.
Işılay	Erkek	Türkçe	Ay ışığı
Işıman	Erkek	Türkçe	Parlak, aydınlık yüzlü kimse
Işın	Erkek	Türkçe	Bir ışık kaynağından çıkarak her yöne yayılıp giden ışık demeti
Işınbay	Erkek	Türkçe	(bkz. Işın).
Işınbike	Erkek	Türkçe	(bkz. Işın)
Işıner	Erkek	Türkçe	(bkz. Işın).
Işınsu	Erkek	Türkçe	(bkz. Işın)
İskender	Erkek	Türkçe	M.Ö. 356-323 yıllan arasında yaşayan ve 20 yaşında hükümdar olan Makedonya kralı, Aristodan ders almıştır. Yunanistan, İran, Anadolu, Suriye, Mısır, Hindistanı istila eden hükümdara, Büyük İskender lakabı takılmıştır. 33 yaşında ölmüştür
Işkın	Erkek	Türkçe	Bitki sürgünü, asma filizi
İslam	Erkek	Arapça	1. Muhammed(s.a.s)e nazil olan ve kendisi tarafından insanlığa tebliğ edilen din, Allahın en son dini. 2. Allaha teslim olma, onun emirlerine uyup, yasaklarından kaçınma. 3. İyi geçinme, barış içinde olma.
İslamer	Erkek	Bilinmiyor	İslam askeri.
İsmah	Erkek	Arapça	1. Semahatli, cömert kılma. 2. Mülayim ve itaatli.
İsmail	Erkek	Arapça	Hz. İbrahim (a.s.)in oğlu. İbrahim (a.s.) Onu Allaha kurban olarak adamış ve sözünde durmak için harekete geçmiştir.Fakat Allah (c.c.) Onu son anda Cebrail aracılığıyla durdurmuş ve bu imtihanı kazandığını bildirmiştir. İsmail (a.s.) Kuranda ismi geçen peygamberlerdendir ve babasıyla beraber Kabeyi inşa etmişlerdir
İsmet	Erkek	Arapça	1. Masumluk, günahsızlık, temizlik. 2. Haramdan namusa dokunan hallerden çekinme. Peygamberin sıfatlarındandır.
İsmigül	Erkek	Türkçe	Adı gül olan kimse. İsim-gül.
İsmihan	Erkek	Arapça	Hükümdar isimleri
İsminaz	Erkek	Farsça	1. Naz isminde. 2. Çok nazlı olan.
İsminur	Erkek	Arapça	Nur ismini alan
İsmirar	Erkek	Arapça	Esmerleşme, kara olma, kararma
İsna	Erkek	Arapça	1. Övme, şükretme. 2. Değerini yükseltme. 3. Bir yerde uzun zaman kalma.
İsra	Erkek	Arapça	1. Yürütme, geceleyin yürütme gönderme. 2. Hz. Peygamberin miraç gecesi. 3. Kuran-ı Kerimin 17. suresi.
İsrac	Erkek	Arapça	1. Yakma, yandırma. 2. Aydınlatma.
İsrafil	Erkek	Arapça	Dört büyük melekten sura üfürme görevi verilen melek
İsrail	Erkek	İbranice	Yakub peygamberin lakabı. Sonradan onun soyundan gelenler İsrailoğullan diye anılmışlardır. İsrailoğullan, Kuranda çok sık kullanılan bir isimdir
İstare	Erkek	Farsça	Yıldız, necm, sitare
İstem	Erkek	Arapça	1. Zulüm ve sitem. 2. İsim olarak kullanılması uygun değildir.
İstemi	Erkek	Türkçe	Gök Türk Devleti’nin kurucusu Bumin Kağan’ın kardeşinin adı.
İstemihan	Erkek	Türkçe	Göktürk devletinin kurucusu Bumin kağanın kardeşi olan Türk hakanı
İstihsan	Erkek	Arapça	Güzel bulma, beğenme
İstikbal	Erkek	Arapça	1. Gelecek zaman. 2. Geleni karşılama.
İşve	Erkek	Arapça	Güzellerin gönül alıcı, gönül aldatıcı, nazlı davranışı
Itır	Erkek	Arapça	1. Güzel, hoş koku. 2. Sardunyagillerden, yapraklan güzel kokan bitki, turnagagası.
İtkan	Erkek	Arapça	1. Sağlamlaştırma. 2. İnanma.
Itri	Erkek	Arapça	Itrî (Buharizâde Mustafa Efendi). Türk besteci, hattat ve şair
İvar	Erkek	Farsça	Düzülmüş, koşulmuş, hazırlanmış
İver	Erkek	Farsça	küçük veya taze fidan
İyem	Erkek	Türkçe	Güzellik
İyisan	Erkek	Türkçe	İyi adla anılan, iyi tanınan kimse
İz	Erkek	Türkçe	Geride bırakılan simge
İzan	Erkek	Arapça	1. Anlayış, kavrayış, akıl. 2. Terbiye, edeb. 3. Boyun eğme, göz dinleme.
İzanullah	Erkek	Arapça	Allaha boyun eğme, Allahın terbiyesi
İzdezdar	Erkek	Bulgarca	Aşkın en güzel hali
İzel	Erkek	Türkçe	İz + El / El izi anlamında
İzem	Erkek	Arapça	Büyüklük, ululuk
İzgi	Erkek	Türkçe	(bkz. İzgü)
İzgü	Erkek	Türkçe	İyi güzel, akıllı, adaletli
İzgül	Erkek	Türkçe	(bkz. İzgü)
İzgün	Erkek	Türkçe	(bkz. İzgü)
İzhan	Erkek	Türkçe	İyiliğin, güzelliğin hakimi, yönetici
İzhanım	Erkek	Türkçe	(bkz. İzhan)
İzhar	Erkek	Arapça	Gösterme, meydana çıkarma
İzlem	Erkek	Türkçe	İz bırakan
İzra	Erkek	Arapça	1. Aşın övme. 2. Altın arama. 3. Korkutma.
İzzet	Erkek	Arapça	1. Değer kıymet yücelik, ululuk. 2. Kuvvet, kudret. 3. Hürmet, saygı ikram izan.
İzzettin	Erkek	Arapça	1. Dünün kıymeti, kudret, ulviyeti. 2. Asıl şekli "İzzüddin"dir. - Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır.
İzzi	Erkek	Arapça	Sabırlı, dayanıklı kimse