Bebek İsimleri Listesi - Y Harfi İle Başlayanlar
121
| İsim | Cinsiyet | Köken | Anlamı |
| Yaban | Erkek | Farsça | 1. Yabancı. 2. Issız kır, ova, çöl, sahra. 3. Dışarı, başka ülke, gurbet. 4. Ekin tarlası. |
| Yaban Gülü | Erkek | Farsça | 1. Kır gülü. Bozkır çiçeği. 2. Kuşburnu. |
| Yabar | Erkek | Türkçe | Güzel koku, misk |
| Yabende | Erkek | Farsça | Bulucu, bulan. Keşfeden |
| Yabgu | Erkek | Türkçe | Eski Türk devletlerinde "hükümdar" anlamında kullanılan bir unvan |
| Yade | Erkek | Farsça | Hatıra |
| Yadenur | Erkek | Arapça | Yad etmek, kutsal ışık |
| Yadigar | Erkek | Farsça | Bir kimseyi ya da bir olayı anımsatan kimse. Bırakılan anı |
| Yafes | Erkek | Arapça | Hz. Nuh (a.s.)un üçüncü oğlu. Tufandan sonra Hazar denizinin kuzeyine yerleşmiştir. Türk soyunun atası olduğu söylenir |
| Yağan | Erkek | Türkçe | Yağmur, kar |
| Yağın | Erkek | Türkçe | 1. Yağmur. 2. Düşman yağı. 3. Yiğit. 4. Arka, sırt. |
| Yağınalp | Erkek | Türkçe | (bkz. Yağın) |
| Yağız | Erkek | Türkçe | 1. Esmer. 2. Doru. 3. Yiğit. |
| Yağızalp | Erkek | Türkçe | Esmer, güçlü yiğit |
| Yağızbay | Erkek | Türkçe | Esmer kimse |
| Yağızer | Erkek | Türkçe | Esmer kimse |
| Yağızhan | Erkek | Türkçe | 1. Esmer hükümdar. 2. Yeğni, katı, cesur han. |
| Yağızkan | Erkek | Türkçe | Asil, soylu kan |
| Yağızkurt | Erkek | Türkçe | Esmer, güçlü, kuvvetli kimse |
| Yağıztekin | Erkek | Türkçe | Esmer, güçlü, erkek |
| Yağmur | Erkek | Türkçe | Gökten damlalar halinde düşen su |
| Yağmurca | Erkek | Türkçe | Bir tür geyik. Dağ keçisi |
| Yahşi | Erkek | Türkçe | 1. İyi, güzel, çok güzel. 2. Yiğit, yakışıklı. 3. Toy, deneyimsiz genç. |
| Yahşibay | Erkek | Türkçe | İyi tanınan, saygın kimse |
| Yahşihan | Erkek | Türkçe | Genç, güzel hükümdar |
| Yahya | Erkek | İbranice | Allah lütufkardır" anlamında. Kuran-ı Kerimde 5 yerde ismi geçen ve Zekeriyya (a.s.)nın oğlu olan peygamber |
| Yakazan | Erkek | Arapça | (bkz. Yakzan) |
| Yaktın | Erkek | Farsça | Kabak. Kavun, karvpuz, hıyar gibi toprakta uzanıp, yetişen bitki |
| Yakub | Erkek | Arapça | 1. Erkek keklik. 2. İbranice, "Takib eden, izleyen". -Hz. Yusuf (a.s.)un babası ve Kuran-ı Kerimde ismi geçen 25 peygamberden (Hz. Yakub). Hz. İshak (a.s.)ın oğlu. - Türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır. |
| Yakup | Erkek | Arapça | Bir peygamber adı |
| Yakut | Erkek | Arapça | 1. Parlak kırmızı, şeffaf kıymetli taş. 2. Sibiryanın kuzey kısmında yaşayan bir Türk kavmi. |
| Yakzan | Erkek | Arapça | Uyanık, gözü açık |
| Yalabuk | Erkek | Türkçe | 1. Güzel, yakışıklı, sevimli. 2. Parlak, ışıltılı. Şimşek. 3. Çevik, atik, işgüzar. 4. Kavgada üstün gelen. |
| Yalap | Erkek | Türkçe | 1. Parıltı. 2. İvedi, hızlı, çabuk. 3. San renkli bir kuş. 4. Şimşek. |
| Yalavac | Erkek | Türkçe | Peygamber, elçi |
| Yalaz | Erkek | Türkçe | 1. Alev. 2. Bayrak. |
| Yalaza | Erkek | Türkçe | Alev |
| Yalazabey | Erkek | Türkçe | Ateş gibi |
| Yalazalp | Erkek | Türkçe | Alev gibi parlak yiğit |
| Yalazan | Erkek | Türkçe | Berk, şimşek |
| Yalazay | Erkek | Türkçe | Ayın kırmızı ışıklar açar hali |
| Yalçın | Erkek | Türkçe | 1. Sarp. 2. Düz kaygan. 3. Parlak, cilalı. |
| Yalçıner | Erkek | Türkçe | (bkz. Yalçın). Çetin, sert ve yiğit |
| Yalçınkaya | Erkek | Türkçe | bkz. Yalçın |
| Yalçuk | Erkek | Türkçe | 1. Parlak, parlayan. 2. Elçi. |
| Yaldırak | Erkek | Türkçe | Ak, parlak, ışıltılı |
| Yale | Erkek | Farsça | Sığır boynuzu |
| Yalgın | Erkek | Türkçe | 1. Serap, ılgın. 2. Alev. |
| Yalım | Erkek | Türkçe | 1. Alev, ateş. 2. Kılıç, bıçak vb. kesici yüzü. 3. Kaya. Sarp yer, uçurum. 4. Şimşek. 5. Kuvvet, kudret. 6. Onur, derece. 7. Çalım, gurur. |
| Yalın | Erkek | Türkçe | 1. Gösterişsiz, sessiz, sade. 2. Alev, ateş. 3. Taş, büyük kaya. 4. Çıplak, örtüsüz. |
| Yalınalp | Erkek | Türkçe | (bkz. Yalın) |
| Yalınay | Erkek | Türkçe | (bkz. Yalın). Ayın en görkemli ve sade görüntüsü |
| Yalınç | Erkek | Türkçe | Karışık olmayan, sade, yalın, yapılması ve anlaşılması kolay olan |
| Yalkı | Erkek | Türkçe | 1. Yalın, tek. 2. Işın. |
| Yalkın | Erkek | Türkçe | (bkz. Yalgın) |
| Yalman | Erkek | Türkçe | 1. Kılıç, kama, bıçak, mızrakın ağzı veya ucu. 2. Sarp, dik. Eğik, eğinik. |
| Yaltır | Erkek | Türkçe | Parlak, parlayan |
| Yaltırak | Erkek | Türkçe | 1. Işık, parıltı. 2. Kuyruklu yıldız. |
| Yaltıray | Erkek | Türkçe | (bkz. Yaltır). Ayın ışıltısı |
| Yalvaç | Erkek | Türkçe | (bkz. Yalavaç) |
| Yamaç | Erkek | Türkçe | 1. Dağın ya da tepenin herhangi bir yanı. Karşı. Yan. 2. Yakın. 3. Bedel, karşılık. |
| Yaman | Erkek | Türkçe | 1. Kötü, korkulan, şiddetli. 2. Cesur, güçlü. 3. İşbilir, kurnaz, becerikli. |
| Yamaner | Erkek | Türkçe | Güçlü, cesur erkek |
| Yamanöz | Erkek | Türkçe | Özü güçlü olan |
| Yanaç | Erkek | Türkçe | Yön, taraf |
| Yanal | Erkek | Türkçe | 1. Yanda olan, yana düşen. 2. Alaca, değişik renkli. 3. Kırmızı pembe. 4. Nehir yatağı. |
| Yanar | Erkek | Türkçe | 1. Parlayan, parıldayan. 2. Kaplıca. 3. Aralık ve Ocak ayı. |
| Yanık | Erkek | Türkçe | 1. Yanmış olan, esmer. 2. Duygulu, dokunaklı. 3. Kavruk, gelişmemiş. 4. Aşık. |
| Yanıker | Erkek | Türkçe | Aşık, vurgun kimse |
| Yankı | Erkek | Türkçe | Sesin bir yere çarpıp geri dönmesiyle duyulan ikinci ses, ses yansıması |
| Yapıncak | Erkek | Türkçe | Seyrek taneli, kırmızı bereli bir üzüm türü |
| Yaprak | Erkek | Türkçe | 1. Bitkilerde ekseriya klorofilli, yeşil renkli, çeşitli şekil ve yapıda olan soluk almaya yarayan uzantı. 2. Kitap yaprağı, varak. |
| Yaren | Erkek | Farsça | Arkadaş, dost, yakın dost |
| Yarıdil | Erkek | Farsça | Gönül arkadaşı, sevgili |
| Yarkaya | Erkek | Türkçe | Sarp, uçurumlu kaya |
| Yarkın | Erkek | Türkçe | Şimşek, ışık, ışıklı |
| Yarlık | Erkek | Türkçe | 1. Buyruk, ferman. Yasa, kanun. 2. Yoksul, acınan. 3. Bağış, lütuf. |
| Yaruk | Erkek | Türkçe | Işık, aydınlık, parlaklık, parıltı |
| Yasa | Erkek | Türkçe | Sevinç memnuniyet, beğenme ve alkış ifade eder; yaşasın, ömrü çok olsun, aferin |
| Yaşam | Erkek | Türkçe | Doğumdan ölüme kadar geçen süre, hayat |
| Yasan | Erkek | Türkçe | 1. Tertip, düzen. 2. İmge, belirti. 3. Bir işi yapma isteği, karar. 4. Öngörü. 5. Baskın. |
| Yaşanur | Erkek | Türkçe | (bkz. Yaşa) |
| Yaşar | Erkek | Türkçe | Doğan çocuğun uzun ömürlü olması dileğiyle konulan adlardır |
| Yasavul | Erkek | Türkçe | 1. Koruyucu muhafız. 2. İlhanlılar devrinde ordu müfettişliği yapan kimse. 3. Jandarma, polis. |
| Yasemin | Erkek | Farsça | Zeytingillerden, güzel kokulu ve ekseriya beyaz veya sarı çiçek açan sarılgan ağaççık (jasminum) |
| Yaser | Erkek | Arapça | Bolluk, varlık, zenginlik, varlıklılık |
| Yaşık | Erkek | Türkçe | Işık, parıltı, parlaklık |
| Yaşıl | Erkek | Türkçe | 1. Yeşil. 2. Erkek ördek. |
| Yasin | Erkek | Arapça | Kur’an-ı Kerim’in 36. suresinin başlangıcı. Asıl manası bilinmemekle birlikte, "Ey insan, Ey Seyyid" gibi muhtelif anlamlar çıkarılmıştır. |
| Yaşın | Erkek | Türkçe | 1. Işık, parlaklık. 2. Gizli. 3. Şimşek. |
| Yasir | Erkek | Osmanlıca | Sol tarafa giden. |
| Yasna | Erkek | Avestaca | Zerdüştiliğin kutsal kitabı avestanın sureye karşılık gelen bölümleri. |
| Yasun | Erkek | Türkçe | 1. Tarz, üslup, töre. 2. Doğa, tabiat. |
| Yatman | Erkek | Türkçe | Boyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse |
| Yatuk | Erkek | Türkçe | 1. Kanun, santur vb. sazların genel adı. 2. Saklanan kullanılmayan şey. 3. Tembel. |
| Yaver | Erkek | Farsça | Yardımcı |
| Yaveş | Erkek | Türkçe | 1. Ağırbaşlı, yumuşak huylu, sakin. 2. Şefkatli, sevecen. |
| Yavuz | Erkek | Türkçe | 1. Yaman güçlü, güzel. 2. Sert, şiddetli, çetin, keskin. 3. Fevkalade, ala, müstesna. 4. Kötü, fena azgın. Yavuz Sultan Selim. Hilafetin Osmanlılara geçmesini sağlayan dokuzuncu Osmanlı padişahı. |
| Yavuzalp | Erkek | Türkçe | (bkz. Yavuz). Çetin ve mücadeleci yiğit |
| Yavuzay | Erkek | Türkçe | (bkz. Yavuz). Ayın en güzel hali |
| Yavuzcan | Erkek | Türkçe | Güçlü kişiliği olan, kimse |
| Yavuzer | Erkek | Türkçe | Cesur, güçlü erkek |
| Yavuzhan | Erkek | Türkçe | Güçlü hükümdar, hakan |
| Yay | Erkek | Türkçe | 1. Ok atmaya yarayan, iki ucu arasına kiriş gerilmiş eğri ağaç ya da metal çubuk. 2. Burç. |
| Yayalp | Erkek | Türkçe | (bkz. Yay). -Sportmen |
| Yaybüke | Erkek | Türkçe | (bkz. Yay) |
| Yaygır | Erkek | Türkçe | Gökkuşağı |
| Yayla | Erkek | Türkçe | Deniz yüzeyinden yüksek, yaz mevsiminde oturulan serin ve yüksek yerler |
| Yazel | Erkek | Türkçe | Yaz - El Kelimelerinden Türemiş İsim |
| Yazgan | Erkek | Türkçe | Yazan, yazar |
| Yazganalp | Erkek | Türkçe | (bkz. Yazgan) |
| Yazgı | Erkek | Türkçe | Kader, alın yazısı |
| Yazgülü | Erkek | Türkçe | Yazın açan gül |
| Yazır | Erkek | Türkçe | Oğuzların, Bozok kolunun Ayhan soyundan gelen bir Türkmen boyunun adı |
| Yedier | Erkek | Türkçe | (bkz. Yediger) |
| Yediger | Erkek | Türkçe | Büyük ayı takım yıldızı |
| Yediveren | Erkek | Türkçe | Yılda her mevsim çiçek açan gül |
| Yefa | Erkek | Arapça | Yüksek yer |
| Yegah | Erkek | Farsça | Türk müziğinin en eski makamlarından bir terkib |
| Yegan | Erkek | Farsça | Tekler, birler |
| Yegane | Erkek | Farsça | Biricik, tek |
| Yeğin | Erkek | Türkçe | 1. Zorlu, katı, şiddetli. 2. Baskın, üstün. Yiğit, güçlü, çalışkan. 3. Bereketli, bol. 4. İyiliği seven. 5. Yakışıklı, güzel, ince. 6. Uygun yerinde. |
| Yeğiner | Erkek | Türkçe | (bkz. Yeğin) |
| Yeğrek | Erkek | Türkçe | 1. İyilik sever. 2. Güzel. 3. Fazla, çok. |
| Yehud | Erkek | Arapça | Yahudi, Hz. Yakubun oğlu Yahuda soyundan gelenler, İsrailoğulları |
| Yehuda | Erkek | Arapça | Hz. Yakubun on iki oğlunun en büyüğü |
| Yekbun | Erkek | Farsça | Birleşmek anlamındadır. |
| Yekçeşme | Erkek | Farsça | 1. Tek gözlü. 2. (Tür.) Güneş. |
| Yekdane | Erkek | Farsça | 1. Eşi benzeri olmayan, tek. 2. Bir çeşit gerdanlık. |
| Yekpare | Erkek | Farsça | Tek parça, bütün, som |
| Yekreng | Erkek | Farsça | 1. Bir renkte olan. 2. Sözünün eri olan. 3. Meşhur bir çeşit lale. |
| Yekru | Erkek | Farsça | 1. Bir yüzlü, iki yüzlü olmayan. 2. Güvenilir dost. |
| Yekruye | Erkek | Farsça | (bkz. Yekru) |
| Yeksan | Erkek | Farsça | 1. Düz. 2. Bir, beraber. 3. Her zaman, bir düzeyde. |
| Yeksare | Erkek | Farsça | (bkz. Yekser) |
| Yekser | Erkek | Farsça | 1. Yalnız başına. 2. Bir baştan bir başa. 3. Ansızın, nagehan. |
| Yekta | Erkek | Farsça | 1. Tek, yalnız. 2. Eşsiz, benzersiz. |
| Yelal | Erkek | Türkçe | Rüzgar, yel, esinti |
| Yelda | Erkek | Farsça | Uzun ve siyah şey. Şeb-i yelda; uzun gece |
| Yeldan | Erkek | Türkçe | Hızlı, süratli |
| Yeldanur | Erkek | Türkçe | Yelda ve Nur kelimelerinin birleşiminden oluşmuştur. Bknz: Yelda, Nur. |
| Yelen | Erkek | Türkçe | 1. Arzu, istek. 2. Fırtına. |
| Yeler | Erkek | Türkçe | Yel gibi hızlı, çabuk kimse |
| Yelesen | Erkek | Türkçe | Yel gibi hızlı, çabuk |
| Yelit | Erkek | Arapça | İhlas suresinde geçmektedir. Anlamı konusunda bilgi sahibi ziyaretçilerimiz bize ulaşabilirler. |
| Yeliz | Erkek | Türkçe | Güzel, havadar, aydınlık |
| Yelmen | Erkek | Türkçe | Aceleci, hızlı davranan, canı tez kimse |
| Yeltekin | Erkek | Türkçe | (bkz.Yeler) |
| Yemliha | Erkek | Arapça | İnanışa göre mağra ehli olarak bilinen yedi uyurlardan birisi |
| Yenal | Erkek | Türkçe | Galip gelmek, zafer kazanmaktan emir |
| Yenay | Erkek | Türkçe | Yeni ay, hilal-i ayça |
| Yenbu | Erkek | Arapça | Pınar, çeşme, kaynak |
| Yenel | Erkek | Türkçe | Anlamı konusunda bize yardımcı olabilirsiniz. |
| Yener | Erkek | Türkçe | Üstün gelen, kazanan |
| Yengi | Erkek | Türkçe | Zafer, utku, yenme, alt etme |
| Yenisey | Erkek | Türkçe | Eski SSCBde 3800 km uzunluğundaki ırmak |
| Yenisu | Erkek | Türkçe | Yeni akan s |
| Yerel | Erkek | Türkçe | Belirli bir yer ile ilgili olan, örf |
| Yergin | Erkek | Türkçe | Hüzünlü, tasalı, kaygılı |
| Yerhum | Erkek | Arapça | Erkek kartal |
| Yersel | Erkek | Türkçe | Yere ait, yerle ilgili |
| Yertan | Erkek | Türkçe | Güneşin ilk ışıklan |
| Yesar | Erkek | Arapça | 1. Varlık, zenginlik. 2. Sol, sol tarafı. |
| Yesaret | Erkek | Arapça | 1. Kolaylık. 2. Zenginlik. |
| Yesari | Erkek | Arapça | 1. Sol, solla ilgili, sol tarafa ait. 2. Zenginlikle ilgili. |
| Yeşil | Erkek | Türkçe | 1. San ile mavinin karışımından oluşan, çoğu bitki yapraklarında görülen renk. 2. Genç, taze. 3. Koyu al renkte at. 4. Yeşil başlı yaban ördeği. |
| Yeşim | Erkek | Arapça | Açık yeşil ve pembe renkli, kolay işlenen, değerli bir taş |
| Yesügey | Erkek | Türkçe | Cengiz Hanın babası, Kubilay Hanın kardeşi olan Türk- Moğol hükümdarı |
| Yeten | Erkek | Türkçe | 1. Yetişen, ulaşan. Olgun, olgunlaşan. 2. Süresi dolan, günü gelen. 3. Tüm canlılar, herkes. |
| Yetener | Erkek | Türkçe | Olgun erkek |
| Yeter | Erkek | Türkçe | Sonuncu olması istenen çocuklara verilen adlardır |
| Yetik | Erkek | Türkçe | 1. Yetişmiş, erişmiş, büyümüş. Bilgili, olgun. 2. Güç işleri başaran, becerikli. 3. Delikanlı. 4. İri, büyük. |
| Yetiş | Erkek | Türkçe | Amacına ulaş, isteğine kavuş |
| Yetişen | Erkek | Türkçe | Ulaşan, kavuşan |
| Yetkin | Erkek | Türkçe | Gerekli olgunluğa erişmiş olan, ergin |
| Yetkiner | Erkek | Türkçe | Olgun, kişilikli bilge |
| Yezdan | Erkek | Farsça | 1. Zerdüştlerin iyilik tanrısı. 2. Allah. - İsim olarak kullanılmaz. |
| Yezdanşer | Erkek | Kürtçe | Alahın arslanı, savaşçı kral. |
| Yezid | Erkek | Arapça | Emevi halifesi Muaviyenin 3. oğlu |
| Yezra | Erkek | Bilinmiyor | Bu ismin anlamı hakkında bilgisi olanlar bizi bu konuda bilgilendirebilirlerse minnettar kalacağız. |
| Yıbar | Erkek | Türkçe | Misk, amber, güzel koku |
| Yiğit | Erkek | Türkçe | 1. Güçlü, yürekli, kahraman, alp 2. Delikanlı, genç, erkek. 3. Gözüpek, düşüncelerini açıkça söylemekten kaçınmayan kimse. |
| Yiğitcan | Erkek | Türkçe | Güçlü, korkusuz, kahraman |
| Yiğiter | Erkek | Türkçe | (bkz. Yiğit-can) |
| Yiğithan | Erkek | Türkçe | Yiğit, cesur hakan |
| Yiğitkan | Erkek | Türkçe | Güçlü, cesur soydan gelen |
| Yıldanur | Erkek | Türkçe | Seneyi aydınlatan, ışık saçan |
| Yıldıku | Erkek | Türkçe | 1. Yıldız. 2. Ünlü Hun hükümdarı Atillanın son karısı. |
| Yıldır | Erkek | Türkçe | Parlak, parlayan, ışıklı ışık |
| Yıldıralp | Erkek | Türkçe | (bkz. Yıldır) |
| Yıldıran | Erkek | Türkçe | Parlayan, ışıldayan, ışık saçan |
| Yıldıray | Erkek | Türkçe | Parlak, ışık saçan ay |
| Yıldırım | Erkek | Türkçe | 1. Büyük ışık parlaması ve gök gürültüsüyle ortaya çıkan bulutlar arasında veya buluttan yere elektrik boşalması, saika. 2. Şiddetli, süratli, çabuk! Yıldırım harekatı. Ünlü Osmanlı padişahı: Yıldırım Bayezid. |
| Yıldız | Erkek | Türkçe | 1. Geceleri gökte çıplak gözle ışıklı bir nokta olarak görülen gök cismi, necm, kevkeb, si-tare, ahter. 2. Bir noktadan çevreye beş veya daha fazla çıkıntısı olan köşeli. 3. Baht, talih. 4. Mesleğinde çok parlamış kimse ve daha çok parlamış kimse, sinema sanatçısı. 5. Kuzey (Denizcilikte). |
| Yıldızhan | Erkek | Türkçe | Yıldızların hakanı |
| Yılhan | Erkek | Türkçe | Yıl - han |
| Yılkan | Erkek | Türkçe | Yıl - kan |
| Yılma | Erkek | Türkçe | Vazgeçme, korkma, doğru yoldan yürümekten ayrılma, yılma |
| Yılmaz | Erkek | Türkçe | Yılmayan, bıkmayan, azimli, sebatlı |
| Yılşen | Erkek | Türkçe | (bkz. Yıldanur) |
| Yoğun | Erkek | Türkçe | 1. Oylumuna oranla ağırlığı çok olan. 2. Dolu, sık. 3. Kalabalık. 4. İri, kaba, kalın. |
| Yoğunay | Erkek | Türkçe | (bkz. Yoğun) |
| Yolaç | Erkek | Türkçe | Yol gösteren, kılavuz |
| Yoldaş | Erkek | Türkçe | Arkadaş, aynı yolun yolcusu olan. |
| Yönal | Erkek | Türkçe | Yönünü, cepheni al |
| Yonca | Erkek | Türkçe | Baklagillerden, kırmızı veya mor çiçek açan, çayır bitkisi |
| Yöner | Erkek | Türkçe | (bkz. Yönal) |
| Yönet | Erkek | Türkçe | 1. Uygun, doğru. 2. İyi, güzel. 3. Uysal. 4. Becerikli, yatkın. 5. Biçim, tarz, usul. |
| Yöntem | Erkek | Türkçe | 1. Yol, tarz, metod. 2. Yetenek. 3. Uygun, kolay. |
| Yordam | Erkek | Türkçe | 1. Kılavuz, rehber. 2. Beceri, yatkınlık. 3. Gelenek, görenek. 4. Anlayış, yerinde davranış. 5. Kural, yöntem, düzen. |
| Yoruç | Erkek | Türkçe | Komutan, kumandan |
| Yörük | Erkek | Türkçe | 1. Göçebe. 2. Çabuk yürüyen, hızlı. 3. Hayvancılıkla geçinen göçebe Oğuz Türkleri. |
| Yosun | Erkek | Türkçe | Çoğu sularda yetişen, ilkel yapıdaki bitkilerin genel adı |
| Yüce | Erkek | Türkçe | Yüksek, büyük, ulu, bala |
| Yücealp | Erkek | Türkçe | Büyük, ulu yiğit |
| Yücel | Erkek | Türkçe | Yüksel, yüce bir duruma gel, başarı kazan, ilerle |
| Yücelay | Erkek | Türkçe | (bkz. Yücel) |
| Yücelen | Erkek | Türkçe | Yükselen, yüce bir duruma gelen, ilerleyen |
| Yücesan | Erkek | Türkçe | Saygın bir adı olan |
| Yücesoy | Erkek | Türkçe | Saygın, ulu, soylu |
| Yücetekin | Erkek | Türkçe | (bkz. Yüce) |
| Yudum | Erkek | Arapça | Bir içişte yutulacak miktar. |
| Yüksel | Erkek | Türkçe | Yükseklere çık, yücel, basan kazan, ilerle |
| Yula | Erkek | Türkçe | 1. Meşale. Kandil. |
| Yulet | Erkek | Arapça | Kuran-ı Kerim’de ihlas suresinde geçer doğmadı ve doğrulmadı anlamına gelir. |
| Yuluğ | Erkek | Türkçe | 1. Mutlu, mesut. 2. Hak, adalet. |
| Yümin | Erkek | Arapça | 1. Uğur, mutluluk. 2. Bereket. |
| Yumlu | Erkek | Türkçe | 1. Uğurlu, kutlu. 2. Kutsal, mübarek. |
| Yümna | Erkek | Arapça | Sağ taraf |
| Yümni | Erkek | Arapça | 1. Uğurlu, becerikli. İşi sağ eliyle gören. Kıyamet gününde kitabını sağ tarafından alacak olan. 2. Uğura ait, uğurla ilgili. |
| Yümniye | Erkek | Arapça | (bkz. Yümni) |
| Yumuk | Erkek | Türkçe | 1. Açılmamış çiçek, gül goncası. 2. Uysal, sessiz, ağırbaşlı. |
| Yumuş | Erkek | Türkçe | İş, güç çalışma |
| Yunus | Erkek | Arapça | 1. Ilık ve sıcak denizlerde yaşayan, memeli hayvan. 2. Bir takım yıldızın adı. 3. Uzun müddet bir balığın karnında kaldığı rivayet edilen ve Kuran-ı Kerimde ismi geçen 25 peygamberden birisi. Hz. Yunus (a.s.). Kuran-ı Kerimin 10. suresi. |
| Yura | Erkek | Türkçe | Dağ sırtı |
| Yurdaer | Erkek | Türkçe | Yurdu için doğmuş kimse |
| Yurdagül | Erkek | Türkçe | Ülkene gül. İlken için yararlı ol |
| Yurdakul | Erkek | Türkçe | Yurdu için canını veren |
| Yurdanur | Erkek | Türkçe | Yurduna, ülkene ışık saç, aydınlat |
| Yurdaşen | Erkek | Türkçe | Yurdu şenlendiren |
| Yurday | Erkek | Türkçe | Yurdu aydınlatan |
| Yurdcan | Erkek | Türkçe | Yurda canlılık veren |
| Yurdusev | Erkek | Türkçe | Ülkeni, yurdunu sev |
| Yurt | Erkek | Türkçe | 1. At, kısrak. At sürüsü. 2. Orman. |
| Yurtseven | Erkek | Türkçe | Yurdunu milletini seven |
| Yurtsever | Erkek | Türkçe | (bkz. Yurtseven) |
| Yürük | Erkek | Türkçe | (bkz. Yörük). 1. Çabuk ve hızlı yürüyen. 2. Tarihte yeniçerilere katılan yaya asker. 3. Hızlı koşan at |
| Yürüker | Erkek | Türkçe | (bkz. Yürük) |
| Yuşa | Erkek | Türkçe | Tarihlerde, Peygamber olduğu rivayet edilen Yûşa b. Nün |
| Yüşa | Erkek | Osmanlıca | İstanbul’da bir türbe. Anlamı hakkında bilgi sahibi olan ziyaretçilerimiz bize ulaşabilirler. |
| Yüsr | Erkek | Arapça | 1. Kolaylık, rahat. 2. Zenginlik. |
| Yüsra | Erkek | Arapça | Sol taraf. İnşirah ve talak surelerinde geçer. Kolaylık anlamıda taşımaktadır. |
| Yusuf | Erkek | Arapça | 1. Hz. Yakub (a.s.)un oğlu olan peygamber Hz. Yusuf. 2. İbranice; inleyen, ah eden, inilti. |
| Yüzüak | Erkek | Türkçe | Dürüst, namuslu, doğru, suçsuz kimse |
- bebek isimleri
- Y harfi
Tepkini Göster
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
Yorumlar
Sende Yorumunu Ekle