Bebek İsimleri Listesi - T Harfi İle Başlayanlar
127
| İsim | Cinsiyet | Köken | Anlamı |
| Tabdan | Erkek | Farsça | -Işıklı, parlak |
| Tabende | Erkek | Farsça | Parlayan, ışık vere |
| Taberi | Erkek | Arapça | Büyük İslAm tarihçilerinden biri |
| Tabistan | Erkek | Farsça | Yaz |
| Tabiye | Erkek | Arapça | Yerli yerine koyup hazırlama, düzenleme |
| Tabnak | Erkek | Farsça | Parlak |
| Tacal | Erkek | Türkçe | Üstün ol, baş ol |
| Tacaver | Erkek | Farsça | Padişah, hükümdar |
| Taceddin | Erkek | Arapça | Dinin tacı. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır |
| Tacettin | Erkek | Arapça | Taca ait |
| Taci | Erkek | Arapça | Taçla ilgili |
| Tacik | Erkek | Farsça | İran ve Türkistanda yaşayan İran asıllı, Farsça konuşan halktan olan kimse |
| Tacim | Erkek | Arapça | Noktalama, noktalatma |
| Tacir | Erkek | Arapça | Ticareti meslek edinmiş olan |
| Tacire | Erkek | Arapça | (bkz. Tacir) |
| Tacıser | Erkek | Arapça | Baş tacı, en çok sevilen, sayılan |
| Taçkın | Erkek | Türkçe | Gurur |
| Taçnur | Erkek | Arapça | Işıktan nurdan taç |
| Tafdil | Erkek | Farsça | Birini diğerinden üstün tutma |
| Taflan | Erkek | Türkçe | Gülgillerden kışın yaprağını dökmeyen bir bitki |
| Tafra | Erkek | Arapça | 1. Yukarıya sıçrama, atlama. 2. Yukarıdan atıp tutma, gururlu davranış. 3. İlmiyyede rütbe, derece alma. |
| Tafte | Erkek | Farsça | 1. Bükülmüş, katlanmış. 2. Yanmış, yanık. 3. Aydınlık, parlak. 4. Üzgün, ciğeri yanmış, aşık. |
| Taftin | Erkek | Arapça | Akıl erdirme, anlama, tefhim |
| Tağalap | Erkek | Türkçe | Dağ alp. Dağ gibi güçlü, gösterişli, heybetli yiğit |
| Tağar | Erkek | Türkçe | Kapı, çanak, çömlek |
| Tağman | Erkek | Türkçe | Dağ gibi iriyarı, gösterişli |
| Taha | Erkek | Arapça | Kuran-ı Kerimin 20. suresi. - Hz. Ömere müslüman olmadan önce okunan ilk sure. Hz. Ömer bu sureden etkilenmiş ve müslüman olmuştur |
| Tahir | Erkek | Arapça | 1. Temiz, pak. 2. Türk musikisinde basit bir makam. 3. Her türlü günah ve ayıptan arı olduğundan Rasulullah (s.a.s)a bu isim verilmiştir. |
| Tahire | Erkek | Arapça | (bkz. Tahir) |
| Tahiyye | Erkek | Arapça | 1. "Allah ömür versin" demek. Selam verme, hayır dua etmek. 2. Mülk, malikiyyet. |
| Tahliye | Erkek | Arapça | Boşaltma, Tutukluyu serbest bırakma. |
| Tahrim | Erkek | Arapça | 1. Haram kılma, kılınma. 2. Kuran-ı Kerimin 66. sûresi. |
| Tahrime | Erkek | Arapça | Namaza başlarken "Allahu ekber" deme |
| Tahsin | Erkek | Arapça | Güzel bulma, beğenme. Aferin deme alkışlama |
| Tahsir | Erkek | Arapça | Hasret bırakma, bırakılma. Hasret etme, edilme |
| Tahur | Erkek | Arapça | Pek temiz, temizleyici |
| Tahzir | Erkek | Arapça | Yeşil renk verme |
| Tahzire | Erkek | Arapça | (bkz. Tahzir) |
| Taib | Erkek | Arapça | Tevbe eden. Günahlarından dolayı pişmanlık duyup Allahtan af dileyen, müslüman.- Türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır |
| Taibe | Erkek | Arapça | (bkz. Taib) |
| Taif | Erkek | Arapça | Tavaf eden. Dönen, dolaşan |
| Taife | Erkek | Arapça | Bölük, takım, güruh, fırka. Kavim, kabile. Tayfa |
| Tail | Erkek | Arapça | Fayda, yarar |
| Tair | Erkek | Arapça | Uçan, uçucu |
| Taire | Erkek | Arapça | (bkz. Tair) |
| Takat | Erkek | Arapça | Güç, kuvvet |
| Takdir | Erkek | Arapça | 1. Beğenme, değer verme. 2. Allahın isteği, Allahın yazdığı. İnsan için tesbit edilen hayat çizgisi. |
| Takdire | Erkek | Arapça | (bkz. Takdir) |
| Taki | Erkek | Arapça | Günahtan haramdan kaçınan, dinine bağlı |
| Takiyyuddin | Erkek | Arapça | Dinde muttaki, Allahtan hakkıyla korkan kişi |
| Takrin | Erkek | Arapça | Beraber bulundurma, yaklaştırma |
| Takrine | Erkek | Arapça | (bkz. Takrin) |
| Taksine | Erkek | Arapça | (bkz. Tahsin) |
| Takva | Erkek | Arapça | Allah korkusuyla dinin yasak ettiği şeylerden çekinme |
| Talac | Erkek | Farsça | 1. Ses, seda, çığlık. 2. Meşale. 3. Kavga. |
| Talaş | Erkek | Türkçe | 1. Yelin kaldırdığı toz. Fırtına, kasırga. 2. Can sıkıntısı. 3. Köşe. 4. Oğuzların 24 boyundan biri. |
| Talat | Erkek | Arapça | Yüz, çehre. Yüz güzelliği |
| Talay | Erkek | Türkçe | 1. Deniz, büyük nehir, taloy. 2. Çok fazla. |
| Talayer | Erkek | Türkçe | Deniz eri, denizci |
| Talayhan | Erkek | Türkçe | – Denizlerin hakanı, hükümdarı. |
| Talaykan | Erkek | Türkçe | Denizci kanı taşıyan |
| Talaykut | Erkek | Türkçe | Kutsal deniz |
| Talayman | Erkek | Türkçe | – Deniz adamı, denizci. |
| Talaz | Erkek | Türkçe | Kasırga, fırtına |
| Talha | Erkek | Arapça | 1. Zamk ağacı. 2. Talha b. Ubeydullah. İslam dinini kabul eden ilk 10 kişiden biri, cennetle müjdelenmiştir. |
| Talia | Erkek | Arapça | 1. Tulu eden, öncü. 2. Talih, şans, kısmet. |
| Talib | Erkek | Arapça | 1. Talep eden arayan, isteyen; istekli. 2. Alıcı müşteri. 3. Medrese talebesi, talebe. - Türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır. |
| Talibe | Erkek | Arapça | (bkz. Talib) |
| Talih | Erkek | Arapça | Şans, talih, kader |
| Taliha | Erkek | Arapça | (bkz. Talih) |
| Talik | Erkek | Arapça | 1. Güleryüzlü. 2. Düzgün söz söyleyen. |
| Talip | Erkek | Türkçe | İstekli, isteyen, talep eden |
| Taliye | Erkek | Arapça | 1. Sonradan gelen, bir şeyin arkası sıra giden. İkinci derecede olan. 2. Kuran okuyan. |
| Talu | Erkek | Türkçe | 1. Seçkin, seçilmiş, güzel. 2. İki kürek kemiği arası. |
| Talut | Erkek | İbranice | Bakara suresinde İsrailoğulları hükümdarlığına Allah tarafından tayin edilen ve az bir askerle Calutun ordularını yok eden komutan |
| Taluy | Erkek | Türkçe | Deniz, okyanus, talay |
| Talya | Erkek | Bilinmiyor | 1. Doğanın uyanışı, baharın müjdesi. 2. Mitolojide doğanın ve hayvanların koruyucusu bir tanrıça. 3. Mitolojide deniz tanrıçası (Antalya’ya adını veren tanrıça) |
| Tamar | Erkek | Arapça-Türkçe | Tertemiz Nurtopu |
| Tamara | Erkek | Bilinmiyor | Van gölü efsanesinde adı geçen kız. |
| Tamay | Erkek | Türkçe | Dolunay, ayın ondördü |
| Tamer | Erkek | Türkçe | Nitelikli, saygın kişi |
| Tamerk | Erkek | Türkçe | Güçlü, kuvvetli kimse |
| Tamerkin | Erkek | Türkçe | (bkz. Tamerk) |
| Tamkoç | Erkek | Türkçe | Koç gibi güçlü |
| Tamkut | Erkek | Türkçe | Çok mutlu, talihli kimse |
| Tan | Erkek | Türkçe | 1. Güneş doğmadan önceki alacakaranlık, şafak vakti. 2. Sabah, akşam esen serin esinti. |
| Tanaçan | Erkek | Türkçe | Sabah alacakaranlık |
| Tanak | Erkek | Türkçe | Garip, tuhaf, şaşırtıcı |
| Tanalp | Erkek | Türkçe | Aydın, bilge yiğit |
| Tanaltan | Erkek | Türkçe | Tan - altan |
| Tanaltay | Erkek | Türkçe | Tan - altay |
| Tanay | Erkek | Türkçe | Şafak ve ay |
| Tanaydın | Erkek | Türkçe | Aydınlık şafak |
| Tanbay | Erkek | Türkçe | Tan - bay |
| Tanbek | Erkek | Türkçe | Aydın bey |
| Tanberk | Erkek | Türkçe | 1. Şafak çizgisi. 2. Parlayan şimşek. |
| Tanbey | Erkek | Türkçe | Şafak gibi aydınlık kimse |
| Tanbolat | Erkek | Türkçe | Tan renginde çelik |
| Tancan | Erkek | Türkçe | Önü aydınlık kimse |
| Tandan | Erkek | Türkçe | Tan vaktinde doğan |
| Tandoğan | Erkek | Türkçe | Ağaran şafak |
| Tandoğdu | Erkek | Türkçe | Tan vakti doğan kimseye verilen isim |
| Tandoruk | Erkek | Türkçe | Dorukların ilk ışıklarla aydınlanması |
| Tane | Erkek | Türkçe | Ender, Nadir, Adet |
| Tanegül | Erkek | Türkçe | Biricik gül |
| Tanem | Erkek | Türkçe | Benim Tanem, birtanem |
| Taner | Erkek | Türkçe | (bkz. Tan) |
| Tanfer | Erkek | Türkçe-Farsça | Tan vaktinin yan aydınlığı |
| Tangün | Erkek | Türkçe | Şafakla başlayan aydınlık gün |
| Tanın | Erkek | Türkçe | Herkesçe adın duyulsun, ünlen |
| Tanır | Erkek | Türkçe | Anımsar, bilir. Bilip ayıran, seçen |
| Tanırcan | Erkek | Türkçe | Cana yakın. Çabuk tanışıp yaklaşan |
| Tanırer | Erkek | Türkçe | (bkz. Tanır-can) |
| Tanju | Erkek | Türkçe | Türk hükümdarlarına Çinliler tarafından verilen unvan |
| Tankan | Erkek | Türkçe | Şafak gibi aydınlık, temiz soydan gelen |
| Tankoç | Erkek | Türkçe | Tan koç |
| Tankut | Erkek | Türkçe | Kutlu, uğurlu sabah |
| Tanören | Erkek | Türkçe | Şafakta çalışan |
| Tanpınar | Erkek | Türkçe | Tan pınar |
| Tansan | Erkek | Türkçe | Tan gibi aydınlık, temiz adı olan. |
| Tansel | Erkek | Türkçe | Tan sel |
| Tanseli | Erkek | Türkçe | Tan seli |
| Tanser | Erkek | Arapça | Güne başlama. |
| Tansık | Erkek | Türkçe | 1. İnsanın aklnının alamayacağı, şaşırtıcı, olağanüstü olayı mucize. 2. Özlem, hasret. 3. Değerli, kıymetli. 4. Tatlı, nefis. |
| Tansoy | Erkek | Türkçe | Şafak gibi aydınlık soyu olan |
| Tansu | Erkek | Türkçe | Şafağın aydınlattığı su |
| Tanuğur | Erkek | Türkçe | Uğurlu, mübarek sabah vakti |
| Tanver | Erkek | Türkçe | Şafak gibi ışık saç, aydınlat |
| Tanyel | Erkek | Türkçe | Şafak vakti esen rüzgar |
| Tanyeli | Erkek | Türkçe | Tan vakti esen yel |
| Tanyeri | Erkek | Türkçe | Güneş doğmak üzereyken, ufukta hafifçe aydınlanan yer |
| Tanyıldız | Erkek | Türkçe | Çoban yıldızı |
| Tanyol | Erkek | Türkçe | Şafak yolu, aydınlık yol |
| Tanyolaç | Erkek | Türkçe | Aydınlığa götüren, yol açan |
| Tanzer | Erkek | Türkçe | San, altın renginde tanyeri |
| Tapgaç | Erkek | Türkçe | Ünlü. Aziz |
| Tapık | Erkek | Türkçe | 1. Saygı, hürmet. 2. İkram, hizmet. |
| Tara | Erkek | Farsça | Yıldız, necim |
| Tarab | Erkek | Arapça | Sevinç, şenlik |
| Tarabengiz | Erkek | Farsça | Sevindirici, coşturucu |
| Taraif | Erkek | Arapça | Az bulunur, ince şeyler |
| Taran | Erkek | Türkçe | 1. Geniş alan. 2. İn. 3. Kuş ya da balık kümeleri. |
| Tarancı | Erkek | Türkçe | Rençper, çiftçi |
| Taravet | Erkek | Arapça | Güzellik, tazelik, genç |
| Tardu | Erkek | Türkçe | Armağan, hediye |
| Tarhan | Erkek | Türkçe | 1. Oğuzlarda demirci ve zanaatçı ustaları. 2. Esnaf temsilcileri. 3. Büyük toprak sahipleri, büyük tüccarlar. 4. Han ve komutan unvanı. |
| Tarhun | Erkek | Arapça | Hekimlikte kullanılan ıtırlı bir bitki |
| Tarık | Erkek | Arapça | Sabah yıldızı, zühre, venüs, yol. Kur’an-ı Kerim’in 86.Suresi’nin adıdır.Mekke döneminde inmiştir. 17 âyettir. Tarık b. Ziyad (Öl. Şam 720): Berberi asıllı İslam komutanı. Cebeli Tarık’ı geçip İspanya’yı fethetti. İslam egemenliğini sağlayıp Endülüs İslam Devleti’nin kurulmasını sağladı. |
| Tarım | Erkek | Türkçe | 1. Göllere, kumluklara dökülen çay kollan. 2. Verim almak için toprak üzerinde yapılan çalışmaların tümü. 3. (Uygurcada) kadınlara verilen bir unvan. |
| Tarim | Erkek | Farsça | 1. Çardak. Kubbe. 2. Gökyüzü. |
| Tarımer | Erkek | Türkçe | Tarımla uğraşan kimse |
| Tarkan | Erkek | Türkçe | 1. İslamdan önce Türklerin kullandığı, vekil, vezir, bey gibi unvan. 2. Ayrıcalıklı, saygın kişi. |
| Taşan | Erkek | Türkçe | Coşkulu, taşkın |
| Taşboğa | Erkek | Türkçe | Taş gibi sert, boğa gibi güçlü kimse |
| Taşcan | Erkek | Türkçe | Taş gibi sağlam kimse |
| Taşdemir | Erkek | Türkçe | Taş ve demir gibi güçlü, sağlıklı |
| Taşel | Erkek | Türkçe | Sağlam güçlü el |
| Taşer | Erkek | Türkçe | Sağlam güçlü kimse |
| Taşgan | Erkek | Türkçe | Pınar, kaynak |
| Taşkan | Erkek | Türkçe | Sağlam, güçlü soydan gelen |
| Taşkın | Erkek | Türkçe | 1. Taşmış halde bulunan. Coşkun. Aşırı. 2. Akarsuların yatağa sığmayacak miktarda su taşıması sırasında meydana gelen su yayılması olayı. |
| Taşkınay | Erkek | Türkçe | (bkz. Taşkın) |
| Taşkıner | Erkek | Türkçe | Coşkulu, coşkun kimse |
| Taştekin | Erkek | Türkçe | Emin, dayanılır, sağlam kişi |
| Tasvir | Erkek | Arapça | 1. Betimleme. 2. Resim. |
| Tatar | Erkek | Türkçe | 1. Bir Türk kavmi. 2. Posta sürücüsü. 3. Gül zambak gibi çiçeklerin açılmamış goncaları. |
| Tatu | Erkek | Türkçe | Barış, sulh |
| Tavgaç | Erkek | Türkçe | Çekicilik, cazibe |
| Tavil | Erkek | Arapça | 1. Uzun. Çok süren. 2. Aruzda bir ölçek. |
| Tayanç | Erkek | Bilinmiyor | Sırdaş |
| Taybars | Erkek | Türkçe | Pars gibi güçlü tay (çocuk) |
| Taybe | Erkek | Arapça | Medine-i Münevvere |
| Taycan | Erkek | Türkçe | Genç ve güçlü kimse |
| Tayf | Erkek | Arapça | 1. Görüntü. 2. Bileşik bir ışık demetinin bir pirizmadan geçtikten sonra ayrıldığı basit renklerden oluşmuş görüntü. |
| Tayfun | Erkek | Türkçe | Büyük okyanus ve Çin Denizinde görülen şiddetli fırtına |
| Tayfur | Erkek | Arapça | 1. Küçük bir kuş türü. 2. Tayfuriye tarikatını kuran Beyazıd Bestami Ebu Zeyd Tayfurun adı. |
| Taygar | Erkek | Arapça | Uçan uçucu. Gaza dönüşen |
| Taygun | Erkek | Türkçe | Çocuk, torun |
| Tayguner | Erkek | Türkçe | Erkek toru |
| Tayı | Erkek | Arapça | Bir işi kendi isteğiyle yapan |
| Taykara | Erkek | Türkçe | Esmer, ka-rayağız çocuk |
| Taykoç | Erkek | Türkçe | Tay - koç |
| Taykurt | Erkek | Türkçe | Tay - kurt |
| Taykut | Erkek | Türkçe | Kutlu uğurlu çocuk |
| Taylak | Erkek | Türkçe | 1. Yeni doğmuş at yavrusu. Biniye gelmiş iki yaşında at yavrusu. Deve yavrusu. 2. Yaramaz çocuk. |
| Taylan | Erkek | Türkçe | 1. İnce, kibar, güzel, boylu boslu kimse. 2. Çok yağmur yağdığı halde işlenebilir toprak. |
| Tayman | Erkek | Türkçe | Genç, taze, toy kimse |
| Taymaz | Erkek | Türkçe | Düşmeyen, kaymayan, dengeli kimse |
| Tayuk | Erkek | Türkçe | İnce, kibar genç |
| Tayyar | Erkek | Bilinmiyor | Uçan, uçucu |
| Tayyib | Erkek | Arapça | 1. İyi, hoş, güzel ala. 2. Helal, çok temiz. - Türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır. |
| Tayyibe | Erkek | Arapça | (bkz. Tayyib) |
| Tayyip | Erkek | Arapça | İyi, hoş, çok temiz |
| Taze | Erkek | Farsça | Körpe, genç |
| Tazegül | Erkek | Farsça | Yeni açan gül |
| Tazim | Erkek | Arapça | Ululama, büyük sayma. Saygı gösterme, ikram etme |
| Tazime | Erkek | Arapça | (bkz. Tazim) |
| Teali | Erkek | Arapça | Yükselme, ululanma |
| Tebar | Erkek | Farsça | Soy |
| Teber | Erkek | Farsça | Küçük balta. Dervişlerin kullandıkları uzun saplı küçük balta. Meşin kesmek için kullanılan araç |
| Teberhun | Erkek | Farsça | Kızıl söğüt, tarhun |
| Tebessüm | Erkek | Arapça | Gülümseme |
| Tebşire | Erkek | Arapça | (bkz. Tebşir) |
| Tecella | Erkek | Arapça | (bkz. Tecelli) |
| Tecelli | Erkek | Arapça | 1. Görünme, belirme. 2. Kader, talih. 3. Allahın lütfuna erişme. |
| Tecen | Erkek | Türkçe | Mağrur, gururlu |
| Tecer | Erkek | Türkçe | 1. Becerikli. 2. İç Anadoluda sıradağ. |
| Tecik | Erkek | Türkçe | Tutumlu, idareli tasarruflu |
| Tecimen | Erkek | Türkçe | Ticaret adamı, tüccar. 2. Tutumlu, idareli |
| Tecimer | Erkek | Türkçe | Tüccar |
| Tecmil | Erkek | Arapça | Süs, tezyin |
| Tedü | Erkek | Türkçe | Bilge, zeki, anlayışlı kimse |
| Tefhim | Erkek | Arapça | Anlatma, bildirme |
| Tehemten | Erkek | Farsça | İri yan, boylu boslu yiğit. Eski İran kahramanı Zaloğlu Rüstemin lakabı |
| Tehiyye | Erkek | Arapça | 1. Selam. Selam verme. 2. Hayır dua etme. 3.. Beka. 4. Mülk, malikiyyet. |
| Tekalp | Erkek | Türkçe | Eşsiz, benzersiz yiğit |
| Tekay | Erkek | Türkçe | Eşsiz ay |
| Tekcan | Erkek | Türkçe | Çok değerli, eşsiz kimse |
| Tekdoğan | Erkek | Türkçe | Eşsiz, benzersiz doğmuş olan |
| Tekecan | Erkek | Türkçe | 1. Mert, sözünde duran. Özü sağlam kimse. 2. Çayırlarda biten bir bitki. |
| Tekgül | Erkek | Türkçe | Gül ailesi içinde benzeri olmayan güzellikte. Yalnız gül |
| Tekin | Erkek | Türkçe | 1. Boş, ıssız. 2. Sakin, rahat, uslu. İçinde kötülük bulunmayan. 3. Tek, eşsiz. 4. Uyanık, tetikte. 5. Şehzade, prens. 6. Uğurlu. |
| Tekinalp | Erkek | Türkçe | Tek ve eşsiz yiğit |
| Tekinay | Erkek | Türkçe | Biricik ve hayırlı ay |
| Tekindağ | Erkek | Türkçe | – Uğurlu dağ. |
| Tekinel | Erkek | Türkçe | Hayırlı el |
| Tekiner | Erkek | Türkçe | Tek, eşsiz ve hayırlı kimse |
| Tekinsoy | Erkek | Türkçe | İyi soydan gelen kimse |
| Tekmil | Erkek | Arapça | Kemale erdirme. Bitirme, bitirilme, tamamlanma, tamamlama. Tam, eksiksizce, bütün, hep |
| Tekmile | Erkek | Arapça | (bkz. Tekmil) |
| Tekrim | Erkek | Arapça | Ululama, saygı gösterme |
| Tekrime | Erkek | Arapça | (bkz. Tekrim) |
| Teksen | Erkek | Türkçe | Sen teksin, eşsizsin anlamında |
| Teksoy | Erkek | Türkçe | Eşsiz bir soydan gelen |
| Telmiye | Erkek | Arapça | 1. Parıldatma, renk renk yapma. 2. Dizeleri başka başka dillerde olan koşuk, manzume yapma. |
| Telvin | Erkek | Arapça | Renk verme, boyama |
| Temaşa | Erkek | Arapça | 1. Hoşlanarak bakma, seyretme. 2. Gezme, gezi. |
| Temcit | Erkek | Arapça | 1. Ululama, ağırlama. 2. Sabah ezanından sonra okunan, Allahın ululuğunu anlatan dua. |
| Temdih | Erkek | Arapça | Çok övme |
| Temdiha | Erkek | Arapça | (bkz. Tem-dih) |
| Temel | Erkek | Yunanca | 1. Yapılardan toprak içinde kalan ve yapıya dayanak teşkil eden duvar ve taban kısımları, koyuk. Bu kısımların yapılması için açılan çukur. 2. Asıl, esas. 3. Dayanak. 4. Belli, başlı en mühim. |
| Temenna | Erkek | Arapça | El ile selam verme. - (bkz. Temenni) |
| Temenni | Erkek | Arapça | Dileme, istek, dilek |
| Temim | Erkek | Arapça | 1. Nazar boncuğu, nazarlık. 2. Beşinci Fatımî halifesi el-Azizin kardeşinin adı. |
| Temime | Erkek | Arapça | Nazar boncuğu, nazarlık |
| Temircan | Erkek | Türkçe | Demir gibi sağlam kimse |
| Temirhan | Erkek | Türkçe | Demir gibi sağlam güçlü hükümdar. - Timur han |
| Temirkut | Erkek | Türkçe | Demir gibi güçlü ve uğurlu |
| Temizalp | Erkek | Türkçe | 1. İyi ahlaklı kimse. 2. Temiz yapılı ve yiğit. |
| Temizcan | Erkek | Türkçe | İçi temiz olan kimse |
| Temizel | Erkek | Türkçe | Dürüst kimse |
| Temizer | Erkek | Türkçe | Dürüst kimse |
| Temizhan | Erkek | Türkçe | İyi vasıflı lider |
| Temizkal | Erkek | Türkçe | Her zaman doğru ve dürüst kal |
| Temizkan | Erkek | Türkçe | Temiz soydan gelen |
| Temizöz | Erkek | Türkçe | Özü temiz, dürüst olan |
| Temizsan | Erkek | Türkçe | Doğruluğu ve dürüstlüğüyle tanınan kimse |
| Temizsoy | Erkek | Türkçe | Temiz ve dürüst soydan gelen |
| Temre | Erkek | Arapça | Hurma |
| Temren | Erkek | Türkçe | Ok, kargı gibi delici silahların ucundaki sivri demir |
| Temür | Erkek | Türkçe | Demir |
| Tenay | Erkek | Türkçe | Ay gibi beyaz, parlak tenli |
| Tendü | Erkek | Moğolca | Yiğit, cesur |
| Tendubay | Erkek | Türkçe | Yiğit, cesur erkek |
| Tengiz | Erkek | Türkçe | Deniz |
| Tengizalp | Erkek | Türkçe | Denizci yiğit |
| Tennur | Erkek | Türkçe | Teni nur gibi aydınlık, berrak olan güzel |
| Tenşit | Erkek | Arapça | Şenlendirme, keyiflendirme |
| Tenvir | Erkek | Arapça | Aydınlatma, ışıklandırma |
| Tenzil | Erkek | Arapça | İndirme, aşağı düşürme. Azar azar indirme (Kuranın) |
| Tenzile | Erkek | Arapça | (bkz. Tenzil) |
| Teoman | Erkek | Türkçe | Hun imparatoru Metenin babası |
| Teoman | Erkek | Türkçe | Oğuz Hanın babası |
| Terakki | Erkek | Arapça | İlerleme, yükselme, gelişme |
| Terbiye | Erkek | Türkçe | 1. Eğitim. 2. Görgü. 3. Bazı yemeklerin suyunu türlü yollarla koyulaştırma. |
| Tercan | Erkek | Türkçe | 1. Genç, taze, delikanlı. 2. Kırmızı buğday. |
| Teren | Erkek | Farsça | Nesteren denen gül |
| Terim | Erkek | Türkçe | Bilim ve sanat kavramlarından birini anlatan sözcük |
| Terlan | Erkek | Türkçe | San renkli, büyük pençeli, kartala benzeyen bir kuş |
| Teşci | Erkek | Arapça | Yüreklendirme |
| Teşerru | Erkek | Arapça | Şeriata göre davranma |
| Teşerrüf | Erkek | Arapça | Şereflenme, şeref bulma |
| Teslime | Erkek | Arapça | Allaha teslim olan |
| Tesliye | Erkek | Arapça | Teselli verme, avutma |
| Tesmi | Erkek | Arapça | İşittirme, işittirilme, duyurma |
| Tesmin | Erkek | Arapça | 1. Sekizleme, sekize çıkarma. 2. Paha biçme, biçtirme. |
| Teşne | Erkek | Farsça | Susamış. Çok istekli |
| Teşnedil | Erkek | Farsça | Can ve gönülden istekli |
| Tesnim | Erkek | Arapça | Cennet suyu, cennetteki ırmaklardan birinin adı |
| Teşrife | Erkek | Arapça | Şereflendirme, onurlandırma |
| Tesrir | Erkek | Arapça | Sevindirme, sevindirilme |
| Tesriye | Erkek | Arapça | Sıkıntıyı, gamı, kederi yok etme |
| Tetiker | Erkek | Türkçe | Uyanık, çevik, becerikli kimse |
| Tevekkül | Erkek | Arapça | Her şeyi Allaha bırakarak, yargıya boyun eğme |
| Tevfik | Erkek | Arapça | 1. Uydurma, uygun düşürme. 2. Başarıya ulaştırma. 3. Allahın yardımına kavuşma. |
| Tevfika | Erkek | Arapça | (bkz. Tevfik) |
| Tevhid | Erkek | Arapça | 1. Birkaç şeyi bir araya getirme. 2. Allahın birliğine inanma. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. |
| Tevhiddin | Erkek | Arapça | Dinin birliği, birleştiriciliği. - Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır |
| Tevhide | Erkek | Arapça | (bkz. Tevhid) |
| Tevhit | Erkek | Arapça | 1. Allah’ın birliğine inanma, bir sayma, bir olarak bakma. 2. İsim, eskimiş Birkaç şeyi bir araya getirme, birleştirme. 3. Tek tanrıcılık. 4. Edebiyat Divan edebiyatında Allah’ı övmek için yazılan manzume. |
| Tevil | Erkek | Arapça | Durum, biçim. Süs |
| Tevile | Erkek | Arapça | (bkz. Tevil) |
| Tevriz | Erkek | Bilinmiyor | Bu ismin anlamı hakkında bilgisi olanlar bizi bu konuda bilgilendirebilirlerse minnettar kalacağız. |
| Teymin | Erkek | Arapça | "Uğurlu olsun" demek |
| Teymullah | Erkek | Arapça | Allaha hizmet eden, itaat eden |
| Tezal | Erkek | Türkçe | Çabuk ol |
| Tezalp | Erkek | Türkçe | Çabuk, hızlı yiğit |
| Tezay | Erkek | Türkçe | (bkz. Tezal) |
| Tezcan | Erkek | Türkçe | Telaşlı, heyecanlı, beklemeye dayanamayan, sabırsız |
| Tezehhür | Erkek | Arapça | Çiçeklenme |
| Tezel | Erkek | Türkçe | Çabuk iş gören, becerikli |
| Tezer | Erkek | Türkçe | Çabuk hızlı, çevik kimse |
| Tezeren | Erkek | Türkçe | Çabuk ulaşan, erişen |
| Tezkan | Erkek | Türkçe | Kanı kaynayan, heyecanlı kimse |
| Tezveren | Erkek | Türkçe | Duyarlı, reaksiyoner |
| Tibet | Erkek | Türkçe | Çinin batısında bağımsız bir bölge |
| Tican | Erkek | Arapça | Taçlar |
| Tigin | Erkek | Türkçe | (bkz. Tekin) |
| Tihame | Erkek | Arapça | Mekke-i Mükerreme |
| Tijen | Erkek | Arapça | Taç, taçlar. |
| Tilal | Erkek | Arapça | Tepeler |
| Tilmaç | Erkek | Türkçe | Dilmaç, çevirmen |
| Timuçin | Erkek | Türkçe | 1. Moğol imparatorluğunun kurucusu Cengizin asıl adı. 2. Katı, sağlam demir. |
| Timur | Erkek | Türkçe | 1. Demir. 2. Türk- Moğol imparatoru. |
| Timurcan | Erkek | Türkçe | Demir gibi sağlam ve güçlü |
| Timurhan | Erkek | Türkçe | (bkz. Timur) |
| Timurkan | Erkek | Türkçe | Demir gibi güçlü soydan gelen |
| Timuröz | Erkek | Türkçe | Özü demir gibi güçlü ve sağlam olan |
| Timurtaş | Erkek | Türkçe | 1. Demir ve taş gibi güçlü ve sert olan. 2. Mardin Artukluların 2. Emiri. |
| Tınal | Erkek | Türkçe | Soluk al, yaşamını sürdür |
| Tınaz | Erkek | Türkçe | Ot ya da saman yığını |
| Tiner | Erkek | Türkçe | Sağlam, güçlü, canlı kimse |
| Tinkut | Erkek | Türkçe | Özü uğurlu, kutlu, şanslı kimse |
| Tıraz | Erkek | Arapça | 1. İpek ve sırma ile işleme. Elbiselere nakışla yapılan süs. 2. Üslup, tutulan yol. 3. Döviz. |
| Titiz | Erkek | Türkçe | 1. Çok dikkatli ve özenli davranan. 2. Prensiplerine aşın düşkün. 3. Huysuz, öfkeli. |
| Toğan | Erkek | Türkçe | Doğan, şahin |
| Toğay | Erkek | Türkçe | Fundalık |
| Tohum | Erkek | Türkçe | Kendisinden bitki üreyen tane |
| Tokal | Erkek | Türkçe | Erişkin, olgun |
| Tokalan | Erkek | Türkçe | Olgunlaşmış, erginleşmiş |
| Tokalp | Erkek | Türkçe | 1. Doymuş aç olmayan kimse. 2. Kalın ve gür sese sahip. 3. Kibirli. |
| Tokcan | Erkek | Türkçe | Gönlü tok olan. |
| Tokdemir | Erkek | Türkçe | – Sağlam demir. |
| Tökel | Erkek | Türkçe | Çok |
| Toker | Erkek | Türkçe | Tok er |
| Tokgöz | Erkek | Türkçe | Aç gözlü olmayan |
| Tokhan | Erkek | Türkçe | Tok han |
| Tokkan | Erkek | Türkçe | Cömert soylu |
| Toköz | Erkek | Türkçe | Cömert ve kerem sahibi |
| Toktahan | Erkek | Türkçe | Yerleşik yaşayan han |
| Toktamış | Erkek | Türkçe | Bir yere yerleşmiş, oturmuş (kimse). Dinmiş, sakinleşmiş |
| Toktaş | Erkek | Türkçe | Tok taş |
| Toktimur | Erkek | Türkçe | Tok timur |
| Toktuğ | Erkek | Türkçe | Tok tuğ |
| Tokur | Erkek | Türkçe | Eski Türk erkek adlarından |
| Tokuş | Erkek | Türkçe | Savaş |
| Tokuşhan | Erkek | Türkçe | Savaşçı lider, hakan |
| Tokuz | Erkek | Türkçe | 1. Dokuz. 2. Kalın ve sık dokunmuş kumaş. |
| Tokuzer | Erkek | Türkçe | Dokuz er. Dayanışmacı, tutkun yiğit |
| Tokuztuğ | Erkek | Türkçe | – Dokuz tuğ. |
| Tokyay | Erkek | Türkçe | Tok yay |
| Tokyürek | Erkek | Türkçe | Yürekli, cesur |
| Tokyüz | Erkek | Türkçe | Tok yüz |
| Tola | Erkek | Türkçe | 1. Dolu, boş olmayan. 2. Keyif, neşe. 3. Güçlü korkusuz. |
| Tolay | Erkek | Türkçe | Topluluk, cemiyet |
| Tolga | Erkek | Türkçe | Demir harp başlığı. Savaşçıların başlarına giydikleri demir başlık. Miğfer |
| Tolgahan | Erkek | Türkçe | Güçlü ve çevreli lider, han |
| Tolgan | Erkek | Türkçe | Dolanma, dolaşma |
| Tolgay | Erkek | Türkçe | Çevre, dolay |
| Tolgunay | Erkek | Türkçe | Dolunay |
| Tolun | Erkek | Türkçe | Dolun, bedir, ayın ondördü |
| Tolunay | Erkek | Türkçe | Ayın ondördü, mehtap, dolunay |
| Tolunbay | Erkek | Türkçe | Birikimli, kişiliği gelişmiş |
| Tomanbay | Erkek | Türkçe | Çağcıl erkek |
| Tomris | Erkek | Yunanca | 1. Tarihte, Pers kralı II. Keyhüsrevle savaşmış olan Massagetlerin ünlü kraliçesi. 2. Demir. |
| Tomurcuk | Erkek | Türkçe | Bitkinin üzerinde bulunan, çiçek ya da yaprak verecek olan filiz |
| Tongal | Erkek | Türkçe | 1. Zengin kimse. 2. Yaşlı erkek. |
| Tongar | Erkek | Türkçe | 1. Büyük, güçlü. 2. Yaşlı. |
| Tonguç | Erkek | Türkçe | 1. En büyük çocuk. 2. Bir tür kuş, baykuş. |
| Topay | Erkek | Türkçe | Dolunay |
| Topçam | Erkek | Türkçe | Top çam |
| Topçay | Erkek | Türkçe | Topçay |
| Topdemir | Erkek | Türkçe | Top demir |
| Topel | Erkek | Türkçe | Top el |
| Toper | Erkek | Türkçe | Top er |
| Toprak | Erkek | Türkçe | 1. Yerkabuğunun canlılara yaşama ortamı sağlayan yüzey bölümü. 2. Ülke, memleket. 3. İşlenmiş arazi. |
| Topuz | Erkek | Türkçe | 1. Bir ucu top gibi olan silah. 2. Kısa boylu kimse. 3. Balyoz. |
| Tor | Erkek | Türkçe | 1. Toy, deneyimsiz. 2. Ürkek, çekingen, utangaç. 3. Mağrur, gururlu. 4. Fidan. 5. Toksöz. 6. Balık ağı. |
| Toralp | Erkek | Türkçe | Gururlu, yiğit |
| Toraman | Erkek | Türkçe | Güçlü kuvvetli |
| Toran | Erkek | Türkçe | 1. Güçlü, kuvvetli, iri yan kimse. 2. Yiğit, kahraman. |
| Torcan | Erkek | Türkçe | Çekingen, utangaç |
| Töre | Erkek | Türkçe | 1. Eğitim, görgü, gelenek. 2. Soyluluk, asalet. 3. Eksiksiz, mükemmel. 4. Geline verilen armağan. |
| Töregün | Erkek | Türkçe | Geleneksel, geleneğe uygun, gündemde |
| Törehan | Erkek | Türkçe | Görgülü er |
| Törel | Erkek | Türkçe | Töreye uygun olan, töre ile ilgili |
| Torgay | Erkek | Türkçe | Serçe, tarla kuşu |
| Torhan | Erkek | Türkçe | Gururlu hükümdar |
| Torkal | Erkek | Türkçe | Hep utangaç ve çekingen ol |
| Torkan | Erkek | Türkçe | Gururlu ve tok sözlü soydan gelen |
| Torlak | Erkek | Türkçe | 1. Güzel, genç, yakışıklı. 2. İyi gelişmiş ağaç fidanı. |
| Torum | Erkek | Türkçe | Yaratılış |
| Torumtay | Erkek | Türkçe | Yırtıcı bir kuş türü |
| Totuk | Erkek | Türkçe | Eski Türklerde askeri vali |
| Toyboğa | Erkek | Türkçe | Genç boğa |
| Toycan | Erkek | Türkçe | Çok genç ve tecrübesiz |
| Toydemir | Erkek | Türkçe | Toy - demir |
| Toydeniz | Erkek | Türkçe | Toy - deniz |
| Toygar | Erkek | Türkçe | Tarla kuşu, turgay |
| Toygun | Erkek | Türkçe | 1. Genç, delikanlı. 2. Çakırdoğan. |
| Toyka | Erkek | Türkçe | Büyük, kalın sopa |
| Töz | Erkek | Türkçe | Kök, asıl, cevher |
| Tozan | Erkek | Türkçe | 1. İnce toz tanesi. 2. Tozu çok olan yer. 3. Kar fırtınası. |
| Tözüm | Erkek | Türkçe | Sabırlı, alçak gönüllü |
| Tozun | Erkek | Türkçe | Soylu, asil |
| Traje | Erkek | Farsça | Gökkuşağı |
| Tual | Erkek | Bilinmiyor | Üzerine resim yapmak için kullanılan tahta çerçeveli bez zemin. |
| Tuana | Erkek | Bilinmiyor | Cennet bahçesine düşen ilk yağmur damlası |
| Tuanna | Erkek | Bilinmiyor | Cennet bahçesine düşen ilk yağmur damlası |
| Tuba | Erkek | Arapça | 1. Kökü yukarıda, dallan aşağıda cennet ağacı. 2. En güzel, en iyi, hoş. 3. Baht, mutluluk, müjde. 4. Efdal olan. Kuranda Rad suresi 29. ayette zikredilmiştir. |
| Tüblek | Erkek | Türkçe | Soylu, asil |
| Tufan | Erkek | Arapça | 1. Hz. Nuh zamanında Allahın kötülüğe sapmış insanları cezalandırmak için gönderdiği bütün dünyayı su ile kaplayan yağmur. 2. Şiddetli yağmur ve sel. |
| Tufeyl | Erkek | Arapça | Asalak, parazit. - Sığıntı. İsim olarak kullanılmaz |
| Tuğ | Erkek | Türkçe | Eskiden paşalara verilen at kılından yapılmış sorguç |
| Tuğal | Erkek | Türkçe | Sancaktar. Tuğ taşıyan |
| Tuğalp | Erkek | Türkçe | Milli lider |
| Tuğaltan | Erkek | Türkçe | Tuğ - altan |
| Tuğaltay | Erkek | Türkçe | Altaya özgü, Altay simgesi |
| Tugay | Erkek | Türkçe | İki alaydan oluşan askeri birlik, liva |
| Tuğba | Erkek | Arapça | Cennette var olduğuna inanılan ağaç |
| Tuğbay | Erkek | Türkçe | Eskiden tugay komutanlığı yapan albay |
| Tuğberk | Erkek | Türkçe | Göklerin Hakimi |
| Tuğcan | Erkek | Türkçe | Tuğ ve Can kelimelerinin birleşiminden oluşmuş bir isimdir. |
| Tuğçe | Erkek | Arapça | Cennetteki Tuğba ağacı’nın dallarına verilen ad. |
| Tuğcu | Erkek | Türkçe | At kılından yapılmış tuğlaları taşıyan kimse |
| Tuğde | Erkek | Farsça | Şımarık, Bilmiş |
| Tuğkan | Erkek | Türkçe | Tuğ kan |
| Tuğkun | Erkek | Türkçe | İzinsiz yanına varılmayan varlıklı, saygın |
| Tuğles | Erkek | Bilinmiyor | Eski mısır kraliçesi |
| Tuğlu | Erkek | Türkçe | 1. Bayraklı, sancaklı. 2. Şımarık. |
| Tuğra | Erkek | Türkçe | Osmanlı padişahlarının imza yerine kullandıkları özel biçimi olan simge. Mühür |
| Tuğrab | Erkek | Arapça | Topraktan gelen |
| Tuğrahan | Erkek | Türkçe | Bir ve Tek |
| Tuğrul | Erkek | Türkçe | 1. Ak doğan, çakırdoğan, yırtıcı kuşlardan bir kuş (Bin kez öldürür, bir tanesini yer). 2. Selçuklu Devletinin kurucusu, Tuğrul Bey. |
| Tuğsan | Erkek | Türkçe | Tuğ san |
| Tuğşat | Erkek | Türkçe | Allah tarafından tuğ ile ödüllendirilmiş kimse. (Tuğ:Bazı kuşların tepelerinde bulunan uzunca tüy, sorguç.) |
| Tuğsav | Erkek | Türkçe | Tuğ sav |
| Tuğsavan | Erkek | Türkçe | Tuğ savan |
| Tuğsavaş | Erkek | Türkçe | Tuğ savaş |
| Tuğsel | Erkek | Türkçe | Tuğ sel |
| Tuğsem | Erkek | Arapça | Baş tacı anlamına gelmektedir. Bu isim hakkında daha fazla bilgi sahibi ziyaretçilerimiz bize ulaşabilirler. |
| Tuğser | Erkek | Türkçe | Baştuğ |
| Tuğtaşı | Erkek | Türkçe | Tuğ taş |
| Tuğtekin | Erkek | Türkçe | 1. Biricik, uğurlu tuğ. 2. Büyük Selçukluya bağlı Börüler Hanedanının kurucusu |
| Tuğyam | Erkek | Bilinmiyor | El değmemis inci tanesi |
| Tuğyan | Erkek | Arapça | 1. Coşma, taşma. İsyan. 2. Kuranda, Allaha asi olanların yaptıkları eylemin adı. Tuğyancıların vasfedilişi de tağut kelimesiyledir. İsim olarak kullanmak uygun değildir. |
| Tuhfe | Erkek | Arapça | Armağan, hediye. Hoşa giden, güzel şey |
| Tükel | Erkek | Türkçe | Tam, bütün, mükemmel |
| Tükelalp | Erkek | Türkçe | – Kusursuz yiğit. |
| Tükelay | Erkek | Türkçe | Dolunay |
| Tülay | Erkek | Türkçe | İncelikle, düşle ilgili |
| Tulca | Erkek | Türkçe | 1. Tül kadar ince. 2. Hayalden de güzel. |
| Tülek | Erkek | Türkçe | 1. Kurnaz, açıkgöz, düzenci. 2. Efe. 3. Çok genç, delikanlı. 4. Zengin. 5. Saygın kimse. 6. Sakin, gururlu. |
| Tulha | Erkek | Osmanlıca | Boz renk |
| Tülin | Erkek | Türkçe | 1. Ayın çevresinde oluşan dairesel hale. 2. Ayna. |
| Tulü | Erkek | Arapça | Doğma, doğuş |
| Tulün | Erkek | Türkçe | Dolun |
| Tülün | Erkek | Türkçe | Ay ağıl, hale. (bkz. Tülin) |
| Tümay | Erkek | Türkçe | Dolunay |
| Tümbay | Erkek | Türkçe | Tüm bay |
| Tümcan | Erkek | Türkçe | Tüm - can |
| Tümel | Erkek | Türkçe | Temel |
| Tümen | Erkek | Türkçe | 1. On bin. 2. Pek çok. 3. Yığın, küme, sürü. |
| Tümenbay | Erkek | Türkçe | Tümen komutanı onbin kişilik grubun lideri |
| Tümer | Erkek | Türkçe | Tam erkek, yiğit |
| Tümerdem | Erkek | Türkçe | Çok erdemli |
| Tümerk | Erkek | Türkçe | Güçlü, kuvvetli |
| Tümerkan | Erkek | Türkçe | Yiğit kandan gelen |
| Tümerkin | Erkek | Türkçe | Olgun |
| Tümkan | Erkek | Türkçe | Kanlı, canlı, sağlıklı |
| Tümkurt | Erkek | Türkçe | Tüm - kurt |
| Tümkut | Erkek | Türkçe | Çok talihli, kutlu |
| Tün | Erkek | Türkçe | Gece |
| Tuna | Erkek | Türkçe | 1. Çok bol. 2. Yavru. 3. Görkemli, gösterişli. 4. Karaor-manlardan doğan, Karadenize dökülen, Avrupanın Volgadan sonra en uzun ırmağı. |
| Tunahan | Erkek | Türkçe | Osmanlı zamanında tuna bölgesinde yaşayan bir hanedandan gelenlere verilen sonad |
| Tünak | Erkek | Türkçe | Işıklı, mehtaplı gece |
| Tünal | Erkek | Türkçe | Tün - al |
| Tunay | Erkek | Türkçe | Mehtap, ay ışığı, gece görülen aydınlık |
| Tünay | Erkek | Türkçe | Tün - ay |
| Tunç | Erkek | Türkçe | Bakır, çinko, kalay karışımı |
| Tunca | Erkek | Türkçe | Balkan Yarımadasında Meriç ırmağının kolu |
| Tuncal | Erkek | Türkçe | Al renginde tunç |
| Tunçal | Erkek | Türkçe | Tunç al |
| Tuncalp | Erkek | Türkçe | Tunç gibi güçlü, kuvvetli yiğit |
| Tunçalp | Erkek | Türkçe | Güçlü yiğit |
| Tunçaral | Erkek | Türkçe | Tunç aral |
| Tunçaslan | Erkek | Türkçe | Tunçaslan |
| Tuncay | Erkek | Türkçe | Tunç renginde ay |
| Tuncay | Erkek | Türkçe | Tunç ay |
| Tunçbay | Erkek | Türkçe | Tunç bay |
| Tunçbilek | Erkek | Türkçe | Tunç bilek |
| Tunçboğa | Erkek | Türkçe | Tunç gibi sağlam, boğa kadar güçlü |
| Tunçbörü | Erkek | Türkçe | Tunç gibi sağlam, kurt kadar güçlü |
| Tunççağ | Erkek | Türkçe | Tunç dönemi |
| Tunçdağ | Erkek | Türkçe | Tunçtan oluşan, dağ gibi güçlü |
| Tuncel | Erkek | Türkçe | Tunç gibi güçlü el |
| Tunçel | Erkek | Türkçe | Tunç gibi güçlü el |
| Tuncer | Erkek | Türkçe | Tunç gibi güçlü kimse |
| Tunçer | Erkek | Türkçe | Tunç gibi güçlü kimse |
| Tunçhan | Erkek | Türkçe | Tunç han |
| Tunçkan | Erkek | Türkçe | Güçlü soydan gelen. Tunç kanından |
| Tunçkaya | Erkek | Türkçe | Tunç kaya |
| Tunçkılıç | Erkek | Türkçe | Tunç kılıç |
| Tunçkol | Erkek | Türkçe | Güçlü kuvvetli kimse |
| Tunçkurt | Erkek | Türkçe | Tunç kurt |
| Tunçöven | Erkek | Türkçe | Tunç öven |
| Tunçsoy | Erkek | Türkçe | Kökü güçlü soydan gelen kimse |
| Tunçtürk | Erkek | Türkçe | Sağlam ve güçlü Türk |
| Tüner | Erkek | Türkçe | Tün - er |
| Tüney | Erkek | Türkçe | Öğle güneşi alan yer. Güneş battıktan sonraki zaman. Güneşli yer |
| Tur | Erkek | Arapça | 1. Dağ. 2. Delikanlı genç. 3. Gelir, kazanç, verim. 4. Devir, dolaşma. |
| Tura | Erkek | Türkçe | 1. Tuğra. 2. Kalkan, siper. Turahan: Osmanlı komutanlarından. |
| Turab | Erkek | Arapça | Toprağın babası anlamına gelen arapça tamlama hz alinin lakaplarından biridir 2. Hz ali toprağa uzanmış yatarken hz. Muhammed (s. A. V) in geldiği ve hz. Ali ye ya ebu turab ayağa kalk dediği rivayet edilir. Lakap da burdan gelmektedir. |
| Türabı | Erkek | Arapça | Toprakla ilgili. Topraktan |
| Turaç | Erkek | Türkçe | Keklik cinsinden eti yenir bir av kuşu |
| Turalp | Erkek | Türkçe | Genç, delikanlı yiğit |
| Turan | Erkek | Türkçe | Eski İranlılara göre Türk ülkesi. Bütün Türklerin ve Turan kavimlerinin birleşmesiyle meydana gelecek devlet |
| Turatekin | Erkek | Türkçe | Emin, zararsız ve koruyucu yiğit |
| Turay | Erkek | Türkçe | Tur ay |
| Turbay | Erkek | Türkçe | Tur bay |
| Turcan | Erkek | Türkçe | Genç, delikanlı |
| Türe | Erkek | Türkçe | 1. Görenek, gelenek, töre. 2. Subay, komutan. 3. Hak ve hukuka uygunluk, adalet. |
| Türegün | Erkek | Türkçe | Türe - gün |
| Türehan | Erkek | Türkçe | Türe - han |
| Türek | Erkek | Türkçe | Tepelerin ortasındaki çıkıntı |
| Türel | Erkek | Türkçe | Hukuksal, hukukla ilgili |
| Türeli | Erkek | Türkçe | Güzel |
| Türemen | Erkek | Türkçe | Yasa adamı, hukukçu |
| Türev | Erkek | Türkçe | Oluşan, ortaya çıkan, türeyen |
| Turfa | Erkek | Türkçe | Az bulunur, nadir |
| Turgay | Erkek | Türkçe | Boz renkli, küçük ötücü, tarlalarda yuva yapan bir tür serçe, torgay |
| Turgut | Erkek | Türkçe | 1. Konut, oturulacak yer. 2. Ünlü Türk denizcisi Turgut Reisin adı. |
| Turhan | Erkek | Türkçe | Soylu ve seçkin kimse. Eski Türklerde vergi ödemeyen, hükümdar huzuruna izinsiz girebilen, saygın kimse. Turahan. |
| Türkan | Erkek | Türkçe | Koruyucu, muhafız |
| Türkan | Erkek | Türkçe | Saltanat ve idarede yönetime etki eden prenses |
| Türkay | Erkek | Türkçe | Ay gibi parlak, aydınlık Türk |
| Türkbey | Erkek | Türkçe | Türk beyi. |
| Türkcan | Erkek | Türkçe | Sevilen Türk |
| Türkdoğan | Erkek | Türkçe | Türk soyuna mensup |
| Türker | Erkek | Türkçe | Türk er |
| Türkeş | Erkek | Türkçe | Oğuz yazıtlarında adı geçen bir kahramanın adı |
| Türkmen | Erkek | Türkçe | 1. Oğuzların bir kolu. Bu koldan olan. 2. Tam göçebe olmayan fakat mevsiminde yaylaya veya yazıya çıkan. |
| Türkoğlu | Erkek | Türkçe | Türk oğlu |
| Türkol | Erkek | Türkçe | Türk ol |
| Türköz | Erkek | Türkçe | Özü, aslı Türk olan |
| Türksan | Erkek | Türkçe | Adı duyulmuş, Türk gibi ünlü |
| Türkşen | Erkek | Türkçe | Şen ve mutlu Türk anlamında |
| Türksever | Erkek | Türkçe | Türkçü, türk seven, sayan |
| Türkyılmaz | Erkek | Türkçe | Direnişçi, sebat eden |
| Turna | Erkek | Türkçe | Avrupa ve Kuzey Afrikada yaşayan göçmen kuş türü |
| Turre | Erkek | Arapça | Alın saçı, kıvırcık, saç lülesi |
| Türünk | Erkek | Türkçe | Çalışan, etkin |
| Tusem | Erkek | Arapça | Cennette esen ılık rüzgar |
| Tutam | Erkek | Türkçe | Parmak uçlarıyla alınabilen / Tutmaktan |
| Tuti | Erkek | Farsça | l. Papağan türünden bir kuş. 2. Konuşmayı seven, konuşkan. |
| Tutku | Erkek | Türkçe | Güçlü istek ve coşku |
| Tutkun | Erkek | Türkçe | 1. Bir şey ya da birine düşkün bağlı. 2. Bol, verimli. 3. Esir, tutsak. |
| Tutun | Erkek | Türkçe | Ev, aile |
| Tutuş | Erkek | Türkçe | Çekişme, tartışma. Savaş, mücadele |
| Tüvan | Erkek | Farsça | Güç, kuvvet |
| Tüvana | Erkek | Farsça | Güçlü |
| Tüvanger | Erkek | Farsça | Zengin, mülk sahibi, varsıl |
| Tuyan | Erkek | Türkçe | 1. Semiz, şişman. 2. Zengin. 3. Kibirli, gururlu. |
| Tuygun | Erkek | Türkçe | 1. Genç, güçlü. 2. Çılgın, şımarık. 3. Duygulu, hassas. |
| Tuyuğ | Erkek | Türkçe | Şiir, şarkı, türkü |
| Tuz | Erkek | Türkçe | Güzellik, şirinlik |
| Tüzel | Erkek | Türkçe | Adalet, hukuk |
| Tüzeman | Erkek | Türkçe | Adaletli kimse. Yasa adamı, hukukçu |
| Tüzenur | Erkek | Türkçe | Tüze nur |
| Tuzer | Erkek | Türkçe | Şirin delikanlı |
| Tüzmen | Erkek | Türkçe | Doğru, adil, güvenilir kimse |
| Tuzun | Erkek | Türkçe | Yumuşak huylu, sakin kimse, soylu, asil |
| Tüzünalp | Erkek | Türkçe | Yumuşak başlı, sakin, asil yiğit |
| Tüzüner | Erkek | Türkçe | Tuzun er |
- bebek isimleri
- T harfi
Tepkini Göster
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
Yorumlar
Sende Yorumunu Ekle